@Meisje93 gelukkig voor jouw oma en collega. Denk dat het voor mijn oma niet hielp dat ze in Rotterdam werkte. Na het bombardement waren ze niet zo vergevingsgezind. En ze kwam hier natuurlijk behoorlijk vlot na de oorlog en ging mensen verzorgen. Zo vlak na de oorlog snap ik dat mensen dat niet waardeerden. Ik ben zelf nog op de basisschool gepest door een jongetje met mijn oma dus helaas is het niet overal weg.
Knap hoor dat hier weer even haarfijn gedemonstreerd wordt wat er nou zo fout is aan onze samenleving. Je mag bij veel mensen je eigen mening hebben zolang deze binnen hun grenzen valt. (Of deze mening respectvol is doet er niet toe.) Zo niet dan is het een normaal gevolg dat je aangevallen wordt met verdraaide, uit zijn verband getrokken en geïnsinueerde "qoutes". En dat er door diezelfde mensen ontkend wordt dat ze dit doen. Verweten worden dat je de racisme kaart zeker weer gaat trekken(of elke ander verwijt in die richting), maakt het helemaal af! Heel veel mensen die gister 2 minuten stil waren zijn enorm hypocriet, punt! -Voor de huidige slachtoffers van oorlogen hebben ze geen goed wordt over en die slachtoffers moeten het helemaal niet proberen om hier te komen. -Voor het feit dat minderheden in dit land nog vaak gediscrimineerd worden en in negatieve zin anders behandeld worden, daar is geen oor of oog voor. Dat is namelijk niet waar of ze maken het er zelf naar of het is heus niet zo erg. -De ouderen die nog leven na WOII worden met regelmaat verwaarloosd. Worden respectloos behandeld en in extreme gevallen mishandeld. -Zo kan ik nog wel even door gaan. Ik denk dat de geëerde slachtoffers het meer zullen waarderen als wij met zijn alle proberen een WOIII te voorkomen door respect te hebben voor elkaar. Elkaar in de waarden te laten. Ondanks verschillen in harmonie naast elkaar te leven. Eens te begrijpen dat geweld meer stuk maakt dan je lief is en totaal niets oplost. Dat we allemaal gelijk zijn ongeacht geloof, geaardheid, huidskleur enz. En we elkaar dus ook zo moeten behandelen. Dat we eens stoppen met denken in ik, ik ik, maar in wij. En vul maar aan......... Dan dat we elk jaar 2 minuten stil zijn en verder gaan met "ons" destructieve gedrag!
Dit moet uiteraard van 'beide kanten' komen. Zolang men blijft strooien met termen als 'niet-wit' zal ik 'ze' nooit serieus nemen.
Oké....en als 'ze' het zelfde zeggen gebeurt er dus niks. Verandering begint bij jezelf. Ja je gedrag is in bepaalde gevallen sterk afhankelijk van het gedrag van de ander. In deze is dit dus totaal niet nodig. Want 'ze' bestaat uit een groepje terwijl je gedrag gericht is naar iedereen.
ik vind het "raar" (weet er even geen ander woord voor) dat sommigen hier het "zo lang geleden vinden". Natuurlijk is 73 jaar lang, maar ik ben net iets ouder dan het gemiddelde hier en mijn eigen moeder is 75. Zij was een peuter in de oorlog, maar zij kan zich herinneren dat zij onderste boven werd gehouden aan haar voetjes boven het keldergat omdat zij verstopte honing uit de kelder moest pakken (mijn opa had een honingfabriek en winkel). Ze heeft me zo vaak verteld hoe eng ze dat vond, hoe bang ze was om ondersteboven gehouden te worden in dat donkere gat..... Moet je je voorstellen dat je dat met je eigen peutertje moet doen....vreselijk lijkt me dat. Ook weet ze nog dat haar vader en oom ondergedoken zaten op de zolder. En mijn oma en mijn moeders tante zeiden tegen de kinderen: papa is in Duitsland, zo noemden ze de zolder: "Duitsland".... Toen de duitsers met geweld binnen kwamen om mijn opa en zijn broer op te pakken werd aan de kinderen gevraagd waar hun papa was....En omdat mijn oma de kinderen had geleerd dat de zolder "duitsland" heette, zeiden alle kinderen braaf: papa is in Duitsland....Dat is de redding van mijn opa en zijn broer geweest. Voor de meesten hier is dat alweer 2 generaties terug, voor mij is het er maar 1. Geloof me, dan is 73 jaar ineens een stuk minder "lang geleden"....
Daarbij waren de gevolgen van de oorlog natuurlijk nog jarenlang aanwezig. Zowel zichtbaar als onzichtbaar.
Ik voel me totaal niet aangesproken door jouw post. Maarmet deze zin “Heel veel mensen die gister 2 minuten stil waren zijn enorm hypocriet, punt!” hou je je zelf nou ook niet echt aan je eigen wensen zoals “elkaar in de waarden laten”. Dat is toch best jammer, van een post die ongetwijfeld goed bedoeld is.
