Ik zal beginnen bij het begin; in Oktober was ik boodschappen aan het doen en zag ik dat een mevrouw iets niet kon pakken dus heb haar hulp geboden, van het een kwam het ander en stond ik al een half uur met haar te kletsen. ze vertelde over de gezondheid van haar man want de dag erna zouden ze de uitslag krijgen van een belangrijk onderzoek. Zelf mankeert mevrouw medisch ook vanalles en hebben verder geen kennisen of familie in de buurt. Haar enige zoon en kleinkinderen wonen op min. 100 km hiervandaan. na dit gesprek besefte ik me dat deze mevrouw heel erg eenzaam is. en telkens als ik in de supermarkt was keek ik altijd of ik haar zag, maar nooit zag ik haar. tot vandaag toen kwam ik haar tegen en vroeg hoe het ging. Haar man bleek inmiddels gestorven en deze was ook haar mantelzorger. met haar zelf ging het medisch ook slecht mede omdat mevrouw praktisch blind is. ze krijgt wel thuishulp maar die komen alleen maar om een pilletje uit de verpakking te drukken omdat ze risicomedicijnen gebruikt. Maar toen ze aan de thuishulp vroeg of dat ze even een telefoonnummer wilde intoetsen of even een kaartje te schrijven mochten ze dat niet doen. Dat vond ik zo erg om te horen dat ik ter plekke mijn hulp heb aangeboden voor dat soort dingetjes. Me alle goede intenties natuurlijk want voor mij is het een straatje om naar de supermarkt toe en een kleine moeite als ik daar iemand een groot plezier mee doe. Maar nu komt mijn dilemma; je hoort steeds vaker hoe oudere mensen voor de gek gehouden worden, beroofd en erger. het wantrouwen daarin is heel groot. Ondanks dat ik de juiste intenties heb om deze mevrouw een handje te helpen weet ik zelf niet of ik er verstandig aan doe. Haar familie kent mij niet en ik hun ook niet en weten dus ook niet dat ik niets slechts in de zin heb maar kunnen dat wel denken. Is het verstandig om contact met haar familie te zoeken van te voren? ik bedoel stoot ik die mevrouw dan niet tegen haar borst omdat ik dat doe? Een beetje lang en warrig verhaal maar probeer het zo goed mogelijk te verwoorden.
Wat lief dat je dit wilt doen. Je kunt je gegevens achterlaten voor haar kinderen, mochten ze willen weten wie je bent? En neem nooit haar pinpas mee bijvoorbeeld. Laat het bij dat kaartje schrijven etc.
Ik snap je dilemma. Misschien is dat wel fijn om af te stemmen met de kinderen, inderdaad. Verre van geldzaken blijven, alleen helpen met andere kleine dingetjes. Lief van je
ik ben 2 jaar mantelzorger geweest van een oude vrouw.. maar zij heeft mij enorm misbruikt qua dingen.. moest altijd per direct klaarstaan (of het nou kon of niet), en nam ik eens te laat mijn telefoon op nou dan was het niet best.. ikzelf doe het dus niet zo snel weer
Je kunt voorstellen om dit via een vrijwilligersorganisatie te laten verlopen. Kost even wat regelwerk en wat bezoekjes maar dat is het wel waard. Ik help nu al een tijdje een meneer op die manier en dat gaat heel goed. Pas inderdaad op met geldzaken, ik doe niets op financieel gebied voor de meneer die ik help.
Ontzettend lief dat je dat wilt doen! Zo zouden er meer mensen moeten zijn. Zoals al benoemd wordt ,zou ik niet voor haar pinnen of haar pinpas meenemen voor boodsdchsppen oid. En je gegevens achter laten zodat de familie eventueel contact met je kan zoeken. Als die mevrouw alleen is zal ze al dankbaar zijn als je met haar een kopje koffie ofzo gaat drinken denk ik. Lief van je
Ik vind het echt heel lief en godd van je dat je dit wilt doen. Voor jou een kleine moeite en voor die mevrouw een groot gebaar. Aan de ene kant denk ik laat die familie het uitzoeken ze kijken nu ook amper naar haar om maar aan de andere kant snap ik dat je jezelf een soort van in wilt dekken voor rare situaties. Ik zou die mevrouw voorstellen haar kinderen en familie op de hoogte te stellen dat er een lieve buurtgenoot is die haar wil helpen en als ze dan behoefte hebben om kennis te maken kunnen ze naar die mevrouw toe komen op een moment dat jij er ook bent.
Het is inderdaad absoluut niet de bedoeling om iets met geldzaken te doen maar inderdaad een klein dingetje waarbij ik haar zou kunnen helpen of een bakje koffie doen met een praatje. Gewoon de simpele praktische dingen die voor ons zo vanzelfsprekend zijn zoals een kaartje schrijven, een telefoonnummer intoetsen. Ik schat deze mevrouw niet in dat ze er misbruik van gaat maken maar zeker weten doe je het nooit natuurlijk, ze durft juist niet zo goed om hulp te vragen en voelt zich bezwaard om dat te doen.
