Ja dat klopt allemaal wel wat je zegt!! Dat zou ik ook fijn vinden, een glimlach of idd voor laten gaan. Ik zou nooit zoiets tegen iemand zeggen van wat doe jij boos en zeker niet over iemand heen buigen. Dan kan je dat verwachten! Absurd. Die mensen komen dan wel echt dom over. Ik stond van t weekend te wachten in de supermarkt alleen en er kwam een wat oudere man voorbij en ja ik was wel moe en last van mijn benen en hij keek om en vroeg gaat het met je? Dat vond ik dan ook wel weer lief. Meestal Kun je zelf even bedenken of je het zelf fijn vind als iemand iets tegen je zou zeggen dan kun je dat wel doen idd
Oh, wat een herkenning Manque! Zowel de wens dat die rij zich oplost als dat mensen bij mijn oversture autistische, verstandelijk gehandicapte zoon dichtbij gaan kijken. Moeilijk, zeker ook omdat je zelf stress ervaart en daarom bang bent net wat minder goed te reageren op anderen (ik kan bij die stress soms nog moeilijk inschatten wat er in een ander omgaat: ergernis, boosheid, medelijden, ik zie dat normaal meer dan goed en dan niet meer). Ik heb mijzelf aangeleerd om het wèl te zeggen, bijna uit mijn hoofd geleerd wegens die stress en dan dichtklappen, en tegen een kind bijna hetzelfde als tegen een volwassene 'die het niet ziet/snapt': "Wat aardig van je dat je wil helpen. 'Zoon' is 'anders', dat heet autistisch. Daarom vindt hij de rij heel moeilijk en wil ook niet dat mensen -behalve mama, papa- te dichtbij komen" En dan, als ze niet gaan: "hup, ga maar naar jouw mama vertellen". Dit op zoveel mogelijk normale toon, en of ze nou wilden helpen of niet. En dan zie je dus vaak dat andere mensen het horen, en direct willen helpen, het zielig vinden voor mijn zoon en ons voorlaten. Het gaat me niet om het wachten uiteraard, maar het maakt het voor mijn zoon, mij en omstanders fijner. Mensen zijn echt de beroerdste niet . Vrijwel iedereen wil helpen, maar als je dit niet kent, bedenk je het vaak ook niet. Dat gezegd hebbende: no way dat ik onnodig (veel) boodschappen doe met hem. Alleen als training één, max. 2 winkels met het liefst zelfscan, en zijn draagkracht bepaalt hoe lang het duurt. Pretparken, stranden bij goed weer etc., doe ik ook niet met hem, autipas of niet, het is teveel. @TS: sorry voor de topic kaping. Ik wilde toch graag reageren bij deze grote herkenbaarheid . On topic: Mijn tweelingbuik deed mensen vanaf 14 weken vanzelf wel opstaan . Toch, voor de minder mondigen/nadenkenden onder ons: prima als je de button gebruikt toch?
@Trirani Dankjewel voor je reactie! Krijg er tranen van in mijn ogen, ook door de herkenning (niet naar pretparken, dichtklappen door de stress). Ook al gun ik het uiteraard niemand, het kan zo troostend zijn om te weten dat ik niet de enige ben die hiermee worstelt. Xx
Ik zou zelf nooit zo een button dragen en me heel belachelijk voelen. Gelukkig heb ik geleerd om mijn mond te gebruiken als ik iets wil dus zulke hulpmiddelen heb ik niet nodig. En prioteitenrijen? Lijkt me heel ingewikkeld, want wie mogen daar allemaal gebruik van maken? Ik kan heel wat mensen en situaties bedenken voor wie ik vind dat het nodig is.... Als er wat meer geleerd wordt om rekening met elkaar te houden en het te durven vragen als je iets nodig hebt, dan zou dit allemaal niet hoeven.
@Manque door wat ik net gelezen heb over jouw zoon en wat de rij met hem doet ga ik in het vervolg iemand voor laten als ik zie dat hij/zij zich in zo'n vervelende situatie bevindt. En ook aan mij zou je het gewoon mogen vragen. Ik hoef geen uitleg, de boodschap dat je zoon overstuur is door de rij is genoeg. Ik moet zeggen dat ik hier ook nooit bij stil gestaan heb, ondanks dat mijn dochter ook haar beperkingen heeft (en autistische gedragingen, valt alleen niet onder autisme want het hoort bij haar gen afwijking). Ik ga met haar bijna alleen maar naar de supermarkt waar ze ons kennen en weten wat er met haar is. Zo voel ik me minder ongemakkelijk als het wéér niet goed gaat in de winkel. Soms gaat het ook gewoon heel goed en dat is fijn, maar niet altijd. OT; ik vrees dat zo'n button mij ook niet op zou vallen..
