Wauw dat is een flinke dosis, ben benieuwd! Ik heb gisteren de punctie gehad, voel me nog behoorlijk beurs. Veel heisa eromheen gehad, eerst met telefoongesprek met de anesthesist wat heel vervelend was. Ik had de eerste keer al aangegeven dat ik liever geen narcose wilde omdat het in Nederland zonder echt prima gegaan was. Mevr. Cuypers zei dat dat geen probleem was maar toen drukte de anesthesist het er al volledig doorheen. Toen heb ik deze keer dhr. Cuypers gesproken, en het erover gehad dat we haar dan wel konden inplannen en infuus aanleggen voor de zekerheid, maar dan eerst starten zonder volledige narcose. Maar ook dat ging weer volledig voorbij aan mevrouw de anesthesist die het er opnieuw compleet doorheen drukte, voel me echt totaal niet gehoord en de communicatie onderling is nihil. En dan ook nog die hele vragenlijst weer drie keer opnieuw moeten bespreken, alles weer opnieuw beantwoorden wat ook allang in mijn dossier staat. Dus... begint lekker met een hoop frustratie. Nu had ik ook nog keelontsteking gekregen net vooraf en ook daar werd door de anesthesist een groot probleem van gemaakt, moest per se nog naar de huisarts gaan voor antibiotica. Nou ik daar vanochtend met mijn beurse buik en al geweest en hij ziet dus helemaal geen aanwijzing om me dat te geven en denkt (net als ikzelf) dat het gewoon over zal zijn tegen de tijd van terugplaatsing. Zucht... Maar goed... met alle frustratie eruit... het is verder wel gewoon goed gegaan. Ze hebben 9 eitjes gevonden (helaas wel een stuk minder dan vorige keer) en vonden het zaad goed genoeg, verder niets over gezegd hoé goed. Spannend hoe het nu zal verlopen. Ik hoop dat het lagere aantal niet betekent dat er straks ook minder bevruchtingen zijn ofzo, dat het nu gewoon allemaal wel kwalitatief wat beter is.
@Kiwietje85 Ai, jammer dat het zo is gegaan! Gelukkig wel een mooie opbrengst! Nu lekker gaan delen Blijven duimen!!
Hoi, ik heb afgelopen behandeling ook gezeik gehad met de anesthesie. Ik had gevraagd of ik een roesje mocht ipv narcose en of ze in m'n elleboog wilden prikken ipv m'n hand, want dat doet om de 1 of andere reden elke keer heel erg pijn. Nou dat was geen enkel probleem. Ben van te voren ook niet meer gebeld door de anesthesist. Op moment van de punctie gaat hij (bij mij is het steeds een man) toch m'n hand prikken, dus ik zeg dat ik het in m'n elleboog wil, maar dat werd gelijk afgewezen. En toen werd ik wakker op de uitslaapkamer, had ik dus toch narcose gehad zonder dat ik dat wist. Ik heb daar dus achteraf moelijk over gedaan, wilde ook niet betalen voor de narcose. Wat mij heel erg tegenviel van Düsseldorf is dat ik dat van hun maar met de anesthesist moest uitvechten. Ik vind dat zij als ziekenhuis verantwoording moeten dragen voor alles wat er onder hun dak gebeurt. Dat vonden zij niet en het was iets tussen mij en de anesthesist. belachelijk. Ik ga dat zeker nog aankaarten bij mijn volgende gesprek. Eerst beweerde de anesthesist dat hij mij vooraf wel had gesproken, wat dus niet waar was. Daarna zei hij dat hij ter plaatse had beoordeeld dat de situatie aanleiding gaf om mij wel narcose te geven wat een onzin, ik was heel relaxt en heb 3 woorden met hem gewisseld. En dan nog doe je dat niet zonder dat te communiceren. Pas toen ik aangaf te overwegen een klacht in te dienen hoefde ik het bedrag niet meer te betalen. En ik heb dus wel netjes het bedrag van het roesje betaald, dus het ging ook alleen maar om het verschil in prijs van €100. Snap niet dat ze niet gewoon excuses hebben aangeboden, dat had ik gewoon geaccepteerd, wilde er verder helemaal geen big deal van maken. Zit nu echt te twijfelen of ik volgende keer weer om een roesje zal vragen of maar gewoon de narcose te accepteren. Heeft iemand van jullie wel eens een roesje gehad? Kennelijk is dat heel moeilijk
Ik heb nog nooit een roesje in DD gehad. Voor mij was de narcose juist een reden om naar DD te gaan. Mijn eerder punctie in NL was een hel. Ik denk mede door alle verklevingen in m'n buik (ik heb endometriose). Ik heb mezelf gezworen dat ik dat nooit meer wilde. Heel vervelend dat er zo door de anesthesist(en) is gehandeld. Het is natuurlijk echt een no go om iemand zomaar zonder instemming vooraf narcose te geven. Daar zou ik ook zeker een big deal van gemaakt hebben. Dat heeft te maken met je veilig kunnen voelen en met luisteren naar iemand en met iemands grenzen respecteren en accepteren. Ik heb in totaal 4 puncties gehad in DD. Allemaal met dezelfde anesthesiste, een wat oudere dame, met wie het contact prima verliep. Maar goed, ik wilde ook niet iets anders dan het standaardverhaal, dus ook geen reden tot discussie.
