Gisterenmorgen is helaas onze prachtige Maine Coon kater van 8 bij ons voor de deur doodgereden. Hij was ontsnapt uit de tuin en nog voordat we doorhadden dat hij weg was werden we gebeld door de dierenambulance dat hij doodgereden was. Helaas niet gewend om met verkeer om te gaan. Uiteraard voelen we ons naast heel verdrietig ongelofelijk schuldig en stom. We waren al een tijdje allerlei trucs uit aan het halen om hem in de tuin te houden. Mijn man had de avond ervoor zelfs nog een draaiend profiel geknutseld voor op de schutting. Maar we hadden er eerst zeker van moeten zijn dat hij niet weer kon ontsnappen voordat we hem weer buiten lieten. Normaal is het kustdorp waarin we wonen heel rustig maar op zo'n eerste mooie zomerse dag waren er extreem veel strandgangers en dus ook veel verkeer bij ons voor de deur die de sluiproute namen. Helaas kunnen we het niet meer terugdraaien. Maar we hebben nog een kat die gelukkig nog nooit uit de tuin is ontsnapt. Dat is geen enorme klimmer. Ze waren geen hele dikke maatjes en hadden ook nog regelmatig mot maar waren wel al bijna 8 jaar samen vanaf 4 maanden oud. Hij is duidelijk aan het zoeken. Ik heb weleens gedacht dat hij gelukkiger zou zijn alleen. De overleden kat was erg extravert, overheersend en aandachtbehoeftig. Deze kat is heel introvert, geen schootkat en veel rustiger. Dus we willen eerst kijken of hij kan wennen aan alleen zijn. En met alleen zijn bedoel ik dan het enige huisdier. We zijn namelijk veel thuis. Ik werk voorlopig niet en we hebben een inwonende zorgverlener die ook veel thuis is. Wat is jullie ervaring? Hoe lang duurt het voor de achterblijvende kat weer een beetje gewend is en stopt met zoeken? Lukte het alleen of hebben jullie er toch weer een nieuwe kat bij genomen?
Ja heel erg verdrietig. Hij was echt de mooiste, de grappigste, de leukste, de liefste en gezelligste kat ever. Ook de stoutste en meest irritante af en toe. Maar echt de grootste knuffelkont. We gaan hem zo enorm missen.
Ja kan me voorstellen dat dit een groot gemis is. Ook zo oneerlijk dat hij op deze manier aan zijn einde is gekomen . Wij hebben ook een Maine Coon gehad en hij lag op een dag ineens dood in iemands tuin. Ook totaal onverwacht en we hebben toen ook zoveel verdriet gehad. Nogmaals heel veel sterkte en ik hoop dat je dit nooit meer hoeft mee te maken. Dikke knuffel!
Ow wat verschrikkelijk. Ik heb zelf ook coons die niet buiten mogen, een o gelukje zit echter in een heel klein hoekje. Heel veel sterktr
Awhh Ik zou ook eerst kijken hoe het gaat. En of hij/zij kan wennen. Een vriend van mij heeft ook maine coons en die hebben schrikdraad op de schutting gespannen ivm drukke weg, tramlijn in de buurt.
Heel veel sterkte! Idd afwachten hoe het gaat... Wij hebben vorig jaar toen onze kat alleen achterbleef het eerst 2mnd aangekeken. Toen toch besloten ons in te schrijven bij een fokker. Na 5mnd hebben wij er een kitten weer bij gekregen. Het zal per kat verschillen of hij/zij nu verder alleen kan zijn.
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, leven katten het liefst solitair. Jou kat heeft even nodig om te wennen dat hij nu alleen is, maar het kan best zo zijn dat hij zich nu gaat ontplooien tot een heel ander dier.. Sterkte met het verlies van je andere kanjer, vreselijk
Pff wat verschrikkelijk. Geen ervaring, onze kat is laatst een week opgenomen geweest, de achterblijver heeft mij niets laten merken dat ze hem miste of iets. Toen hij weer thuis kwam merkte ik ook geen blijdschap. Maar ik wilde niet zomaar wegklikken zonder wat te laten weten. Dus bij deze een digitaal hart onder de riem. Heel erg om je kat op deze manier te verliezen. Wat ik ook gek vind is dat degene die hem heeft aangereden niet is gestopt en heeft aangebeld. Ik zou dat zelf namelijk wel altijd doen.
