Ha ladies, Ik ben nog lang niet hersteld van mn bevalling, dat even voorop gesteld. Mijn kindje is 4wk geleden geboren, en mijn peuter is het er nog niet mee eens... Is driftig, gooit met spullen (ook richting baby) en weet dat ik hem niet in de hoek kan zetten of kan optillen.... Vraagt steeds wanneer de baby weer terug gaat naar het ziekenhuis, of hij op de baby mag spugen etc. Aan de andere kant geeft hij de baby ook kusjes en aait hij hem, geeft "voet fives" en gaat snel op de bank zitten met kussentje en arm in positie als hij zijn broertje mag vasthouden. De lieve kant komt steeds meer boven gelukkig maar we zijn nog niet terug in het gareel... En nu weet ik dat er veel meer mensen zijn met 2 kinderen. Maar ik zie nog even niet in hoe ik met 2 kinderen vooralsnog de dag moet starten in mijn eentje... Peuter moet naar beneden getild, omgekleed, flesje pap er in, en de baby moet een schone luier, een flesje en ruim een half uur rechtop blijven, en dan moet ik zelf ergens nog 4 pillen slikken en voor mn diabetes zorgen oa. Ik vind mezelf niet zo belangrijk maar ik voel me dan aan allebei de kanten vd kinderen te kort schieten want ik kan het niet tegelijk Hoe doen andere vrouwen dit die (nog) niet hleemaal lekker zijn?
Adem in, adem uit en vind een vast ritme. Dit is afhankelijk van jouw karakter: - ben je redelijk perfectionistisch: vind een ritme voor elk kind en werk efficiënt. - ben je totaal tegenovergesteld type: go with the flow. Belangrijkste is om onnodige dubbele handelingen eruit te gooien. Met 1 kind kon je een ochtend 'vullen' met omkleden en ontbijt. Feitelijk duurt dat max een half uur + vasthouden van baby. Verschoon en kleed ze beide meteen boven aan. Achter elkaar, en ga tegelijk naar beneden. Een peuter kan lerem om zelf van de trap te lopen. Beide flessen tegelijk klaarmaken, jij voedt de baby, peuter ligt ernaast op de bank. Voor dagverschoningen leg je beneden alle spullen zodat je geen trappen hoeft te lopen. Leer ze om de lange middagslaap tegelijk te doen, heb jij rust. Voor de baby is dit nog niet aan de orde, maar over een paar maanden. Combineer eetmomenten van de oudste met flessen voor de jongste, zodat je niet de hele dag bezig bent met voeden. Enz enz
Ik zou bij je peuter zelfredzaamheid enorm aanmoedigen. Dus zelf van de trap af, helpen met aankleden etc. Misschien wordt hij dan hartstikke trots en liever naar broertje.
Zoals Nescio zegt zou ik eerst eens beginnen met je peuter veel meer zelf te laten doen: naar beneden tillen, flesje erin, dat vind ik niet meer passend bij een ruim 2,5 jarige. Dus samen aankleden dan neem jij de baby mee naar beneden en klimt de oudste zelf. Als hij graag pap eet dan laat je hem dat zelf uit een bordje lepelen terwijl jij de baby de fles geeft. En anders een boterham. Dan ben je met een half uurtje met dat ochtend ritueel klaar
Het is echt even ritme zoeken. Dat had ik vooral toen de 3e geboren was. Toen ze 4 weken oud was kon ik echt niet eerst iedereen aankleden, dan naar beneden en de oudste 2 eten klaar maken voordat ik de fles gaf. Ik gaf dus eerst de fles boven. De oudste komt vanzelf wel naar onze kamer, klimt op het bed en gaat tv kijken. De middelste sliep vaak nog en anders haalde ik haar eruit en liep ze wel boven rond. Mijn oudste 2 kunnen wel eens samen ruzie maken, maar zijn altijd lief richting hun zusje. Wat ik nu doe ( jongste is nu 5,5 maand): Emma komt uit bed, klimt op bed en zet de tv aan. Fayèn is vaak ook al wakker en haal ik eruit. Die loopt hier een beetje rond, speelt op Emma's kamer of komt ook op bed. Dan krijgt eerst Mia haar fles. Die hou ik wel even rechtop, maar geen half uur (is hier ook niet nodig). Daarna kleedt ik ze alledrie boven aan. Emma gaat zelf de trap af. Fayèn ook, maar die moet ik nog wel helpen. Ik geef ze eten en ga dan naar boven om Mia op te halen. Soms is ze in slaap gevallen. Geen tips over het gooien van spullen naar de baby. Heb je ks gehad? Omdat je zegt dat je hem niet kunt straffen. Want volgens mij voelen ze haarfijn aan dat mama niet zoveel kan.