Jeetje wat bizar dat het dan ook nog bij een andere anesthesist gebeurt :O Ergens is het misschien ook nog een stukje cultuurverschil, denk dat ze in Dld wat meer gewend zijn aan de autoriteit van de arts en dat je dat als patiënt niet tegenspreekt... zijn niet gewend dat een patiënt ook iets te zeggen wil hebben. Ze begon bij mij wel over een roesje ja en zei dat dat 'zeker niet genoeg' was met 15 follikels. Maar in NL heb ik ook geen roesje gehad hoor gewoon alleen een naproxen tabletje. En we hadden nog altijd de mogelijkheid open kunnen laten als het toch zou tegenvallen (zoals met dr Cuypers ook besproken was). Maar jouw verhaal bevestigt dan ook wel weer dat er kennelijk een totale scheiding is tussen de kliniek en de anesthesie :S
@Kiwietje : op naar een mooie tp zaterdag!! @ervaringen over de anesthesie: bedankt voor het delen. Ik vind het fijn om te lezen waar ik rekening mee moet houden. Ik wil eigenlijk ook niet volledig onder narcose en volgens dhr C zou dit in overleg best mogelijk zijn... Ik zal er ieg goed allert op zijn!
Nou dan ben ik benieuwd of het jou wel lukt... misschien dat ze het wel doet als je minder follikels hebt. Ik zei dat ik 15 follikels had maar heb het van de laatste echo nog eens nageteld en toen waren het er inmiddels 18. Het is bij mij blijkbaar wel nogal een heftige punctie geweest, ik zit nog steeds thuis en heb niet het idee dat de napijn minder wordt. Met de keelontsteking erbij is het wel beroerd, af en toe moet ik dan ook nog hoesten en da's dan weer niet goed voor het herstel van mijn buik :S Ik heb verder geen andere klachten die zouden wijzen op overstimulatie dus weet niet zo goed of ik ze nou moet bellen, ze zullen er toch niet veel mee kunnen denk ik. Maar maak me een beetje zorgen over de terugplaatsing...
Wilden ze het in NL niet met narcose doen dan? Dat is dan ook wel weer gek... Hoe is het met je nu Stiertje? Dat je hier nog wil komen en reageren joh... heb je geen behoefte om er afstand van te nemen?
Ik heb met de anesthesie ook geen last gehad, lieve mensen en ben erg blij met de narcose! Mochten ze bij de tandarts ook wel van mij doen Duitsland staat er volgens mij ook wel om bekend dat ze dat juist met narcose doen. Ik vind het wel kwalijk dat ze zeggen een roesje te doen en je dan wel onder narcose doen, je moet ze wel kunnen vertrouwen en op deze manier misbruiken zij het vertrouwen wel. Als het geen optie is om een roesje of narcose te doen dan zeg dat dan ook. Dan is het ook duidelijk en kun je dat ook meenemen in je beslissing. Ik vraag me wel af..... waarom zou je überhaupt zonder doen?