Ik vind het prima dat mensen niet herdenken. Eigen keuze. Ik heb er wel moeite mee als er wordt gezegd dat mensen die wel herdenken "hypocriet" zijn. Waar haal je het idee vandaan dat ik de rest van het jaar niet aan oorlogsslachtoffers denk. Waar baseer je op dat ik mijn ogen sluit voor vluchtelingen van nu? Dat ik niks doe om mensen in ellendige situaties te helpen? Het is je eigen keuze om niet te herdenken. Net zoals het mijn keuze is om tijdens die twee minuten wel SAMEN met veel anderen stil te staan bij oorlogsslachtoffers van toen èn nu. Ik daarin verwacht ik ook vrij gelaten te worden, zonder met allerlei bevooroordeelde nonsens beschuldigd te worden van hypocrisie. Ik laat jou in je waarde en wil door jou ook in mijn waarde te worden gelaten.
Uiteraard. Mijn opa van vaderkant praatte er nooit over, hij heeft in Duitsland in een kamp gezeten. Niemand die ook maar een idee had wat daar is gebeurd, want hij heeft het nooit verteld. Daarbij; zoals de meesten wel weten kom ik uit Rotterdam. Moet je je voorstellen hoe mijn oma zich gevoeld moet hebben toen én haar man opgepakt en naar een kamp gebracht én Rotterdam gebombardeerd werd en zij daar zat met haar kleine kinderen.....Dat is toch eigenlijk te verschrikkelijk om over na te denken? En nogmaals: voor de meesten hier is het 2 generaties terug. Voor mij 1. Mijn oma was zwaar getraumatiseerd en heeft haar kinderen door alles wat ze meegemaakt heeft mishandeld en zelfs met messen achter ze gestaan om ze te vermoorden..... Ik ben en blijf dus voor herdenken, maar niet alleen dus voor de Nederlandse slachtoffers, maar voor alle, van alle landen en alle tijden.
Helemaal mee eens. Er is niets hypocriets aan wanneer je mensen uit eigen land wilt herdenken. Je kunt tegelijkertijd ook bij andere oorlogen stil staan.
"Je kan het kind wel uit de oorlog halen, maar hoe haal je de oorlog uit een kind?" - Slogan van Warchild. De oorlog is al 73 jaar voorbij, maar de trauma's zijn er nog. Mijn opa's en oma's hadden/hebben ook zo hun trauma's. Mijn opa die 2 broers is verloren, en mijn oma als jong kind erg ziek in het ziekenhuis gelegen. Er was te weinig medicatie en te weinig eten. Ziek en te zwak werd ze aan haar haren de schuilkelders ingetrokken als het luchtalarm weer eens afging. Zulke verhalen blijven je bij.. Nooit meer. En dat herdenken we op 4 mei.
Ik weet niet of je daar mijn reactie mee bedoeld. Dus ik reageer maar even. Wat ik zelf bedoel met hypocriet. Is wanneer mensen bijvoorbeeld PVV stemmen of tegen een AZC protesteren, en tegelijk herdenken. Ik vind die 2 dingen elkaar tegen spreken en dan (en alleen dus dan), vind ik het hypocriet. Want de PVV zet hele groepen weg als criminelen net zoals Hitler dat deed in aanloop naar de 2e Wereldoorlog. Dus PVV stemmen betekend voor mij dat je van de oorlog niks geleerd hebt blijkbaar. En oorlogsvluchtelingen hier weg willen hebben terwijl je hier wel oorlogsslachtoffers herdenkt vind ik ook raar. Dit zijn dus 2 voorbeelden van wat ik zelf ermee bedoel als ik sommige herdenkers hypocriet noem.
Mijn opa ook niet inderdaad. Wilde het er niet over hebben. Hij heeft het meegenomen zijn graf in. Vriendin van oma vertelde wel eens wat over het jappenkamp. Maar niet veel. Vooral dat ze geen eten hadden. Ze is er trouwens ook erg ziek geworden als klein meisje. En daar heeft ze haar hele leven klachten van gehouden.
Eerlijk gezegd hoop ik dat heel veel mensen zich terecht niet aangesproken voelen door mijn post. Dat zou betekenen dat ik het veel te negatief zie en dat het dus wel mee valt allemaal. Ik heb in deze liever ongelijk dan gelijk. Ik ben benieuwd wat 'iemand in de waarden laten' voor jou betekend.
Wat een enorm heftige ervaringsverhalen. Zo in en in triest wat de mensen meegemaakt hebben. Ik vind het juist best heftig dat het pas 73 jaar geleden is. Zo enorm idioot dat er nu op dit moment miljoenen mensen soortgelijke dingen meemaken. Ik vraag me af of het ooit zal stoppen.....
Maar 2 minuten stil staan bij iets van 73 jaar geleden hoeft toch niet uit te sluiten dat je het leed van nu ook aantrekt? Je kunt toch 2 minuten stilte houden en je bezig houden en inzetten voor het leed dat zich nu afspeelt?
Sinds ik niet meer in Nederland woon vind ik Nederland 1 van de tolerantste landen ever. Ieder mens is wel racistisch, of je nou wilt of niet. Mensen in NL die klagen over racisme hebben zeker weten roots uit landen waar racisme nog tig keer erger is en wat zij waarschijnlijk niet eens door zouden hebben. Ik woon nu in Turkije en ben nog nooit zo erg gediscrimineerd. Waarom is het bijna een schande om alleen Nederlandse slachtoffers te gedenken in notabene Nederland, zoals letterlijk ieder land op aarde zn eigen burgers gedenkt? Waarom moet dat opeens weer een punt zijn in Nederland? Persoonlijk denk ik dat het dan gewoon heel goed gaat met een land, dat het daar over discusseren een punt is geworden, wat natuurlijk op zich een goed teken is (blijkbaar is men verder tevreden over wat verder gaande is in het land).