Hoe voor 2 kinderen zorgen, nieuwe baby en driftige peuter

Ik volg de reacties van de dames hiervoor.

Aanvullend: je kan de baby ook in een wipper zetten, dan zit hij ook rechtop. En heb jij je handen vrij.

Aankleden hoeft toch niet voor het ontbijt boven? Dat kan ook perfect erna, als iedereen rustiger is wegens geen honger meer.

En dat je peuter zichzelf nog niet perfect kan aankleden is logisch, maar je kan hem toch stukjes laten doen? Het zoals het eten: als hij zo smerig eet met pap, dan maar geen pap meer. Daar is hij toch écht oud genoeg voor

En helaas: je baby zal wel vaker even moeten blijven huilen als je met de oudste geaaid

 

Eens met de reacties hierboven. Ik geef de jongste vaak een voeding voordat de jongens wakker worden. Als het wel tegelijk uitkomt smeer ik snel een paar boterhammen en voed ik de jongste terwijl de jongens hun boterham eten.

Hier haalden ze ook vaak kattekwaad uit als ik aan het voeden was. Ik waarschuw ze 1x en dan gaan ze in hun kinderstoel met een boekje of kleurtjes zodat ik rustig kan voeden. Dat zou je ook nog kunnen proberen.

 

Is er een reden dat je je oudste pap geeft TO? Eet hij geen boterham? Dat lijkt me in jouw geval een stuk makkelijker, en die fles had er denk ik toch binnenkort wel uit gegaan?

 

Dit! Onze oudste was ook 2,5 toen zijn broertje werd geboren. Ik kon hem tijdens mijn zwangerschap al niet meer tillen dus toen al gekeerd zelf trap op en af, zelf autostoel klimmen, zelf al sokjes uit doen..laten helpen. Fles had hij toen niet meer maar ik denk dat hij dat misschien zelf wel kan?

Ik zelf stond eerder op met de baby en dan de peuter. Is dat geen optie? Wordt ook snel makkelijker hoor!

 

Iedereen moet wennen aan een nieuwe situatie.
Je peuter is oud genoeg en vooral geen baby meer, dus zelf lopen en geen papfles (dan hou je hem gewoon klein, terwijl je echt meer van hem kan verwachten).

Soms moeten kinderen even wachten, dus ook de baby ookal voelt dat niet fijn.
Enne straf is simpel, als je de baby kan tillen kan je hem prima aan zijn arm meenemen. Consequent blijven en duidelijk zijn (ook naar je oudste)

 

Eens met voorgaande reacties.

Mijn dochter van 3 eet al zeker anderhalf jaar elke morgen een bakje pap. In het begin was dat met slabber en wat kliederen maar al doende leert men en algauw ging het heel goed.

Je moet hem wel de kans geven en consequent zijn. Expres klieren is bakje weg.

 

Oh poe... Ik vond het ook echt heel lastig..wat heb ik gehuild (hormonen) toen de middelste er was.

Wat wij wel in de zwangerschap geoefend hadden was traplopen. Juist om dit.
Dus de momenten dat je met zn 2en bent: oefenen. Dat kan hij echt leren.
En zelf er achter/voor lopen. Evt met baby.

Ontbijt.. tja als jij pap wil geven: doen. Maar gezellig aan tafel een boterham eten terwijl jij voedt en zelf eet?
En verder: je hoeft niks.
Dus aankleden etc: dat kan later.
Onze tweede was ook een vreselijk refluxkindje dat altijd spuugde. De draagdoek was de redding!

 

even een tipje. wat mijn refluxers erg fijn vonden is in de maxi cosi met de beugel naar achter , die op de grond en dan vast geklikt. dan zaten ze heel mooi rechtop maar wiebelde het niet . zo stond zoon dan 30 min in de box. bij dochter was 15 min in maxicosi of op schoot genoeg, maar zoon vond echt stil in maxi cosi prettiger.