Wat verdrietig! Hier is een half jaar geleden 1 van onze twee katten overleden. Het waren geen vrienden, maar desondanks merkte ik echt dat de achterblijver aan het zoeken was en haar miste. Dit heeft toch zeker wel een maand of twee geduurd. Nu kan ik met zekerheid zeggen dat onze achterblijver gelukkiger zal zijn zonder nieuwe indringer erbij. Hij heeft weer helemaal zijn plekje gevonden.
Dat snap ik ook niet. Volgens de hoteleigenaar van 3 deuren verder die het zag gebeuren en de dierenambulance heeft gebeld reed de auto veel te hard en reed dus ook gewoon door. Wat zou ik graag willen weten wie het was... Ook de man van de dierenambulance zei dat hij kon zien dat de auto veel te hard gereden had en dat onze lieverd op slag dood moet zijn geweest. Zijn ogen waren eruit gepopt en er was heel veel bloed. Ik heb het gelukkig zelf niet gezien maar wel de enorme bloedvlek op de weg later. Het was nog geen 50m van ons huis
Ach meis, wat vreselijk. Het zal voor jou ook even duren om het nare gevoel van je af te zetten. Ookal heb je het niet gezien, je weet gewoon dat het geen fraai einde voor hem was. Een huisdier verliezen is nooit leuk, maar de manier waarop kan het accepteren ervan een stuk makkelijker of moeilijker maken.... Een hele dikke knuffel ♥️
Ah gossie, wat naar!! Kan me voorstellen dat jullie je rot voelen! Sterkte! Zoals je al van plan bent, zou ik eerst even kijken hoe het nu met jullie andere kat gaat. Als je het idee krijgt dat hij zn maatje mist (minder eten, zich terugtrekken, minder spelen, etc.) zou ik toch een andere kat overwegen. Waarschijnlijk duurt het wel even voor hij dan weer een goede band heeft opgebouwd, maar als je kat gewend is aan een maatje kan het best eenzaam voor hem zijn. Wij hebben een hele rustige, kleine, introverte, oude kat en een hele wilde, grote, extraverte, jonge kat, die de oudere kat steeds bespringt, omver duwt met zn veel te harde kopjes en op andere manieren "lastig valt". Laatst moest de jonge kat twee nachtjes bij de dierenarts blijven en tot onze verbazing merkten we heel duidelijk dat onze oude chagerijn hem miste. Ze waren na die twee dagen heel blij elkaar weer te zien en hebben zelfs een paar dagen in dezelfde mand geslapen (normaal ieder in de eigen mand, naast elkaar). Dus hoewel wij ook wel eens het idee hebben dat onze oude kat gek wordt van zn jonge vriendje, is hij wel degelijk aan hem gehecht. Ik zou dus niet te snel denken dat jullie andere kat het wel lekker rustig vindt alleen. Maar wie weet is het bij jullie kat heel anders. Geen kat is hetzelfde immers.
Dit is niet helemaal waar. Er zijn theorieen die suggereren dat de reden dat sommige diersoorten solitair zijn grotendeels omgevingsafhankelijk zijn. Als er voedsel overschotten zijn, zijn solitaire dieren ineens veel minder solitair. Dit schijnt ook het geval te zijn met katten. Als ze niks te jagen hebben, geen stress hebben em verzekerd zijn van veiligheid, eten, en drinken, hebben ze niets te vrezen van "competitie" en blijken ze ineens sociaal te zijn. Daarnaast zijn huiskatten in zekere zin nooit 100% volwassen in hun gedrag (miauwen, aandacht vragen, etc.) en kittens zijn juist wel sociaal. In de prakrijk hebben we zelf gemerkt dat toen wij een tweede kat namen na jaren lang er maar 1 te hebben gehad, onze eerste kat helemaal opbloeide, knufferliger werd, beter ging eten (een tijd lang voor de tweede kat at hij veel te weinig) en weer speelser werd. Hij kreeg van ons altijd voldoende aandacht, maar had kennelijk toch behoefte aan een kattenvriendje. Ik denk zelf dat het waarschijnlijk van kat tot kat verschilt of zij wel of geen behoefte hebben aan een companion.