Ik vind je geen slechte moeder, maar mij lijkt het ook zeker niet de beste keuze voor een baby van 5 maanden. Ik zou het zelfs voor mijn 3 jarige veel te veel vinden, en die vind slapen bij opa en oma hartstikke leuk.
En daar ben in het dus niet mee eens aangezien ik zelf ook in een situatie zit met een partner met meerdere ernstige psychische problemen. Mijn kinderen hoef ik daarvoor echter niet weg te brengen omdat ik zelf voor ze kan zorgen ondanks alle andere taken die ik op mij neem.
Joh echt mensen hebben altijd wat te zeuren. Ik ruik gewoon bij die mensen een beetje jaloezie. Mijn dochter is vanaf 11 maanden elke week 1 a 2 nachtjes bij mijn sm wezen logeren. Waarom? Omdat ik letterlijk instortte en niet meer kon. Ik had een pnd en werkte niet. Mijn man werkte toen gewoon fulltime en dit was mijn enige uitweg. Nu is ze 5 en gaat ze naar school en hebben mijn dochter en ik een onwijs goede band en gaat ze nu alleen in schoolvakantie 2/3 nachtjes per week logeren. Gewoon ook omdat ze het leuk vind! Weekenden nooit en in de zomer vakantie als mijn man vrij is is ze ook thuis en doen we vaak leuke dingen met haar. Ik vind het vrij vreemd als kinderen nooit ergens gaan logeren op gegeven moment. Hoe moet dat straks als ze op schoolkamp gaan? Dan hebben ze het heel slecht! En net wat @sydneys zegt, hoe mooi is het om ergens een tweede thuis te hebben? Familie is zo belangrijk! Ik vond het bij mijn familie vroeger ook zo fijn
Maar jouw partner kan ook weg mocht ie de drukte niet aankunnen, of moet jij dan met de kinderen weg?
En dat zeg ik ook niet. Ik reageer vanuit mijn visie. Mijn opzicht. Ik zeg ook in mijn eerste post dat het mijn mening is en niet maakt dat ik haar een slechte moeder vind. Want dat vind ik ook niet.
Dan gaat hij naar buiten. In de tuin klussen, ff rondrijden enz. Of ik ga er een dagje op uit met de kinderen. Maar nooit dat ze een nacht weg moeten of hij een nacht weggaat. Ik en hij ook zouden wat echt niet willen. Wij proberen er het beste van te maken met de kinderen. Maar dat betekent niet dat ik TS een slechte moeder vind. Zij lost het op deze manier op. Alleen vind ik persoonlijk dus dat het makkelijk is om je kind weg te brengen in een situatie als deze aangezien ik weet dat het ook kan lukken zonder de kinderen weg te brengen. Maar nogmaals dat is hoe ik het zie. Ik moet er niet aandenken om mijn jonge kinderen zoveel weg te brengen zelfs al is dit naar oma en opa.
Waarom wordt het vaak op jaloezie gegooid als je een andere mening hebt en je kind dus niet zo vaak weg brengt? Opzich snap ik @RAppel wel, ouders maken het zich er ook regelmatig erg gemakkelijk van af. In het geval van TS vind ik persoonlijk het anders en snap ik haar, maar vind het ook een beetje raar dat iemand met een andere mening dit niet ‘mag’ zeggen en meteen ‘jaloers’ is.
5 maanden is ook wel jong, maar als het goed gaat dan is er niets aan de hand lijkt mij. TS, als je het zelf teveel logeren vindt dan kun je misschien kijken of je man 'uit logeren kan' ipv je kindje. Of misschien om-en-om?
Ik vind je absoluut geen slechte moeder, TS. Ik denk dat het juist van verantwoordelijkheid getuigt dat je hulp van je ouders aanneemt in deze zware situatie. Een partner met psychische problemen kan heel veel van je energie opgebruiken. Goed dat je anderen toelaat om te helpen met de opvoeding van je kind. Ik vind het ontzettend sterk. xxx
Fijn dat het bij jullie zo op te lossen is. Hier over het algemeen gelukkig ook, maar hier geen hele heftige problematiek (denk ik). Al zou het voor mijn partner wel prettig zijn zich een nacht volledig te kunnen afsluiten. Ik weet ook niet wat de problematiek bij TS precies is en wat de behoeftes zijn van haar partner. Ik weet niet wat ik in haar situatie zou doen eigenlijk. Aangezien het hier sowieso geen optie was geweest om de kinderen (regelmatig) te laten logeren.