 

Ik denk dat je dit vooral moet loslaten, je schiet je kinderen niet te kort want zoals je zelf al zegt: je kunt niet alles tegelijk! Geen enkele ouder kan dat! Als je kind moet wachten, ben je absoluut geen slechte moeder. Ik zou zelfs zeggen, het lijkt me belangrijke levensles dat kinderen leren dat ze niet altijd a la minuut dingen krijgen en dat ze niet de enige in de wereld zijn (al denkt een peuter al snel dat dit wel zo is ).

Je moet dus keuzes gaan maken en prioriteiten stellen. Als ze allebei huilen, naar wie ga je eerst? (ligt natuurlijk aan wie huilt, waarom e.d.) In het begin vond ik dat erg moeilijk want ik wilde inderdaad simpelweg naar beide tegelijk , maar ja, het gaat echt niet, dus er moet altijd iemand wachten. Het went. Het kiezen tussen je kinderen en soms ook tussen jezelf en je kinderen (vergeet idd alsjeblieft niet om goed voor jezelf/diabetes te zorgen! Als je een hypo krijgt terwijl je eigenlijk voor je kinderen moet zorgen kunt je nog veel verder van huis raken... Heb in mijn omgeving wel een paar akelige situaties meegekregen, die gelukkig goed afgelopen zijn).

Daarnaast vind je al doende vaak praktische oplossingen. Ik heb veel gebruik gemaakt van wipstoeltje voor baby (ik had er een op iedere verdieping staan zodat ik altijd ergens baby veilig kon laten als ik mijn handen vrij moest hebben). Had veel kleertjes/luiers e.d. beneden liggen binnen handbereik (voor beide). Ik werd handig met dingen doen met baby op de arm. En als baby gevoed moest worden, dan werd ik half blind . Oudste kon dan van alles uitvreten, zolang het niet gevaarlijk was of belangrijke dingen echt kapot gingen, deed ik alsof ik het niet zag (indien wel, dan moest baby even wachten, dan onderbrak ik voeding). Heb ook veel boekjes voorgelezen als baby moest eten of peuter uitgenodigd om naast mij op de bank te komen spelen.

Ik hield mezelf ook altijd voor dat als al die andere vrouwen dat konden... dan kon ik dat ook!

(maar het is erg pittig, combi baby en peuter ... vond het erg zwaar!)

 

@1981Mama hoe gaat het nu met jullie? Er zijn veel reacties op je vraag gekomen, misschien is het leuk om te laten weten of je er iets aan hebt gehad?

 

Dan doe je de slaapzak uit voor je naar beneden gaat.....
En als je niet met peuter en baby tegelijk kan, dan doe je ze om de beurt naar beneden...



Tsjaa.. dan sleep je hem gewoon....


Dan moet je die pen opruimen... zodat je wel je peuter minder aandacht kan geven...
pak wat boekjes of anders speelgoed, zet de tv aan...



Ik snap dat het moeilijk is hoor met nog een kindje erbij
Maar je maakt het jezelf ook wel heel moeilijk....

 

Ik maak de avond ervoor al veel klaar. Leg voor beiden kleren klaar beneden. Broodje van peuter en mij liggen klaar in koelkast. Flesje staat klaar met de juiste hoeveelheid poeder in de verdeeltoren.
Mn kopje staat al onder t koffie apparaat. Voorbereiden kost 5 minuten.. scheelt een hele boel ochtendstress

 

Mijn peuter heeft nooit pap uit een fles gedronken... een boterham of pap uit een bordje
hij gaat bovenaan de trap op zijn billen zitten en gaat zo tree voor tree naar beneden. Ik houd 1 handje vast en loop achterstevoren voor hem uit met de baby in mijn armen.
Peuter gaat in de kinderstoel en ik zet hem vast. Smeer brood zodat hij kan eten en dan krijgt de baby zijn fles.
Terwijl peuter nog in de kinderstoel zit doe ik baby in bad.
En ja, hier zit er ook weleens viltstift op de bank of muur. Maar inmiddels is alles waarvanog ik niet wil dat hij er bij kan ook echt buiten zijn bereik.