Wat iedereen al zegt. Mijn dochter was 1,5 toen haar broertje geboren werd. Zij liep toen zelf van de trap (maar die hadden wij toen niet) Ze at toen 2 boterhammen smorgens. Terwijl ik N voedde (bv) smeerde in haar brood. Ze klom zelf op der triptrap, het enige wat ik nog moest doen was haar aanschuiven. Aankleden deed ik gelijk als ze wakker werden en ik ze een schone luier had gegeven.
Precies dit, een peuter van bijna 3 hoef je echt niet naar beneden te tillen, hier ging hij toen al zeker een jaar zelf de trap af.
Als aanvulling: en zeker voor jezelf en je diabetes zorgen!! Dat is super belangrijk. Als de baby verzorgd is en je peuter een driftbui krijgt omdat die niet mee wil werken dan heeft hij even pech en zorg je eerst voor jezelf. Hij is daarna weer aan de beurt.
Ik zou inderdaad beginnen met zelfstandiger maken van jullie peuter. Lekker een boterham laten eten, dan kun jij ondertussen de baby vast een flesje geven. Eten en drinken doen wij aan tafel, dus je kunt er gewoon met baby en flesje naast zitten. Ik kleed onze oudste altijd boven al aan (ook oefenen met zelf aankleden) en dan gaan we samen naar beneden. Ze klimt nu ongeveer een jaar zelf naar beneden (uiteraard loop ik er wel voor!). Verder misschien iets waarvan ik natuurlijk niet weet of je dat al doet, maar laat je peuter mee helpen. Door het aangeven van een luier of het weggooien ervan en meer van dit soort kleine dingen. Oh en ik wilde nog even zeggen: jouw medicatie gaat voor alles! Want met een zieke ouder, is alles veel slechter te hanteren thuis. Pillen slikken duurt een minuut, dus die hebben altijd prioriteit!
Lastig is dat in het begin met een tweede erbij he. Heeft denk ik elke moeder met twee kinderen als ml na een paar wkn weer gaat werken, aaargggh hoe ga ik dat in hemelsnaam voor mekaar krijgen in mijn eentje. En toch lukt het iedereen na een tijdje maar eerste mnd is nou eenmaal lastig . (Zeker met jouw voorgeschiedenis, ik herinner me je andere topics nog) Al goeie tips hierboven genoemd Nog wel een vraagje, waarom zou je je zoon niet in de hoek kunnen zetten? Dat moet toch ook wel kunnen als je zelf nog fysieke klachten hebt. Gewoon aan de arm meenemen Succes!!