Lief dat je het vraagt. Het gaat eigenlijk best goed hoor. Natuurlijk steekt het af en toe best nog wel eens (collega wiens vrouw 'per ongeluk' zwanger wordt van de 5e, grrrr). Maar ik ben niet compleet ingestort ofzo. Nee, in NL wilden ze geen narcose doen. Dat was heel ingewikkeld. Want dat moest dan in de OK. En die hanteert natuurlijk een planning voor langere tijd. En dan is zo'n niet geheel planbare punctie natuurlijk maar lastig. Maar ik heb echt liggen janken van de pijn en dat wilde ik nooit meer. Samen met nog een paar andere dingen die ik vervelend vond, leidde dit tot de stap naar DD.
Ik heb bij mijn eerste punctie alleen even kort pijn gehad bij de punctie en vond het erg prettig om daarna gewoon direct naar huis te kunnen. Ben toen ook veel sneller hersteld dan deze keren. Ik vind het nuchter blijven tot aan de ingreep vreselijk vervelend want ik drink normaal altijd gelijk veel water 's ochtends. En vind het gewoon allemaal erg veel gedoe wat ik liever voorkom als het niet nodig is. De optie om het dan wel achter de hand te houden just in case vond ik wel perfect. Alleen dat bleek dus toch niet te kunnen. Maargoed het is niet zo dat ik nu enorme problemen heb met de narcose, maar wel met het feit dat er tot nu toe elke keer wel iets is geweest waar bij het eerste gesprek heel makkelijk over werd gedaan alsof het allemaal heel flexibel zou gaan, terwijl je vervolgens bij anesthesist en ook bij secretariaat tegen en muur van starheid aanloopt. Met zulke loze beloftes wordt mijn vertrouwen geschaad want ik kan er dus niet vanuit gaan dat wat tijdens een gesprek met een arts tegen me gezegd wordt ook daadwerkelijk zo is.
Nou ik kan daar een heleboel redenen voor bedenken. - Ik hoef niet nuchter te zijn - Dat prikken in m'n hand gaat nooit in 1x goed en is daardoor pijnlijk - Ik heb maar een paar follikels dus een roesje volstaat prima dan - Hoef niet bij bij te komen van de narcose onder het toeziend oog van een heks - Ik krijg altijd haar uitval van narcose. Heb het afgelopen jaar 3 puncties gehad en dus een heel jaar lang haaruitval.
Dit dus. Daarom zou ik ook graag een roesje willen. Aanprikken gin g bij vorige poging ook prima en dan ben ik met een uurtje weer present.
Naar wat mij ooit is uitgelegd is de mini narcose verplicht in Dusseldorf vanwege de nazorg. Het is namelijk geen echte narcose omdat het slechts 10 minuten duurt. Door deze vorm toe te passen ben je als patiënt niet belemmerend voor de arts tijdens de punctie zelf. Dit voorkomt dat je inwendige verwondingen oploopt door beweging. Gezien DD zelf geen ziekenhuis is met een SEH of poli kiezen ze ervoor de punctie zo veilig mogelijk te verrichten om dus interne schade te minimaliseren.
Ik liep alle 3 de keren na de narcose gewoon met een uur weer buiten. Zoals ik al zei, het duurt maar 10 minuutjes.
Weet je, dat is dan ook prima. Als het van te voren maar duidelijk is gecommuniceerd. Dan moet DD gewoon zeggen dat het verplicht is om bovengenoemde reden.
Daar is nooit over gesproken! Integendeel dus, er is gezegd dat het geen probleem was als ik het zonder zou willen. Als dit me gewoon was uitgelegd was mijn beleving heel anders geweest. Desondanks loop je door de narcose zelf net zo goed risico's toch.. ik weet niet precies welke en hoeveel maar door het alsmaar herhalen van die vragenlijst en het benadrukken dat ik mijn astma-medicatie, die ik al jaren niet meer gebruik, toch moest halen vanwege de narcose, ben ik daar juist bang voor gemaakt eigenlijk. Er werd de eerste keer ook best paniekerig gedaan tijdens het bijkomen. Ik voelde me gewoon prima en wilde even rustig bijkomen, maar er werd steeds gezegd dat ik niet goed ademde en ze lieten me zowat hyperventileren zo snel moest ik ademen. Daarna was het superbelangrijk dat ik zou plassen en dat lukte dus ook niet gelijk. Toen moest ik aan het eind nog een rondje gaan lopen en mijn vriend moest en zou me goed vasthouden. Ik zou de komende nacht ook niet alleen naar de wc mogen gaan, dan moest ik hem per se wakker maken.