 

En ja, er wordt weleens gestunt op de trap maar dat druk ik direct heel streng de kop in. Dan vraag ik niet eerst vriendelijk of hij voorzichtig wil doen. Dan ben ik direct heel duidelijk.

 

Misschien is het wel fijn voor je oudste om meer zelf te doen, en dan veel complimentjes geven dat hij al zo groot is en zo'n goede grote broer (bijvoorbeeld bij luier aangeven). Ik legde ook veel de nadruk op wat hij allemaal kon en de baby niet. Dat gaf hem een heel trots en positief gevoel .
Succes, het is even heel zwaar om een nieuw ritme te vinden!

 

Ik heb al een hoop goede tips gezien zoals het zelfstandiger maken van je peuter etc.
Maar wat ik vooral even wilde zeggen is dat ik het heel erg herken dat je het gewoon niet overziet hoe je dat allemaal moet doen eerst.
Ik heb een zoontje van bijna 2 en een dochtertje van 5,5 week en heb nu sinds een week dat ik ‘s ochtends niet meteen als ik wakker word denk ‘Help, waar moet ik beginnen?’. Wat eerst moet, moet eerst.
En soms moet de peuter even wat langer ik zijn kinderstoel dan leuk voor hem is en soms huilt de baby even wat langer voor haar fles dan ik idealiter zou willen.
Maar ik snap hoe lastig je het vindt! Vooral als je een beetje perfectionistisch bent.
En nog een goede tip voor als je peuter rel schopt als jij zit te voeden: zoveel mogelijk het ongewenste gedrag negeren en alleen positieve gedragingen belonen. Dat helpt hier tegen het prullenbakken leegtrekken en baby proberen te meppen etc...

 

To, het komt echt vanzelf! Het heeft gewoon tijd nodig om te wennen en een ritme te krijgen. Ook moet jij nog herstellen (en vergeet de hormonen niet).

Verder gun jezelf ook rust. Dus niet eerder ophalen. Maar even een moment voor jezelf. Of om dingen in huis te doen.

Maak je peuter echt zelfstandiger! Die kan echt wel leren om zonder slaapzak te slapen of in een peuterbed (scheelt heel veel tillen!). En boven aankleden en dan zelf naar beneden lopen. Een kind van 2.5 kan ook prima een boterham eten. Scheelt veel gesmeer met pap. En een beker (met tuit) drinken.

Als jij last hebt van je bekken moet he niet teveel tillen met een zware peuter. Straks heb jij levenslang problemen met rug of bekken. Of een verzakking...

 

Hier waren de eerste 8 weken zwaar, wennen voor iedereen. Daarna kwamen we meer in een ritme en kon ik zeggen dat het me niet tegenviel met 2 kinderen. Die weken ervoor waren pffffffffff.
Het wordt echt beter!

 

Peuter inderdaad zoals al vaker gezegd meer zelf laten doen. Slapen in een peuter of groot bed ipv ledikant. Slaapzak uitdoen en leren zelf traplopen. Mijn dochter van nu net 2 kan dat ook al een tijdje. Ze kan ook zelf sokken uitdoen en haar onderbroek en broek optrekken. Ze krijgt s morgens een boterham of beker yoghurt (rietjes beker) maakt minder troep. S Avonds oefenen we met eigen lepel te eten.
Geef complimenten als je oudste iets goed doet en lief is. Dat scheelt ook voor ze om meer zelf te doen.
Mijn jongste is nu bijna 9 maanden en die was de eerste 6 maanden zo goed als een huil baby. Wilde alleen maar bij mij zijn ja dan huilt hij maar wat meer als ik even aandacht aan mijn dochter moet/wil geven.
Ik heb zelf ook een beperking dus weet hoe zwaar het is.