Zou het gewoon aanbieden. Toen het slecht ging met overbuurman ben ik een tijdje voor hun en met hun boodschappen gaan doen. Vrij snel ging de buurman dood en stond ze er alleen voor. Kopje koffie, ff kletsen en boodschappen doen was voortaan wekelijkse kost.. Toen ineens Dinsdag was ze er niet.. Woensdag ochtend nog niks gehoort. Brandweer en politie gebeld. Lag ze dood in de gang . Overleden rond 4 uur dinsdag middag. In piama lag ze daar dus waarschijnlijk smorgens al gevallen.. Ze had geen broers/zussen en kinderen. Huis staat nu nog het zelfde bij als paar maanden geleden . Niks mee gebeurd Als je kan helpen zou ik het zeker aanbieden
Wat lief van je! Wil dat ook ooit gaan doen. Maar nu past het het niet in mijn leven. Verder sluit ik me aan bij de rest.
Wat ben je een topper dat je er sowieso al gewoon over na denkt! Ik zal je mijn situatie uitleggen, misschien dat als je beslist dit voor die oude vrouw te doen dat je dan meer je eigen grenzen kan bewaken. Mijn moeder en ik zorgde voor de overbuurvrouw, haalde boodschappen, maakte schoon, gingen altijd even in haar voortuin een praatje maken, als er wat stuk ging regelde wij alles voor haar. Het was echt een lieverd en ze was zo ontzettend blij met ons en wij natuurlijk met haar! Maar toen werd ze nog zieker en heeft mijn moeder haar zelf naar het ziekenhuis bedacht, ze werd opgenomen op de IC, maar er was geen familie die bepaalde keuzes voor haar mocht maken. ( ze was op een gegeven moment niet meer aanspreekbaar.) en toen was daar mijn moeder die de keuzes mocht maken, uiteindelijk overleed ze en regelde wij de begrafenis. Ik heb heel hard zitten huilen toen we in de zaal zaten. Wij waren namelijk de enige. Diep triest. Ik ben blij dat wij al die jaren wat voor haar konden betekenen, maar verlies je eigen leven niet uit het oog. Ga kijken wat je wilt doen voor haar en wat niet, bewaak echt je eigen grenzen, misschien is dat wel een beetje onze valkuil geweest.
Ik ben al 5 jaar buddy van een oude mevrouw hier in het dorp. Alhoewel ik haar daarvoor al kende, doe ik het via het vrijwilligersloket van de gemeente. Ik doe niks qua bankzaken of financiën. Ook al kan ze dat eigenlijk ook goed gebruiken. Ik haal er zelf ook zoveel plezier uit! Elke maandagochtend kijk ik ( en zij) er naar uit om er heen te gaan. Ik doe altijd haar haren, we gaan naar de winkel of we ruimen eens een kast op. Veel plezier gewenst voor allebei! Het is goud waard!
Ik zou toch ook gegevens van haar kind(eren) vragen dan, vior het geval dat er iets gebeurd en ze niet aanspreekbaar is. Lief dat je wil gaan helpen
Klinkt alsof je mijn sm had hahahaha te erg en echt vreselijk! Als kinderen weten we echt niet wat wij eraan kunnen kunnen omdat haar waarheid altijd is...
Super lief, zou wel even contacten met de familie zodat zij ook op de hoogte zijn. Houd terwijl je helpt ook goed in de gaten of mevrouw niet mentaal aftakelt. Als dat zo is ook de familie contacten. Voorbeeldje: mijn oma kreeg Alzheimer en kon haar portemonnee niet vinden: alles en iedereen werd beschuldigd van diefstal. (Hij zat gewoon in haar tas.)
Ik zou sowieso voorstellen om met familie even te overleggen. Voor jullie beide veiligheid. Wat als mevrouw dadelijk cognitief wat achteruit gaat en haar pinpas verliest en jou daarbij benoemd bijvoorbeeld? Ik zou altijd even contact houden als buitenstaander in zoiets...
Ik zelf ben een blijmaker en help met boodschapjes. MAar ook kleine dingetjes zoals bellen. Dit wel via een orginisatie. En vrijwillig met een bijdrage. Zoek anders even op
Wat super lief! Ik werk in de thuiszorg en zie heel veel eenzame ouderen (ook jongeren). Ik zou zeggen, overleg met haar over contact met haar familie. Geef aan dat het telefoonnr sowieso handig is voor het geval dat. Geen financiële dingen, mocht je een keer boodschappen doen zorg altijd voor het bonnetje! En let goed op je eigen grenzen, want wij zien veel overbelaste mantelzorgers/vrijwilligers
Ik heb geen advies voor je, maar ik wil toch nog even zeggen dat ik het super tof vind dat je zoiets doet! Waren alle mensen maar meer zoals jij!