Zullun wu dan maar allumaal fooneetties gaan sgrijvun? Er zijn niet voor niks reeguls gumaakt ovur hoe het hoort
Er is ook nog verschil tussen zeggen en schrijven. Ik zeg ook "eet is wat" maar ik schrijf "eet eens wat"
Nou, dat iemand niet weet of iets met alleen een d of dt moet worden geschreven, dat vind ik nog tot daaraan toe. Maar snoepverstandig, kom op, dat is toch gewoon geen woord. En is i.p.v. eens, nee, dat staat echt heel dom. En als er bij een bedrijf zulke fouten gemaakt worden dan vind ik dat helemaal onprofessioneel staan.
Nee, gewoon NEE. Als bedrijf moet je foutloos kunnen schrijven, anders word je gewoon niet serieus genomen. Zo werkt het nu eenmaal. Als ik ergens iets online wil kopen en het stikt van de taalfouten dan vertrouw ik het niet meer en zal ik er niks bestellen. Oplichters die via de mail iets willen proberen vallen bij mij ook door de mand als ze hun brief vol spelfouten hebben. Het komt gewoon dom en onbetrouwbaar over.
Sollicitatiebrieven met veel fouten hebben ook hoop minpunten bij mij. En dan bedoel ik wel meer dan allees d/t/dt foutjes (hoewel ik "ik ....t" ook vreselijk vind. "Ik zonder t" kan iedereen onthouden lijkt me doordat het in spraak duidelijk is).
Misschien doen ze het bewust? Mijn schoonvader schrijft altijd "NAD" op dingen die hij geverfd heeft.......dan lezen de mensen het teminste
Nou dan ligt het zeker aan mij dat ik echt drie keer moest lezen om te snappen wat er staat. Is is bij mij gewoon een werkwoord en zo lees ik het ook, dus ik moet in mijn hoofd echt even een kronkel maken om te begrijpen wat Jumbo nou bedoelt.
Het wil er bij mij ook niet in dat niemand het weet bij de Jumbo, dus is het gewoon gemakzucht dat ze het niet hebben gevraagd aan iemand die wél kan spellen. Je weet toch van jezelf of dit een sterk punt is of niet...
Klopt, is is een werkwoord. Maar hier wordt eens bedoeld. Heel wat anders Snoep is wat anders. De is in deze zin is helemaal geen werkwoord. Spreektaal wordt er geschreven.
Mijn vader is top dyslect en moet er soms wel van lachen hoe de woorden worden geschreven. In mijn en mijn broertjes naam zit een 'au' maar hij schrijft altijd met 'ou'. Laatst bij mn zus: I love joe zo muts. we kwamen echt niet meer bij. Ergste vind ik toch wel: ik vindt. Is een simpele regel waar je niet over na hoef te denken. Ik vind is nooooooit met dt. Ik ken universitair afgestudeerden die nog een heleboel lelijke taalfouten maken.
Ik dacht dat dit een leuk topic was met allemaal foto's van grappige taalvoutjes. Maar het valt vies tegen en staat vol met verwijten en oordelen. Erg jammer vind ik dat.
heb altijd heel flauw de neiging om te zeggen of denken, mijn wat, mijn wat? mijn verstand, mijn inzet, mijn goede looks
Op een forum of een informeel appje ofzo misschien, maar niet in professionele communicatie! Ik vind dit echt een blamage! Het komt onprofessioneeel en incompetent over. Het beinvloedt mijn mening over zo'n bedrijf. Ik denk dan, als je niet eens foutloos zo'n advertentie kan plaatsen, welke fouten worden er dan nog meer gemaakt en wat voor invloed heeft dat op de kwaliteit van mijn boodschappen? Het geeft de klant weinig vertrouwen. Voor bedrijven geldt wat mij betreft een strictere norm dan voor prive personen. Een individu kan een foutje maken, maar het is aan de leidinggevenden om een systeem te creeeren, waarin je je imago niet nodeloos verpest met dit soort fouten. In de praktijk betekent dit dat je er gewoon voor moet zorgen dat meer dan een persoon zo'n papiertje even bekijkt en daarbij ook graag wat hersencellen gebruikt.
Normaal wel, maar als bedrijf vind ik dat je er wel wat meer moeite voor mag doen. Dan laat je het een ander ook nog lezen voor je het ergens verspreid.
Eens, bedrijven behoren extra te controleren op spellingsfouten! Ik haak bijvoorbeeld echt af als ik op een website steeds dezelfde fouten voorbij zie komen (zoals s' i.p.v. 's). Ik neem een bedrijf dan minder serieus
Zo'n fout zegt mij vooral dat er geen budget was voor een tekstschrijver; altijd jammer natuurlijk en op deze manier komt dat weer even onder de aandacht. Verder vind ik het niet erg relevant of een medewerker van een supermarkt kan spellen. Zolang 'ie maar niet op het eten spuugt of chipszakken platdrukt. Zo'n briefje lees ik niet eens.
Dat valt toch wel mee? Ik lees vooral dat we kritisch zijn richting bedrijven, maar we maken het niet persoonlijk.
Ik ben heel slecht in spelling. (Zullen jullie vast wel gemerkt hebben.) Maar haha, ik heb een vriendin die borderline heeft en als wij dan in een bepaalde les zaten en de docent schreef word met dt ipv d, kon ze echt geïrriteerd raken. " u bent de docent je weet toch wel of je word met dt of d moet schrijven?" Je kon mij dan echt opvegen. Ze reageerde dan fel door de borderline. (Vertelde ze mij ook. )