Nou dat is grappig! Vandaag hebben wijhetzelfde beleefd en ook ik dacht: het word steeds leuker nu. En ik werd heel blij van de kruipskills van baby, omdat hij zich nu veel beter vermaakt. Maar mijn oudste ontroerde mij omdat hij vandaag heel lief was. Hij keek me aan vanaf de glijbaan, zag mijn trotste blik en knipoogde met beide ogen naar mij. Lieve poeperd.
Mijn dochter en zoon kunnen echt nooit spelen zonder ruzie te maken. Ze liggen altijd met elkaar in de clinch. En niet een beetje, echt de héle dag door, incl slaan, bijten, schoppen, schelden en dat ook elke dag : VRE-SE-LIJK!! Gisterochtend lagen ze allebei in mijn bed en zei mijn dochter tegen haar broertje: vandaag gaan we proberen om de hele dag geen ruzie te maken. Broertje was het er helemaal mee eens. Ik had er een hard hoofd in, maar serieus: ze hebben gisteren niet 1x ruzie gemaakt, geen onvertogen woord is er gevallen, dus je begrijpt: ik heb ze beiden de hemel ingeprezen. En gezegd: fijn toch? geen ruzie, mama hoefde niet boos te worden etc. Ook zij vonden het heel fijn. en vandaag spraken ze het weer af: vandaag maken we geen ruzie. En op een akkefietje (of nou ja, slaande ruzie was het wel even) in de auto, hebben ze ook vandaag verder geen ruzie gemaakt. Ik ben dus al 2 dagen een heel vrolijke, niet (nauwelijks ivm het akkefietje in de auto)mopperende mama...óók eens fijn zeg!! Hopelijk zet dit een beetje door.
Mijn zoon was tot nu toe geen knuffeltype. Hij laat zich vooral knuffelen en kruipt wel eens op mijn schoot voor een rustmomentje. Maar sinds een week heeft hij dus het knuffelen ontdekt. Opeens gaan die armpjes helemaal om mijn nek heen en houdt hij me zo stevig vast. En soms zit ik op de bank en speelt hij lekker, ziet me zitten en pakt mijn hoofd van achter de bank vast om me zo te knuffelen (niet per sé comfortabel ). Of hij pakt mijn benen vast als ik met mijn rug naar hem toe sta te koken oid. Daar kan ik nu zo intens van geniet.
Vandaag fietste ik uit het dorp met mijn boodschappen. Ik had een tas voorop in mijn mandje en achterop had ik een tas in het kinderzitje gezet. Achterop is die tas gaan schuiven en vielen dus mijn boodschappen uit mijn tas zo op straat. Gelukkig geen breekbare spullen. Ik begon al te vloeken maar toen kwamen er net drie jongens van een jaar of 17 aanfietsen en die hebben alles voor me opgeruimd en geholpen om het weer terug in mijn tas te doen. Ik vond dit zo ontzettend leuk en lief en ze deden het als vanzelfsprekend, de papa’s en mama’s van deze knullen mogen trots zijn op hun lieve jongens, geweldig!
Mijn broer die langs kwam en zo ontzettend leuk met mijn zoontje speelt. Ik kan nog wat leren van zijn geduld! Ze zijn zo gek op elkaar!
Mijn oudste zat op de bank en was weer eens zijn heerlijke zelf: Hij: Mama jij moet dit voor mij doen. Ik herhaal de zin zoals ik het wel zou willen horen (voor de 100000x keer): "Mama WIL je dat even voor mij doen". Geen reactie. Ik nog eens: Mama.... (wacht op antwoord). Mama...(wacht nog steeds op antwoord) Hij dacht blijkbaar dat hij mijn zin moest afmaken en zegt: Mama... houdt van mij! Haha, ja dat is zeker waar. Dat je dat maar goed onthoudt lekkerding! En ik vond het heerlijk om mijn 2 lieve mannetjes samen in de tuin te zien ravotten. De jongste wil zo graag op zijn grote broer lijken dat hij probeert mee te rennen en trots al zijn 'vondsten' uit de tuin aan zijn grote broer laat zien.
Dat mijn meiden zo blij zijn met kleine dingen. Ik zei dat we naar het dorp ging fietsen om even nieuwe zonnebrillen te kopen voor ze. Ze gingen juichen en waren helemaal blij. Een zonnebril...
Dat mijn zoontjes beide doodop en helemaal smerig onder een dekentje op de bank lagen vandaag na een hele dag buiten spelen. Beide keihard volhouden dat ze écht niet vies waren en ook echt niet moe (Er zat gras tussen de tenen en de jongste had 10 x binnen 2 minuten gegaapt)
Na een dag werken samen met zoonlief naar de tulpen pluktuin geweest.Zo iets kleins maar ontzettend leuk.
Zoon sliep vannacht bij mij. Eens in de zoveel tijd vindt hij dat leuk. Vanmorgen worden we wakker, man is beneden met de jongste. Zoon wil graag eten op bed. Ik zeg hij dat maar aan papa moet vragen. En zowaar, dat doet hij!! Die kleine boef zegt dat mama nog slaapt, dat papa heel stilletjes moet doen en dat mama ook graag een cracker wil eten. (Helemaal zelf bedacht dus en ik was gewoon wakker) Dus nu zitten zoon en ik, met koffie, crackers, brood en zelfs ranja op bed te genieten van een ‘luxe’ ontbijt op bed Goed begin van de dag! Papa wist het al wel hoor, ik was al even naar de wc gegaan om te kunnen vertellen van zoons geniale plan
Dochter die zegt "nee ik ben niet moe" en als je dan een minuutje later kijkt zit ze te knikkebollen en nog een minuutje later ligt ze te snurken op de bank