Ik ben heel lang hier niet geweest. Maar ik zit met iets wat ik wil delen en niet weet of het veel voorkomt. Ik denk namelijk dat ik (al ver) zwanger ben. Begin maart leek het of dat ik een week lang trapjes onderin mijn buik voelde. Eind vd week toen mijn man tich maar ingelicht. Hij naar mijn buik geluisterd maar hij dacht darmen. Toch maar getest. Was negatief. Oke prima zo want we hebben al 3 kids. Daarna druk met onze verhuizing en sinds afgelopen week voel ik weer schopjes maar nu bovenin en ook mijn maag lijkt soms vervelend in de weg te zitten en als ik niet beter zou weten zouden het harde buiken kunnen zijn.....maar ja dat kan toch niet..... als ik rechtoo zit dan is mijn buij ook vervelend hoog. ...nu niet meer een test gedaan want als het al zo is......wie weet ben ik een van die velen die gewoon menstrueert en negatieve test.....ik weet het niet meer...... Ik loop zelf voor reuma klachten bij de reumatoloog daar is in januari mijn urine getest op stoffen wat reuma kan opsporen omdat we zoekende zijn naar welke vorm ik heb. Toen zijn er eiwitten gevonden maar ook nu bij de herhaaltest en de 24 uurs meting ervan weer eiwitten en neer dan in januari. Ook kreeg ik sinds een week of 3 pijn in mijn heup. Reumatoloog zegt dat deze pijn niks met reuma te maken heeft na wat testen maar dat het van het bekken lijkt te komen.......ik maakte nog wel een grapje dat ik daarvan alleen in mijn 3 zwangerschappen last van gehad had...... Maar mijn man is in mei 2016 gesteriliseerd.....nu zou je denken dat kun je niet meer zwanger worden....dat was ook de bedoeling alleen hebben ze tijdens de sterilisatie best wel lopen aanklooien met een leerling....en hij heeft er toen wel 5 weken last van gehad. Na 3 mnd test alles prima. Juli 2017 kreeg mijn man weer last van zijn ballen. Erg gevoelig en pijnlijk op zo'n zaadleider. Echo gehad en het zag er goed uit werd gezegd.....maar wat als dat nou niet zo was dat t toch weer aan elkaar is gaan groeien..... Dus als ik alles bij elkaar zet..kan t wel Dikke rommelende buik, voel draaien Soms harde buik Bekkenpijn Eiwitten in urine Man die last had na sterilisatie Ja een verloskundige kan zekerheid geven maar daar stap je ook niet zomaar heen zonder positieve test....dat is wel een hele stap met alleen een vermoeden. Onze jongste is nu 5 jaar dan nog een van 7 en 9 jaar. Moet er eigenlijk niet meer aan denken maar ja als t zo is doe je er niks meer aan en moeten we maar kijken.... Nou het is een heel lang verhaal geworden. Zijn er mensen die soortgelijke verhalen kennen? Liefs lin
ik zou toch contact opnemen met verloskundige of huisarts. Even kijken wat hun zeggen, of voelen. Weet niet of je zelf wat kunt voelen?
Ik denk eerlijk gezegd dat de kans erg klein is dat je zwanger bent. Ook al ben je al verder zwanger, een test zou nog steeds uit moeten slaan. Dat gecombineerd met sterilisatie van je man en dat je ook gewoon ongesteld wordt, lijkt mij een hoop uitsluiten. Zoveel dames testen niet negatief en worden ongesteld terwijl ze zwanger zijn, ik denk dat dat percentage erg laag ligt. Na de geboorte van onze dochter heb ik door darmen gedoe ook wel eens getwijfeld. Die zijn zo verschoven in de tijd dat het soms heel gek voelt. Maar ik was toch echt niet zwanger... Voor je eigen gerustheid zou ik toch even een echobureau/verloskundige bellen en je twijfels aangeven. Ongetwijfeld wil er iemand, al dan niet tegen betaling, even kijken. Dat zou heel snel in beeld moeten zijn als je echt al zo ver bent...
Ik heb het ook gehad, net als hierboven staat. Maar dat was in t eerste jaar na mijn bevalling. Haar jongste is 5. Dan zit alles wel weer op zijn plek. Maar als je echt schopjes en harde buiken voelt dan zou ik zeker even langs een vk of je huisarts. Dan zou dat namelijk heel makkelijk te voelen moeten zijn.
Zit trouwens te denken. Je voelde de eerste schopjes begin maart. Behoorlijk duidelijk al aangezien je man het ook kon beoordelen. Dan moet je toch minstens een week of 18-20 zijn geweest. We zijn inmiddels alweer 2 maanden verder dus dan zou je, en dit is dan natuurlijk een zeer ruwe schatting, al 26-28 weken in verwachting zijn. Dat zou je toch wel moeten herkennen? Want het zijn geen zachte schopjes meer die je dan krijgt.
Ik vind het een bijzonder verhaal om eerlijk te zijn. Een negatieve test terwijl je zwanger bent is niet echt iets van "een van die velen", dat is echt heel zeldzaam. En dan ook nog eens een aangegroeide zaadleider over het hoofd gezien, geen echte zichtbare zwangerschapssymptomen (buik e.d.). Ik zou de huisarts raadplegen, of naar een echobureau stappen om een echo te laten maken. Maar ik denk echt dat je je iets inbeeld...