Hij slaapt nog in een slaapzak omdat hij zo niet uit zijn dichte ledikant kan klimmen, en dan gaat hij in slaapzak mee naar beneden. Overdag klimt hij met ons zelf de trap op en af maar staat dan te stuntpiloten midden op de trap, niet handig als je zelf nog niet stabiel bent en een baby in je handen hebt De fles vd peuter is gevuld met koemelk en brinta. Zelf met een lepel pap eten dan kan ik daarna alles schoonmaken, tm de muur aan toe. Hij eet overdag wel zelf, ook soep, maar dat is altijd een kliederboel. Die fles (met opengeknipte speen) is lekker snel en schoon. Ik maak hem maar hij drinkt hem uiteraard zelf op zonder dat ik hem vasthou. Ik kan hem niet in de hoek zetten omdat ik hem nog niet kan tillen (geen ks, wel b.i. oa, en een slopende zwangerschap) en als ik hem aan zijn arm mee wil nemen gaat hij gewoon liggen op de grond (figuur...). Maar met gillende baby vd honger kan ik niet rustig een peuter aankleden en zijn ontbijt maken? Maar met baby met fles of borst heb ik geen hand over voor de peuter... Het gaat wel iets beter dan in het begin hoor maar ik zie het nu nog niet allemaal voor me, we hebben met zn tweeën al ons handen vol met 2 kids. Zelf aankleden kan hij nog niet... Als ik de baby 30min na start voeding neerleg, dan komt alles er weer uit.... Ik heb een draagzak gekocht maar even kijken of mijn lijf dat nu aankan. En ik kan me toch niet 30min niet met mn peuter bezig houden? Die ondertussen ergens een pen heeft gevonden en met mazzel alleen op de muur gaat krassen en het stopcontact en de baby met rust laat... Er gaan ook dingen wel goed hoor,
Pff, pittig! Ik vond het ook erg lastig om weer mijn ritme te vinden. En nog steeds struggle ik dagelijks, maar dat is meer opvoeding dan de zorg die ik lastig vind. Ik denk idd dat je peuter zelfstandiger moet worden en ik was ook wel harder voor de jongste twee dan de oudste. Soms was het gewoon even niet anders dan dat die 5 minuten zaten te wachten op hun fles, zodat ik eerst de oudste veilig kon stellen. Ik liet haar trouwens heel veel helpen, ze voelde zich daardoor erg groot en wijs, maar merkte ook dat ze graag klein wilde zijn. En doordat ze ineens zo groot zijn met zo'n kleintje erbij, overschat je het ook wel eens, merk ik.
Maak je het jezelf niet te moeilijk? Mijn zoon (nu 10 weken) ligt echt wel eens te huilen als hij honger heeft maar mijn dochter even voorgaat. Zoon komt heel vaak eerst, maar ik vind het belangrijk dat mijn dochter weet dat haar broertje ook wel eens moet wachten. Hij zal er vast niks aan overhouden. Momenteel schreeuwt hij alles bij elkaar tussen 17u en 18u. Een onmogelijke tijd want dan moet ik ook voor dochter zorgen. Dus dan huilt hij een stuk langer als ik zou willen maar dat is dan maar zo. Hij wil op dat moment niks, liggen, draagzak, vasthouden, niks is goed. Dat hoort erbij en gaat ook wel weer over.
ja lastig is dat he. ik denk dat je moet proberen wat Meer in oplossingen en mogelijkheden moet proberen te denken (misschien wel wat makkelijk gezegd van mij he). Ik denk vooral dat je peuter wat bijsturen wel handig is. Ik lees op zich helemaal geen rare dingen, maar dingen zoals stunten op de trap is gewoon iets wat gecorrigeerd moet worden, klaar. En ik zou wel proberen om een manier te vinden om hem te kunnen straffen/corrigeren, anders denk dat het gedrag alleen maar erger zal worden. Het is misschien ook weer even opnieuw vertrouwen in je eigen lichaam krijgen. Je kan waarschijnlijk meer dan je denkt! Overigens is ‘stout gedrag’ tijdens de voeding wel iets wat elke moeder herkent denk ik haha. Ze voelen dan toch aan dat je minder snel kan ingrijpen. Misschien kun je dat oplossen door dan net even de televisie aan te zetten of juist een boekje met hem te lezen terwijl je de baby op de arm hebt Verder zou ik proberen om regelmatig even naar buiten te gaan, even energie kwijt raken, baby in de kinderwagen of draagzak en je zoontje op bijvoorbeeld een loopfietsje of iets dergelijks
Jullie als heel gezin moeten nog in een nieuw ritme komen. Ik vind dat je jezelf echt onnodig beperkingen oplegt. Als hij in een slaapzak slaapt, kan die zak toch open als hij uit bed gaat. Waarom met slaapzak en al naar beneden? Hij is bijna 3 jaar hé En vooral omdat je zelf nog zo zwak bent. Je kunt hem niet naar de hoek trekken, maar wel de trap af dragen? En op deze leeftijd is zelf een bordje pap eten echt geen kunst meer, het is vooral een punt omdat ie het waarschijnlijk nog niet heeft geleerd. Geef anders boterham als ontbijt, daarmee heb je ook een gezellig momentje met hem aan tafel en is ie ook baby af. Qua timing: voed de baby anders eerst voordat je de ochtend opstart met de peuter. Bouw voor ze een ritme die jou past. En probeer vooral afstand te doen van deze inefficiente cirkel. Zolang jij denkt dat van alles niet kan, zal er ook weinig veranderen.