Afhankelijk zijn van en structureel nodig hebben van hulp rondom je kind lijkt me geen gewenste situatie. Dat je af en toe eens ontlast wordt, of dat nu voor iets leuks of je rust is, is een ander verhaal. Dat wens ik iedere (groot)ouder en (klein)kind.
Sowieso moet je je niet aantrekken wat anderen van je vinden. Als jullie dit nodig hebben en het werkt ook voor je kind is dat toch helemaal prima. Het is juist belangrijk om ook goed voor jezelf te zorgen, dat maakt ook dat je weer goed voor je kind kan zorgen. Ik vergelijk dat altijd een beetje met dat je in een vliegtuig ook eerst zelf je zuurstofmasker op moet zetten, voordat je je kind daarbij helpt. Mijn jongste dochter is een hele pittige dame met adhd en hechtingsproblemen. Ze is als pleegkind bij ons gekomen en heeft al de nodige bagage. En dat is soms rete zwaar. Wij hebben sinds 3 jaar nu weekendpleegzorg voor haar. Dat betekent dat ze iedere 3 wkn gaat logeren (vr tot zo) bij een weekendpleegmoeder (altijd dezelfde natuurlijk). Voor ons fijn want wij kunnen de andere drie kinderen even wat extra aandacht geven en voor haar fijn, want zij krijgt juist één op één aandacht. Iedereen die mijn dochter maar een beetje kent, ziet een sprankelende, enthousiaste en zeer innemende meid en snapt daar helemaal niks van. Maar wij leven juist met haar explosieve kant en weten wel beter. En wij weten ook dat dit voor alle betrokkenen een goede keuze is.
Ts, geniet ervan dat het kan! Als dit voor jullie beter is, dan moet je dat doen. Een gestreste moeder is ook niet leuk en volgens mij heeft jullie kleintje het prima bij opa en oma! Eerlijk? Ik ben er best jaloers op. Ik wou dat ik dit kon zeggen, maar helaas. Trek je niets van anderen aan. Doe wat goed voelt voor jullie!
Niet mijn keuze, het eerste jaar wilde ik absoluut niet dat hij ergens zou gaan logeren omdat ik hem zoveel mogelijk ene veilige hechting wilde bieden. Maar mijn overtuiging is die van jou niet natuurlijk en dat maakt ons beide geen slechte moeder. Jij doet wat goed voor jou en je gezin voelt en ik doe wat goed voelt voor mij en mijn gezin. Misschien dat hij dit jaar voor het eerst een keertje gaat logeren, het is tot nu toe gewoon nog niet nodig geweest.
Ik vind je een sterke vrouw en een top moeder! Je kleintje krijgt alle aandacht, jij ontlast je vriend en je zorgt ervoor dat je even kan bijtanken. Een blijde moeder is een blij kind! Mijn oudste ging het eerste jaar elke maand een weekend naar opa en oma. Ik had een PPD en kon daardoor mijn hoofd vrij maken en zo sneller beter worden. Mijn zoon had het altijd super naar zijn zin en opa en oma vonden het geweldig. Nog steeds hebben die 3 een bijzondere band ook al gaat hij niet meer zo vaak logeren. Aankomend weekend gaan manlief en ik een weekend weg. Bijtanken, even alleen maar tijd voor elkaar hebben. Mijn ouders passen dan op en mijn jongste is dan net 3 maanden. Vind mijzelf ook echt geen slechte moeder omdat ik naar het weekend uitkijk
Maar áls je hulp nodig hebt, is het beter dat te organiseren dan thuis ‘aan te modderen’. Er is niks mis met hulp vragen voor jezelf of je kind, ook niet als dat structureel nodig is. En uiteindelijk hebben de meeste ouders toch structureel hulp bij de opvoeding? Kdv’s vallen daar ook onder, dus die structurele hulp betekent ook niet meteen dat er iets mis is thuis ofzo.
Ik hoop trouwens dat jullie wel evenwicht gaan vinden in jullie gezinssituatie, ook naar de toekomst toe. Dat je ouders betrokken worden bij de opvoeding, daar is zeker niets mis mee. Maar het zou denk ik ook voor je man (die toch ook vader is!) beter zijn als hij wel een soort van evenwichtige relatie met jullie kind opbouwt. Dat je niet structureel leunt op die weekendjes logeren. Misschien is dat ook waar jouw gevoel vandaan komt? Zorgen om de toekomst? Want natuurlijk wil je als moeder ook onafhankelijk zijn.
Ik vind je zeker geen slechte moeder. Je kindje heeft er niets aan, als jij in gaat storten. Als het voor jou nodig is, om je kind 2-3x per maand te laten logeren. Dan moet je dat doen. Ik zit niet in jouw situatie, dus ik kan er ook geen oordeel over geven.