Whaha wat een aannames! Of is het pure projectie? Ik werk niet en lig doodop rond 22 uur in mijn bed. Mijn man werkt lange dagen, maar houdt het met gemak vol tot 1 uur. En zaterdag is hij zelden druk in en om het huis. Ik vind het uitermate knap dat jij ‘weet’ wat er in de huizen van fulltimers/teamleiders/yuppen gebeurt. Moet fijn zijn om zo’n glazenbol in je huis te hebben.
Dus je bent heel erg anti-yup, maar moet het wel uitgebreid hebben over in welke auto je rijdt en dat je van de mooie dingen bent... iets met een pot en een ketel en zwart zien De yup heeft een materialistische instelling en streeft naar statusverhogende bezittingen zoals een auto van een gerenommeerd merk (Bron: Wikipedia)
Maar sommige mensen zijn nou eenmaal handiger dan andere mensen. Net zoals sommigen intelligenter zijn dan anderen... daar kun je niet zoveel aan doen, belangrijker is om het inzicht te hebben in wat je wel en niet kunt..
Precies en laten doen heeft ook lang niet altijd wat met geld te maken. Mijn vader heeft altijd gewerkt als postbode, mijn moeder is juf. " gewone" mensen dus. Altijd iemand ingehuurd voor de klussen, want mijn vader is te ongeduldig en onhandig en verdient de timmerman etc ook zijn inkomen mee.
Ik ben het sowieso niet helemaal met je eens omdat ik vind dat de meerwaarde van een studie niet enkel is dat je daarna een goede baan (dus goedbetaald?) gaat vinden maar meer omdat je daarmee een betere samenleving kan nastreven omdat je genuanceerder leert denken maar los daarvan... Verwacht je niet nogal veel van een vijftienjarige (als je je profiel kiest) dat ie dan al in staat zou moeten zijn om te weten waar jaren later werk in te vinden zal zijn? En sowieso, hoe moet je dat weten? Er zijn nu te veel mensen die Psychologie hebben gestudeerd, terwijl dat eerder toch een goede keuze leek. Omgekeerd was je eerst niet goed snik als je Arabisch deed maar werden mensen die dat studeerden later juist gewild bij sommige organisaties. Mensen kunnen niet in de toekomst kijken, zeker pubers niet. Plus dat je toch vooral kijkt naar waar je goed in bent. In mijn geval: in elk geval niet in rekenmodellen en grafieken, wel in geschiedenis en talen. Je hebt vast gelijk dat het slimmer is om een studie te doen 'waar je wat mee kan', maar ik denk dat die verantwoordelijkheid te groot is voir de gemiddelde puber. Dus dan heb je een omgeving nodig die met je meedenkt. En dat was in mijn tijd echt niet zo, mijn ouders waren trots dat ik vwo kon doen en verder vond iedereen dat je vooral moest doen waar je goed in bent En er is natuurlijk een verschil tussen eeuwig werkloos en een slechtbetaalde baan. Van mijn studiegenoten verdienen er sommige niet heel veel (maar veel hebben ook gewoon prima banen hoor, bij gemeentes of in het onderwijs), maar op 1 na werken ze allemaal wel gewoon hoor! En meer ook dan de meesten hier als ik dat zo lees. Want je kan natuurlijk ook nog eerst Economie studeren en vervolgens 10 jaar bij de kinderen thuisblijven
Op zich ben ik dat wel met je eens hoor. Mijn broer heeft precies hetzelfde gedaan en mijn ouders hebben ons ook opgevoed met ‘doe wat je leuk vind’. Toen ik klaar was kon ik ook geen werk vinden in wat ik gestudeerd heb. Al had ik daar op zich over nagedacht, was gewoon pech. Economie was net ingestort. Mijn broer daarentegen had wel kunnen verwachten dat je met een kunststudie niet ver gaat komen. Hij zei later dat hij het wel jammer vind dat mijn ouders niet hebben aangestuurd op een wat meer praktische studiekeuze. Na 5 jaar sappelen en uitkering en rotbaantjes is hij uiteindelijk alsnog goed terecht gekomen. En ik ook, al werk ik officieel nog steeds onder mijn niveau. Mijn post was trouwens wel echt bedoeld voor de pretstudies. Waarvan wel duidelijk is dat je er daarna niet veel mee kan, ook niet lesgeven etc.
