Ohw! Wat zijn wij toe aan zonnig warm lenteweer! Ons meisje heeft nu voor de tweede keer in drie weken buikgriep. Het begon zondagavond, ze werd rond 22.15 u krijsend wakker. Zwaar trappelend met beentjes en zwaaiend met de armen. In bed troosten had geen zin en na drie pogingen oppakken, troosten en terugleggen, besloten om haar tussen ons in te leggen. In eigen bedje krijste ze echt ontzettend hard. Toen nog geen idee wat er gaande was. Ze slaapt vanaf geboorte al netjes in haar eigen bedje en hebben eigenlijk nooit problemen. We zijn ook wel van het laten huilen, maar als ze dat savonds of snachts ( echt zelden) doet dan is dat normaal huilen en stopt dat binnen 30 seconden. Dit was echt krijsen. En dan laat ik haar natuurlijk niet liggen. Toen maandagochtend begon de diarree, alles onder. Gisterenavond weer en toen ook weer krijsen met naar bed gaan. Uiteindelijk is ze in ons bed in slaap gevallen en konden we haar rond 21.30 u overleggen in haar eigen bedje. Vanochtend ook alweer twee keer diarree. Het zit dan tot aan haar oksels. Zo zielig. Ook eet ze vanaf vanochtend weer minder. Omdat ik hier soms allerlei horrorverhalen zie langskomen over kindjes die niet in eigen bedje willen slapen, uren achter elkaar huilen ( zoveel respect voor die ouders!), was ik even bang dat wij nu dan toch ook in die fase beland zijn. Het inslapen en slapen snachts gaat echt al maanden supergoed. Ze wordt eigenlijk nooit wakker. Maar ik mag dit slechte inslapen wel wijden aan de diarree en buikgriep, toch....?! Ben erg bang dat als ze nu niet in eigen bedje wilt slapen, ik haar dat laat aanwennen en ze straks niet meer in eigen bedje wil. Maar als ze echt ziek is, wil ik er natuurlijk wel voor haar zijn.
Dit kun je zeker wijden aan buikgriep. Ze heeft waarschijnlijk veel buikpijn en dan ligt ze het liefst bij jullie. Ons zoontje heeft ook nooit problemen gehad met inslapen in eigen bed. Hij is nu twee keer ziek geweest en beide keren sliep hij tussen ons in. Och, wat was het mannetje ziek...zo zielig. Aangezien hij ook een verhoogde ademhaling had, wilde ik hem bij me hebben en mijn man trouwens ook. Toen hij weer beter was, gewoon weer in eigen bed. Niets aan het handje
Fijn om te lezen! Wij mogen erg in onze handen knijpen wat slapen betreft, maar word soms beetje bang als ik wel eens verhalen hier lees van moeders waar het zo anders is. En dan nu twee avonden al gedoe met inslapen....toen ze zondagnacht tussen ons in lag was ze ook zo aan trappelen met beentjes. De hele nacht. En normaal gesproken ligt ze heel stil, in de ochtend ligt ze nog precies zoals wij haar savonds hebben neergelegd.
Ja dit is echt door de buikgriep. Overigens slaapt N al sinds zijn geboorte bijna dagelijks bij ons in bed en slaapt ie makkelijk in zijn eigen bed. Als die snachts huilt dan haal ik em, leg em bij ons en iedereen tukt weer binnen 2 minuten. Maar er zijn genoeg nachten waarbij die in zijn eigen bed slaapt en word tegenwoordig steeds meer.
Ah wat sneu weer buikgriep! Beterschap! Denk dat je de problemen met slapen echt aan de griep kan wijten. Als ze went aan bij jullie slapen dan kan je dr ook weer laten wennen aan dr eigen bed, toch? Onze kleine doet ook moeilijk met in slaap vallen zoals je kon lezen maar ze slaapt sowieso niet bij ons (niet omdat ik daar tegen ben, maar omdat ze dan gaat feesten).
Deels herkenbaar maar wij slapen dan op een matras naast haar. Was de afgelopen dagen pushen om er drinken in te krijgen. En nu is papa mama aan t pushen...