Nou daar ben ik wel schuldig aan moet ik bekennen, ik zie een zwangerschap helemaal niet als een probleem, en heb ook nooit medelijden met ze, zelfs niet als ze per ongeluk ergens moeten staan. Ik zie ze als erg gezegende mensen, maar dat begrijp je misschien gezien mijn handtekening. Maar ik sta wel voor ze op hoor [/QUOTE] Ik zie zwangere dames ook niet als gehandicapt ofzo. Voor ons icsi gedoe niet en nu ook niet. Maar, in nl zijn we niet altijd even zwangerschap, oudere mensen of gehandicapte mensen vriendelijk. Dat stoort me soms behoorlijk. In het buitenland duwen ze je langs de rij naar voren, want je mag niet te lang wachten bij de kassa of wc. Vooral die wc vond ik toen wel fijn, pieste bijna in mn broek Opstaan zou ik niet voor elke zwangere vrouw doen tevens. Ook niet voor elk ouder persoon. Het ligt eraan hoe iemand oogt, overkomt en reageert op de omgeving. Ik kan zelfs bij "gewone" mensen besluiten om mijn plek af te staan, als ik denk dat zij dat meer nodig hebben dan ik. Beetje inschatten
Ik zou het wel zeggen of vragen. Zelf zou ik niet snel over zoiets beginnen, omdat ik niet weet of ik je dan kwets of wat dan ook. Ik kan niet inschatten hoe makkelijk jij ergens over praat. En ik wil daar dan niet over beginnen, dalijk zie ik t verkeerd. Knuffel voor jou ♡
Als je bij IKEA nog twee uur kan lopen dan kun je toch ook even in de rij wachten? Mijn wandel en sta vaardigheden zijn ook wat beperkt maar bij de IKEA heb je heel veel lekkere banken waar ik tussendoor even bij kan tanken en geen voorrang in de rij hoef te vragen. .
Hier ben ik het wel mee eens. Ik vraag me af of dat wel zo slim is. Tegenwoordig hebben heel veel mensen wel iets, dus dan krijg je weer een rij bij de prioriteitenrij. Schiet ook niet op. Zo'n button zou ik zelf nooit dragen. Ik zou me voor gek voelen lopen.. Het is jammer dat dat blijkbaar nodig is.
Ik zou 'm niet dragen, denk ook niet dat het veel uitmaakt eerlijk gezegd. Tijdens mijn drie zwangerschappen is er welgeteld 1x iemand opgestaan, een oudere vrouw (niet aangenomen overigens). Ik heb er trouwens ook nooit om gevraagd hoor, dus eigen schuld. Ook niet de laatste keer toen dochter drie uur later in mijn armen lag.
Voor mij is er nog nooit iemand opgestaan. Sterker nog, toen er eb plek vrij kwam ging iemand anders er snel zitten ipv dat die mij liet zitten. En daar sta je dan in een overvolle metro en iedereen loopt tegen je buik aan, omdat niemand ff oplet. Dat laatste vind ik nog het meest irritant.
Ik zou zelf nooit met zo'n button op hebben gelopen. Ik ben het type ' ik ben zwanger niet ziek'. Al zou ik het zelf gevraagt hebben als het echt nodig was voor een plaats. Maar natuurlijk als iemand zo'n button fijn vindt gewoon doen. Betreft het voorrang/plaats bieden aan iemand met een (kind met een) beperking, schrijven jullie zeer herkenbare dingen. Zelf werk ik op een woongroep voor dames met ASS in combi met verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag. Niet te beschrijven hoe ze aangekeken worden als we met zn allen op pad gaan. Zelfs na vragen of mensen een bank in de bus willen opschuiven zodat wij allen bij elkaar kunnen zitten krijg ik regelmatig een vuil blik of afwijzing. Ik gooi het altijd maar op onwetendheid/angst van die mensen. Wat vervelend dat jullie zoveel obstakels tegen komen in de maatschappij voor jullie kinderen. . Super dat jullie hier daarover praten om meer bewustwording te creëren. Toppers zijn jullie.
De rijen bij de Ikea zijn soms echt heel lang hoor. Dat is niet 5 minuten maar rustig 20. En als het niet nodig is dan blijf je gewoon in de rij natuurlijk. Maar als je het wel nodig acht dan mag je voor. Ik vind dat goed geregeld.
Ik zou zelf niet met zo een button gaan lopen eerlijk gezegd. Maar ik heb juist hele fijne ervaringen met mensen die mij een plaats aanbieden in het ov. Haha en laatst ging ik op amsterdam centraal naar de wc en hoefde ik ook niet eens te betalen en werd snel binnengelaten. Ook bij bushaltes of op het vliegveld mag ik vaak zitten of mag voor in de rij. Tuurlijk ook wel eens niet, maar als het echt niet zou gaan zou ik het vragen.
Ik zou dat heel graag doen maar ben soms ook bang dat mensen zich beledigd voelen en het verkeerd kunnen opvatten..
Ik vraag wel eens aan iemand die maar 1 of 2 dingen heeft of aan een ouder iemand of ze voor willen (als ik niet met mijn zoon in de rij sta) en dan zeggen ze meestal: "Nee bedankt, ik heb geen haast," en dat was het. Of ze maken er gebruik van. Maar ik heb nog niet gemerkt dat iemand zich beledigd voelt. Gebeurt dat vaak, dat mensen beledigd reageren?
Ik maakte het een keer mee in de bus. De bus zat ramvol en de chauffeur riep dat hij weigerde om verder te rijden totdat iemand twee oudere dames een zitplaats zou aanbieden. De dames werden boos en zeiden dat de chauffeur gewoon moest gaan rijden. Maar die hield voet bij stuk. Dat was onwijs ongemakkelijk. Uiteindelijk is hij toch maar gaan rijden. En die dames zaten te mopperen. Ik denk dat ze veel jonger waren dat hij ze schatte...