@Suzie01 ik begrijp werkelijk niks van jouw verhaal en waar je boosheid precies over gaat. Je komt ook erg warrig over, misschien een goed idee om gewoon on-topic te blijven?
Dat is de grap natuurlijk, de meesten die een 'pretstudie' doen komen óók gewoon goed terecht. Mijn collega's (allemaal functioneel beheerders) hebben Kunstacademie, Archiefwetenschap, Communicatiewetenschap en Bedrijfskunde gedaan. Ikzelf een culturele studie. Het is niet zo negatief als veel mensen denken, alleen gemiddeld gezien verdienen degenen met een culturele studie minder dan met een economische studie. En gemiddeld gezien vinden ze veel verdienen ook minder belangrijk
Gelukkig zeg, ik dacht dat ik de enige was. Ik begrijp er niks van, het komt super warrig over... ik lees een soort vingerwijzing, maar kan die totaal niet plaatsen. Ik vind de warrigheid zelfs zorgelijk...
Ik ben het niet helemaal met je eens. Ik heb al een aantal studies gedaan en overweeg economie te studeren. Niet voor het geld maar omdat ik niet kan werken en toch iets met mijn hersens wil doen. Als je al een master hebt kost het instellingsgeld best wel een klap geld, dus het gesubsidieerde tarief geldt dan niet. Al zou het wel gelden, ik betaal toch ook mee aan kinderopvangtoeslag van degene die dat krijgen, omdat zij in staat zijn te werken met een kind.
Tsja dat mag je vinden. Ik heb idd zo'n papiertje waar geen brood mee te verdienen is. Alleen heb een analytisch vermogen opgebouwd tijdens mijn studie waar ze in vele beroepsgroepen om zitten te springen. Ik werk nu dus in een twee sectoren die niks met mijn studie te maken hebben maar betaal daarmee de samenleving prima terug.
Oké ik ben pas op pagina 14 dus sorry als je al tig reacties heb gehad, maar ik zou hetzelfde doen als jij. Misschien is het voorzichtig, maar dat kan geen kwaad. Alleen als je een oven nodig hebt of een weekendje weg om te genieten dan hoeft het niet per se duur te zijn en is het ook wel goed voor de ontspanning. Misschien een middenweg vinden?
Ehm??? Mijn man werkt 40u pw en daarvan 1 dag thuis. We eten gezellig iedere avond samen, zitten erna lekker in de tuin of lezen een boek of kijken een van onze verslavende series. Dit was ook zo toen ik ook nog 40u pw werkte. Hey huishouden deden we in een uurtje of 3 samen en dan deden we het weekend verder leuke dingen. Nu doe ik het meeste van het huishouden doordeweeks en doen we het weekend alleen maar leuke dingen (of klussen aan het huis).
Oké dit topic nu een tijdje gevolgd en gelezen. Ik blijf erbij dat ik het echt verbazingwekkend en fascinerend vind dat de meeste voor de laatste optie hebben gekozen. En dit dus binnenhalen met parttime werken ala 32 uur per week. Wij bevinden ons in een zeer brede familiekring en vriendenkring met allerlei beroepen van stratenmakers tot huisartsen. Jonge gezinnen met kinderen, starters en levensgenieters. Maar allemaal geven ze aan dat het hard werken is, om het leven zo aangenaam mogelijk te maken. Dat het leven duur is, dat het soms geen vetpot is en het leven met kinderen soms al helemaal geen goudmijn is. En op basis daarvan, wat ik hoor, zie en lees denk ik dat niet iedereen even eerlijk is over zijn of haar inkomsten. En weet je, ergens snap ik het ook wel. Er wordt tegenwoordig ook van je verwacht dat het allemaal goed gaat, we willen niet onderdoen voor een ander. Dus daarom de vraag hoe oprecht dit topic is, in hoeverre moet je je afvragen hoeveel iemand verdiend en krijg je daar ooit een eerlijk antwoord op? Zijn we niet allemaal gewoon rijk met onze gezondheid, lieve vrienden en familie om ons heen en onze kinderen. En met die wetenschap leest dit topic zo heerlijk anders en kan ik zeggen: geld maakt je niet zozeer rijk, het hangt niet af van je salaris maar het gaat erom dat je gelukkig bent.