Ik heb er geen ervaring mee. Een zwangerschap bij mij is echt niet te missen type kamer olifantje Je maakt je zorgen en je denkt dat je zwanger zou kunnen zijn. Dit blijft nu toch in je hoofd spoken denk ik. Mede met misschien wat bekken klachten. En andere symptomen/ verschijnselen die je in die richting sturen. In jouw geval zou ik de huisarts raadplegen, je situatie uitleggen en dan een echo aanvragen om uitsluitsel te geven. Want zitten deze gedachten eenmaal in je hoofd, gaan ze er niet makkelijk meer uit, tenzij je feitelijk kan zien dat het wel of niet zo is. Sterkte!
Als je daadwerkelijk zo ver zwanger bent dat je de baby voelt bewegen zou je je baarmoeder ook hoven je schaambeen uit moeten voelen komen, en flink ook. Dat je niet naar een verloskundige stapt snap ik , maar ook je huisarts kan de hoogte ban je baarmoeder checken. Of je boekt een echo bij een echo buro op eigen kosten
Mocht je wel zwanger zijn, is het toch fijn on zeker te weten, lijkt mij...dus bellen naar huisarts of iets anders die uit kan sluiten/bevestigen is wat mij betreft nodig! Al is het alleen maar voor je eigen bevestiging. Succes!
Ik heb in mijn vorige zwangerschap rond de (meen ik) 20 weken eens een zwangerschapstest gedaan omdat ik alle verhalen over later in de zwangerschap negatief testen niet geloof. En inderdaad hij was nog steeds overduidelijk positief. Dus alles bij elkaar opgeteld: - negatieve zwangerschapstest - gesteriliseerde partner - gewoon menstrueren is de kans echt nihil dat je zwanger bent. Zeker bij een 4e zwangerschap lijkt mij ook dat je zoiets van de buitenkant dan ook wel ziet als je al zo ver bent dat je duidelijke trapjes voelt. Overigens eiwitten in je urine tijdens de zwangerschap zou kunnen duidden op pre-eclampsie. Geloof me, daar loop je echt niet meer dan 3 maanden mee rond zonder het te merken Mocht je na al deze reacties nog steeds niet 100% overtuigd zijn dan kun je altijd een echo inplannen bij een echobureau.
Je zult je altijd af blijven vragen, dus bel gewoon de vk, denk maar zo ik zie ze daarna als het goed is niet weer! Dus schaam je niet. Bel gewoon, je zult vast de eerste niet zijn.
Om de vraag te beantwoorden: nee, ik ken geen enkel soortgelijk verhaal. Wel vrouwen die het lang niet wisten maar die hadden geen gesteriliseerde partner.
Als je het zeker wilt weten, is je enige optie om actie te ondernemen en een echo te plannen. Als je echt zwanger bent, dan wil je dat toch zo snel mogelijk zeker weten, daar helpen soortgelijke verhalen je echt niet bij . Het klinkt niet heel aannemelijk dat je zwanger bent maar goed, wellicht ben jij die ene procent. En als je niet zwanger bent, dan kan een huisarts misschien eens met je meedenken waar je klachten anders vandaan kunnen komen, succes!
Ik ben wel benieuwd of je intussen al actie hebt ondernomen. Een echo lijkt me niet nodig. Voelen aan je buik is al voldoende. Al zullen ze voor de zekerheid misschien wel een echo doen.
Hoezo geen zachte schopjes als je placenta voor hebt liggen wel hoor ik voel de kleine ook nog biet dagelijks en als ik hem sons voel is het ook niet hard ligt er maar net aan waar die schopt
Er is wel een verschil tussen een eerste zwangerschap of een vierde keer. Dan weet je echt wel wat je moet voelen.
Sorry hoor maar een vk bellen omdat je het vermoeden hebt dat je zwanger denkt te zijn en je gewoon menstrueert, negatief test, en man gesteriliseerd.. Sinds ik bevallen ben nu alweer 4 jaar geleden bijna heb ik constant "schopjes" in me buik. Het zijn je darmen en schijnt dat vrouwen juist die kinderen hebben er last van hebben. Ook daarna voor iets anders een inwendige echo gehad bij de gyn en daar zat echt geen kindje in hoor. Wat ik wel heb gemerkt is dat ik die gedachten zelf voedt. Met andere woorden ook ik dacht het zal toch geen baby zijn??? Ik heb ook getest en duidelijk niet zwanger op cb en sticks en menstrueer ook gewoon. Maar naarmate ik dacht 'ja maar er zijn ook vrouwen die tijdens een zwangerschap menstrueren bladiebla' naarmate ik erin begon te geloven werden de schopjes nog erger en duidelijker en was ik in de war. Toen ik het echt losliet waren de schopjes ineens vele malen minder. Ooit gehoord van een schijnzwangerschap? Zoek het eens op je staat versteld hoe je lichaam je voor de gek kan houden. En als je toch zekerheid wil zou ik op eigen kosten naar zo een bureau gaan. Maar een verloskundige bellen lijkt mij overdreven.
https://www.mirror.co.uk/news/real-life-stories/mum-six-pregnancy-tests-before-9442365 Het kan dus echt wel. Ik zou gewoon even de vk bellen en de situatie uitleggen. Dan kunnen zij beslissen of ze het nodig vinden om een echo te doen of niet.