Lijkt mij ook, ik snap er niks van. Ik laat het maar gewoon zitten nu. Ben er eerlijk gezegd wel een beetje klaar mee. Bedankt voor de reacties dames, gisteren zat het echt even hoog.
Misschien heeft ze zich aangemeld op zw.pagina (of misschien zat ze al op het forum) en heeft ze zojuist dit topic gelezen.
Haha..zou misschien wel goed zijn. Ze heeft me net gebeld en gezegd dat ze haar man dus gezegd had dat we een vrijgezellenfeest hadden georganiseerd, maar had weggelaten dat het een "gewoon" gezellige middag zou zijn. Dat wist hij namelijk wel, dat hadden we hem al verteld. Omdat we dus wel wisten dat ze een stripper met een avond stappen niet leuk zou vinden. Zij was dus inderdaad heel erg bang dat we iets groots hadden gedaan. Ze snapt zelf ook niet waarom ze niet "gewoon" kon doen, maar ze wist wel een hele goede reden te geven voor haar uitbarstingen: ze is zwanger! Superleuk voor haar. Ze gaf aan dat ze nogal extreem reageert en zei dat ze het heel begrijpelijk zou vinden als ik haar niet meer zou willen zien. ze heeft ons nu uitgenodigd voor een vrijgezellen-bbq bij haar in de tuin, door haar georganiseerd. Lief van haar, en ik denk dat we de uitbarsting maar op hormonen houden (Zwanger worden was niet de bedoeling, dus ze moet in ieder geval op zoek naar een andere jurk :-D)
Pfoe nou hopelijk komen er niet nog ergere uitbarstingen door de hormonen! Kan me wel voorstellen dat als het niet gepland was, het haar veel stress geeft waardoor ze nog meer uit haar slf schoot.
Ik kan me ook wel herinneren hoe de hormonen waren...maar zij was echt vreselijk! Ze heeft echt dingen gezegd die ik nooit zou zeggen, of denken. Vreselijk, brrr.. maar eind goed al goed, ik ga er maar vanuit dat het echt niet zo bedoeld was en hormonen en een man die niet zo duidelijk is
Van mij had ze na zulke verschrikkelijke dingen alsnog in de poep kunnen zakken, zwanger of niet, zo reageer je gewoon niet. Zo makkelijk om de schuld af te schuiven op je vent of op een zwangerschap, maar zelf verantwoording nemen voor wat je hebt gezegd is blijkbaar erg lastig. Maar goed... Hopelijk kan jij je er overheen zetten. Zou ik (hey, zwanger, hormonen hè) lastig vinden.
Zo voel ik het ook wel een klein beetje hoor! Maar het is zo lastig om ruzie te blijven houden, we hebben zo een gedeelde familie/vriendenkring. Ik denk zelf nu dat ik het wel goed vind en het contact gewoon oppervlakkig hou. Nog oppervlakkiger dan het dus blijkbaar was, zeg maar
Uhm zwanger of niet, geeft je nog geen recht om zo te reageren. Ze maakt zich er wel heel makkelijk af zo hoor
Ik vraag me ook af of ik dat wel zou kunnen na heel gerichte, kwetsende opmerkingen. Maar ik zou het denk ik wel proberen.
Ik ben misschien te vergevingsgezind, maar ik zou het ook nog een kans geven. Ze heeft behoorlijk wat goed te maken en haar excuses en de door haar georganiseerde bbq vind ik een goede start. Ik kan mij wel voorstellen dat je nog wat afwachtend bent in het contact en dat het tijd nodig heeft. Ik zou er zelf echter wel open voor staan. Mensen maken fouten en soms zelfs hele grote fouten, maar ik vind dat iemand wel een kans verdient. Of ik ben gewoon een enorme goedaardige sukkel, waar iedereen overheen walst. Dat kan natuurlijk ook nog .
Ik sluit me bij je aan hoor. Ik kan me heel gekwetst voelen, maar dan toch weer gaan voor die tweede kans. Wel ben ik dan wat afwachtend in het begin. Terwijl ik echt voor de excuses er helemaal klaar mee ben.
Wat een immens zeik excuus. Alsof je helemaal ontoerekeningsvatbaar wordt als je zwanger bent. Slaat ze ook politieagenten nu haar hormonen haar dwars zitten? Schelt ze de caissière in de supermarkt verrot als die de euvele moed heeft te vragen of ze zegeltjes wil? Ze kon het echt helemaal bekijken. Ondanks dat je haar regelmatig via via ziet. Had zij moeten bedenken, dat hoef jij niets mee.