Ik ben zwanger van de derde en wij weten niet wat het wordt, dus we moesten op zoek naar zowel een jongens- als een meisjesnaam. Een hele uitdaging! Inmiddels hebben we de knoop doorgehakt. Ik ben overtuigd van onze meisjesnaam, maar op de een of andere manier blijf ik twijfel houden over de jongensnaam. De naam voldoet eigenlijk aan al onze eisen (vier letters, twee lettergrepen, mooie klank, niet te populair zonder raar te zijn, ook in het buitenland uitspreekbaar), maar de overtuiging is er iets minder dan bij de meisjesnaam en bij de namen van onze andere twee kindjes. Misschien dat het nog moet groeien, maar ik ben benieuwd naar jullie eerlijke mening over de naam. Hopelijk kan dat mijn laatste twijfel wegnemen. De jongensnaam is Iven (Nederlandse uitspraak: Ievun). Wat vinden jullie van deze naam? Alvast bedankt voor jullie reacties!
Apart, nooit eerder gehoord, moet er wel aan wennen. Volgens mij verder een prima naam. Lijkt een beetje op het engelse Steven, qua klank neem ik aan?
Ik zou denk ik aaiven zeggen, dus als meer dat hebben is het wellicht wat lastiger. Verder vind ik het een prima naam, maar vind ik Yvo een stuk vlotter eigenlijk. Iven vind ik wat moeilijker uit te spreken ofzo. Wel lekker apart, maar inderdaad niet gek.
Ik vind het een geweldige naam. Zou denk ik wel de klemtoon op laatste lettergreep leggen, en die echt als 'ven' uitspreken. Ook leuk is Iben of Ivar.
Bedankt voor je reactie. Ik denk dat dat misschien ook de twijfel is: wordt het ook echt uitgesproken zoals bedoeld? Dan vind ik het nog niet zo erg als het mogelijk op zijn Engels wordt uitgesproken, want dan kun je mensen corrigeren. Maar men moet bijvoorbeeld niet de 'n' gaan weglaten omdat ze het lastig uit te spreken vinden, dus dat het dan Ivuh wordt. Yvo is ook niks mis mee, maar vind ik dan weer minder speciaal. Ivan is ook een optie geweest, maar dan zijn de laatste twee letters hetzelfde als die van mijn zoon, dus dan zou het teveel op elkaar lijken.
Heel leuk! Denk dat je inderdaad wel met uitspraak te maken gaat krijgen, maar met welke naam heb je dat tegenwoordig niet? Ik zou proberen er aan te wennen en hem vaak uit te spreken naar je buik. Dan merk je het vanzelf, dat is tenminste mijn ervaring De eerste naam die wij wilden geven kreeg ik gewoon niet uit mijn strot tegenover m'n buik, de naam die het nu wordt past wel en klinkt zo mooi als een van ons hem uitspreekt
Ik vind hem niet zo. Ik sprak hem in eerste instantie uit als Aaiven maar dat is inderdaad een kwestie van een paar keer corrigeren. Ivan vind ik mooier.