Ik ben zo geschrokken moet het even kwijt... Ik had er lekker in bad gedaan,lekker ingesmeerd en schoon pyama aan toen ik haar laatste armpje erdoor heen deed begon ze echt keihard te huilen,ze bleef erin..moest gewoon koud water op haar zichtje doen wilde ze weer gaan ademen...ik wist in eerste instantie niet wat er was want ik had bij het aantrekken geen krakje gehoord ofzo...maar ze bleef huilen en bewoog haar armpje niet meer...dus mijn man zei jas aan en wegaan naar de ehbo... ( het grappige was nog dat we precies een jaar geleden om die tijd daar ook waren want teon ging ik bevallen...) maar goed we waren gelijk aan de beurd en de arts zag het al meteen een "zondagsarmpje '' nog nooit van gehoord maar het was dus uit de kom...ik voelde me zo slechte moeder...hoe kon ik dit nu doen... Gelukkig was hij er wel weer snel in en Sophie was gelijk weer de oude...maar die arts zei ook nog het is vaak zo gebeurd ( je hoeft er nog geen eens hard aan te trekken ofzo) Thuis nog een flesje en ze ligt nu lekker te slapen....
Ach gut arme meid. En dat zo voor haar eerste verjaardag. Knuff voor je meisje en voor jou (kan me voorstellen dat je onwijs bent geschrokken en je schuldig voelt) Fijne dag morgen.
Wat ontzettend vervelend voor je, en wat een schrik, zoiets verwacht je ook niet als je je kleintje aankleed. De kwetsuur die vaak voorkomt wanneer je je kindje tussen 2 volwassenen aan de armen heen en weer 'slingert' (meestal met 1 2 hoeplakee en dan is het een heel grote zwaai dat de meeste kinderen erg leuk vinden). En dit komt het meest op zondag voor vandaar de benaming zondagsarmpje. Maar hier kun je echt niets aan doen hoor, dus probeer je je niet schuldig te voelen. Groetjes Anita
ach wat sneu! toevallig zag ik laatst op tv een kindje dat ook een zondagsarmpje had en het was kwestie van opzij en aantrekken ofzo en het was weer over! Geef haar maar een dikke kus van mij!
Ach wat zielig! Gelukkig voelt ze zich alweer helemaal beter! en kan ze mooi morgen haar allereerste verjaardag vieren Gefeliciteerd met je dochter!
Neeeee het is helemaal niet jouw schuld! Bij ons noemen ze dat een twijgbreukje of twijgarmpje (zelfde als een zondagsarmpje want zo noemde de dokter het ook )of zoiets. Ik heb het ook meegemaakt. Tot een jaar of 3-4 kunnen ze dat heel makkelijk krijgen. Ik heb het gehad doordat mijn dochter graag aan de armpjes tussen ons zwaaide. Ze was al 3 jaar en ik wist helemaal niet dat dat niet mocht! Ik ben dan ook met haar naar het ziekenhuis gegaan, de dokter deed klik-klik en hup het zat er terug in. Het is heel erg om mee te maken, helemaal niet leuk maar voel je niet schuldig. Het kan iedereen overkomen, en als je het niet weet...
Aggos dat is schrikken voor allebei! Gelukkig kon het snel verholpen worden! Gefeliciteerd met haar verjaardag!
ahhh wat sneu he! Goed dat jullie gelijk zijn gegaan en zo snel geholpen zijn! Voel je niet schuldig! dikke kus voor je meid! en een fijne dag morgen! kus miek
Ahh, dat zal schrikken geweest zijn. Gelukkig heeft ze er niets aan overgehouden. Voel je niet schuldig hoor, dit soort dingen gebeuren nou eenmaal.
Ach wat sneu voor die kleine... Heel toevallig zag ik laatst op tv een kleintje die had ook een zondagsarmpje voor die tijd wist ik ook niet wat het was maar toen had die dokter het uitgelegt waarom het zo heette, moest wel een beetje lachen hoe hij het vertelde '' Ja op zondag willen kinderen nooit mee en dan trekken ouders onbewust aan het armpje zo van meekomen en dan gaat het armpje uit de kom '' hij vertelde ook dat het heel vaak voor komt dus niet schuldig voelen hoor kan iedereen overkomen... Liefs Chantal