Ik sta/stond altijd eerder op met de baby. Is dat geen optie? En moet je ergens naar toe? Scheelt ook in wanneer ie aangekleed moet worden natuurlijk En mijn peuter slaapt inderdaad al in een peuterbedje met pyama, dus die kon ik zo uit bed plukken en naar beneden laten lopen. Ik liep zeker in het begin alleen met baby of alleen met peuter naar boven en beneden. Dat is natuurlijk wel 2keer traplopen, maar voor mij voelde dat veiliger. Oh ja en mijn baby huilde inderdaad weleens 10minuten als ik iets met mijn peuter aaan het doen was. En ik heb ook mijn peuter weleens voor de tv geparkeerd als ik wat met de baby moest doen. Ik ben maar een mens met 2 handen, ik kan niet alles tegelijk Maak het jezelf zo makkelijk mogelijk en laat het een beetje los. Je bent net bevallen, met een maand of 3 wordt het al een stuk beter qua ritme en hopelijk ben jij dan ook weer opgeknapt. Sterkte met je herstel en succes!
Hmmm, ik denk dat je het jezelf onnodig moeilijk maak. Ik zou zijn slaapzak gewoon boven al uitdoen en hem zelf de trap af laten gaan. Als jij die papfles handig vindt om te geven zou ik dat voor nu nog zo laten, maar tzt lijkt het me toch handig en verstandig als hij een bordje pap of een boterham ofzo gaat eten. Een fles vind ik echt niet meer geschikt voor een kind van bijna 3. En voor wat betreft het laten huilen van de baby, ik denk dat dat onvermijdelijk is. Hier moet de baby ook wel eens even wachten tot ik dochter klaargemaakt heb voor school (verstandelijke beperking, dus zelf aankleden duurt veel te lang op schooldagen). En ja, dan is hij wel eens aan het huilen. Vind ik ook sneu, maar het is soms even niet anders. En als je peuter echt de tent afbreekt als jij met de baby bezig bent zou ik hem lekker even op zijn kamer zetten, of op een andere plek waar hij geen “kwaad” kan. Gaat hij liggen als je hem in de hoek oid wil zetten? Jammer de bammer dan, bij mij zou dat toch echt betekenen dat hij aan zijn arm wordt meegetrokken als ik niet in staat zou zijn om hem te tillen. Maar mij lijkt toch dat als je hem de trap af kan tillen dat je hem ook wel naar de hoek of gang kan tillen?
Ik denk ook dat je het jezelf moeilijk maakt met alles wat niet gaat. Hij is bijna 3, dus kan toch gewoon zn slaapzak uit voor hij naar beneden gaat. Hij kan ook in een groot bed trouwens, scheelt jou weer tillen en hoeft tie ook geen slaapzak meer aan. Dus baby beneden in de box leggen, en peuter naar beneden laten klimmen terwijl jij er voor loopt. Als de muren onder zitten van de pap dan is dat een kwestie van heel duidelijk zijn dat dat onacceptabel gedrag is. En zou ik dus gewoon een boterham smeren, simpele oplossing. En een boterham smeren kost nog geen 5 minuten, dan moet de baby maar even huilen die tijd. Met reflux moet 30 min rechtop houden echt genoeg zijn, anders terug naar de kinderarts. En een bijna 3 jarige snapt toch wel dat je niet met pennen op de muur krast? Ik heb in mijn opvang ook een refluxbaby die ik 30 minuten recht moet houden. En er lopen dan nog 2-4 peuters rond. Ze kunnen niks uithalen want ik zit erop te kijken. Als ik er echt heen moet sta ik met baby op en corrigeer ik hen door met 1 hand iets af te pakken.
Ik hoorde laatst bij de go dat een moeder de kind van ruim 3 niet zelf trap laat lopen.. bizar. Verder eens met eerdere reacties. Een kind van 2 kan veel meer zelfstandig dan sommige mensen denken. Je kan het jezelf zo moeilijk maken als je zelf wil.