Ik wil je sterkte wensen wat lijkt me dit moeilijk. Nog moeilijker dan een "normale" scheiding. Jij moet nu afstand en afscheid nemen van 2 mannen, aan de ene kant een goede lieve man waar je veel van houd en waarschijnlijk niet van wilt scheiden en aan de andere kant de verslaafde zieke man die je ongelukkig maakt en waar je dus wel van wilt scheiden. Als ik er over nadenk lijkt me dit een ontzettend zware tweestrijd.
Ja ik ken het. Ik snap je wel hoor. Ik wou gewoon mijn kant vertellen. Een aantal weken opname is natuurlijk geen langdurige opname en bij een echt verslaafde werkt dat ook niet. Mijn man is 20 maanden opgenomen geweest (gedwongen). Alle kortere opnames ervoor hadden net zoals bij jouw man geen enkel nut. Hij herviel de dag dat hij buiten kwam. Je hoeft jezelf echt niet zo te laten behandelen, maar besef alsjeblieft wel dat weggaan ook niet altijd beter is op lange termijn. Alleen jij kan natuurlijk beslissen hoe en wat. Probeer om in alles je kindje voorop te stellen. Want uiteindelijk is dat kleintje het belangrijkste dat er is.
Meid wat een rot situatie! Nee niemand heeft dit beeld voor ogen en je wilt je kindje een papa en mama geven maar ik kan je een ding zeggen.... liever uit een gebroken gezin dan in een gebroken gezin. Hoe moeilijk het is, soms moet je voor jezelf en je kind kiezen vooral in een situatie die onveilig kan zijn voor jullie.... Ik ben 2 jaar geleden bij mijn exvweg gegaan... het was een “normale” scheidin, geen verslaving of iets dergelijks maar ik vond mijzelf te jong om nu al ongelukkig te zijn! Onze zoon was ruim 1 jaar en ik voelde mij heel erg schuldig.... maar het heeft uiteindelijk goed uitgepakt. Je kan een aantal dingen doen, tijdelijk uit huis gaan is er een van. Tijdelijk uit elkaar. Of definitief.... dan zou ik een mediator in de arm nemen. Is een stuk goedkoper dan een advocaat iig. Zorg ook goed voor jezelf! Ga eens lekker baarde sauna of schoonheidsspecialist... meestal kan je dan even je hoofd vrij maken. Succes met je beslissing
Ben het niet echt met je eens. Je hebt echt niet per se een opname nodig van zo’n lange periode. Tegenwoordig doen ze die opnames ook bijna alleen nog als er sprake is van meerdere problemen. Verzekeringen vergoeden nauwelijks meer omdat niet gebleken is dat dit per definitie werkt. Mijn partner heeft een cocaïne verslaving dus geen sprake van lichamelijke verslaving. En in een kliniek gaat het dan goed en heeft hij niks geen last, maar daar buiten is de echte wereld en daar moeten ze dan ineens alle dagelijkse moeilijkheden aan. De reden dat hij telkens weer terugvalt is omdat er altijd iemand is die hem opvangt waardoor de verslaving nog geen “probleem” is. Een verslaafde die niet kan/wil stoppen met de verslaving zul je uiteindelijk los moeten laten. Ze moeten zelf in moeten zien dat ze echt wat moeten veranderen en ze moeten het echt willen. Inzien dat het leven met gebruik niet opweegt tegen een normaal leven met (in dit geval) zijn gezin.
Ik heb niet alle antwoorden gelezen maar ik zie je doen wat heel veel vrouwen doen en dat is zeggen “ ik vind het vreselijk dat ik mijn gezin stuk maak/ uit elkaar haal” Dat doe jij niet. Dat doet je man met zijn verslaving. Zijn gedrag dwingt jou tot de enige juiste maar zeer verdrietige keuze. Knoop dat in je oren dat jij dus niets kapot maakt maar je man met zijn verslaving. Jij bent een topwijf dat je gelukkig je gezonde verstand gebruikt en kiest voor de veiligheid van jullie kindje en jezelf. Daar hebben jullie recht op.
Ik ben heel groot voorstander voor vechten voor je huwelijk tot je dr bij neervalt. Maar jij ligt al. Ik sluit bij aan bij bovenstaand verhaal. JIJ bent niet degene die dit veroorzaakt en jij kunt er helemaal niks aan veranderen. Dus je vecht tegen de wereld. Dat kan niet.. Ik wens je veel sterkte!
Het klopt dat er bij mijn man nog andere psychische problemen aan de grondslag liggen. Ik heb echter wel de ervaring dat korte opnames niet voldoende zijn. Hier in België worden lange opnames wel nog steeds vergoed. En mensen die verslaafd zijn hebben hoe dan ook voor langere tijd begeleiding nodig. Ambulant of residentieel. Maar uiteindelijk gaat het hier nu niet over. Ik hoop dat je je draai vind en gelukkig kan worden met je kindje. En hopelijk kiest zijn vader ervoor om zich te herpakken zodat je zoon ook een goede papa heeft Heel veel sterkte.
Absoluut, nazorg is minstens zo belangrijk. Helaas had mijn partner dit direct laten vallen. Ik hoop nog steeds dat hij in gaat zien dat hij echt niet door kan gaan met het leven zoals het nu is. Ik hoop dan ook echt dat als hij dat heeft gedaan dat we weer samen kunnen komen. Maar voor nu is het beter dat we uit elkaar gaan. En dit is alleen maar mogelijk door te scheiden, huis te verkopen en ergens wat huren. Als er een andere oplossing was had ik het gedaan, maar ook financieel is er weinig ruimte.
Het is een verschrikkelijke keuze. Vooral de machteloosheid ook dat je partner het blijft doen. Jij hebt daar jammer genoeg geen invloed op. Op dat gebied kan je alleen voor jezelf kiezen. Als dat betekent moeten weggaan, dan moet je dat doen. Bij mij hielp het om mijn eigen leven te laten doorgaan en heel duidelijk grenzen aan te geven. Dat klinkt nu allemaal makkelijker dan gedaan natuurlijk, maar ik denk dat je inderdaad heel duidelijk moet kiezen voor je kindje en jezelf.
Dankjewel ik snap wat je bedoeld. Daarom moeten we scheiden en apart wonen zodat ik mijn leven verder kan laten gaan. Ik haal enorm veel kracht uit ons zoontje en geniet volop van hem! Hij doet het super goed, altijd vrolijk, goede ontwikkeling. En daar wil ik alle aandacht aan geven! Niet alleen maar bezig zijn met wat mijn partner doet.
Ik denk dat je een heel afgewogen en verstandige keuze maakt. Je kunt iemand anders niet veranderen. En soms moet je dan iets los laten waar je veel ingestopt hebt. Ik hoop dat je man ooit nog het licht ziet. Maar je hebt helemaal gelijk dat je nu in de eerste plaats voor je zoontje kiest.
Dat begrijp ik volledig. Een verslaafde partner zuigt energie. En deze energie kan je meer dan gebruiken voor je zoontje. Ik hoop echt voor je dat alles goed uitdraait.
Heb geen tips, maar wil je heel veel sterkte wensen. Lijkt me een hele moeilijke beslissing, maar goed dat je kiest voor een veilig thuis voor jou en je kleintje