Hoe werkt dit dan volgens jullie? Iedereen gaat maar op vakantie wanneer hij wil? Dat is toch niet te doen mbt school? Telkens missende kinderen
Ik werk om twee redenen, het geld en de voldoening. We kunnen het redden op 1 salaris maar dan kunnen we niks. Ook niet op de camping 1x per jaar en dan moeten kleren en schoenen van de kinderbijslag gekocht worden. Ik wil mijn kind nieuwe schoenen kunnen kopen als dat nodig is, of eens wat te spelen als ik daar zin in heb. Zelf hou ik ook van uit eten gaan en dagjes weg dus dat doen we, niet onwijs veel, 1x per maand denk ik. Als ik dit vergelijk is het gelijk aan wat sommige tbm als minder luxe bestempelen, dan snap ik best dat je die keus om geld zo kunt maken. Voor ons betekent minder geld dat ik elke maand buikpijn heb of ik nog wel wat over houd voor als er ineens iets stuk gaat. Daarnaast vind ik werken ook prettig, al is het niet veel. Ik werk twee en halve dag, waarvan 1 dag go, 1 dag oppasoma, 1 dag is mijn man thuis. Na deze zwangerschap ga ik in deeltijd terug naar school zodat ik nog leuker werk heb en meer geld. Geld maakt niet gelukkig maar het is verdomd handig om te hebben
Bij mij/ons is het van alles een beetje: Ik moet wel werken om onze vaste lasten te kunnen betalen. Wij wonen niet in een regio waar je voor €170.000,— een huis kan kopen, maar vanaf ca. €225.000,— en meer, dus ons huis is 11 jaar geleden gekocht op 2 salarissen. Ik werk ook omdat ik het leuk vind. Ik ben er niet voor gemaakt om 24/7 thuis te blijven met de kinderen. Ik word daar heel chagrijnig van en ik denk niet dat iemand in ons gezin daar blij van gaat worden. En ik zou het ook echt vervelend vinden om elk dubbeltje te moeten omdraaien. Ik vind het fijn om iets voor mezelf te kunnen kopen wanneer ik dat wil en uit eten te kunnen gaan wanneer ik daar zin in heb.
Ik werk omdat ik het leuk vind en ik er een leukere moeder van word. In principe zou ik makkelijk thuis kunnen blijven.
Je mist een paar opties hoor. Namelijk dat je het misschien leuk vindt, belangrijk vindt om zelfstandig te zijn, omdat het goed is voor de maatschappij en zo zullen er nog wel een paar redenen zijn.
maar een vakantie betekend voor een werkende niet altijd weg moeten van huis maar gewoon rust als in vrij zijn van je werk
Hier hetzelfde en ik werk parttime omdat ik het ook belangrijk en leuk vind om thuis te zijn met de kinderen. En financieel gezien vind ik het ook superfijn dat we het nu goed hebben en dat zit hem niet alleen in die 2e auto voor de deur en de luxe vakanties, want daar geef ik niet zoveel om, maar wel in het zorgeloze dat eruit voortkomt. Dat we elke maand een mooi bedrag voor de studies van de kinderen apart kunnen zetten en dat we ons niet druk hoeven te maken. En ja, ik vind het ook best lekker dat nu mijn dochtertjes fiets kapot is gegaan, ik niet marktplaats hoef af te struinen, maar gewoon gelijk een nieuwe fiets kan kopen. En daarbij hoeven ze maar 1 middag in de week naar de opvang. Win-win.
Voor mij als tbm betekend het ook dat ik sochtends niet hoef te crossen om beide kinderen op hun beide scholen te krijgen, dat ik niet op tijd sta om ze te halen van die beide scholen, dat we samen leuke dingen kunnen doen in en om huis, dat er even geen verplichtingen zijn. Want die heb je als tbm ook gewoon.
Tuurlijk is dat wel te doen, het is alleen even wennen en wat aanpassingen doen. Daar is vast wat op te vinden.
Voor mij als tbm betekent vakantie gewoon even niks moeten/ geen verplichtingen. Geen schema of vaste tijden waar je je aan moet houden. Later ontbijten of soms helemaal niet, ergens heen kunnen gaan zonder dat je er rekening mee moet houden dat je op een bepaalde tijd weer thuis moet zijn. Dat er wasjes zijn die nog wel even kunnen wachten omdat die kleding morgen toch niet nodig is. Even niet hoeven mopperen dat dat huiswerk toch echt eens gemaakt moet worden. Dus gewoon zo'n periode waarin even niks moet. Waarom mag een tbm dat niet? Ik wil straks in de zomervakantie ook graag een paar dagen/ weekje alleen met mijn man op vakantie. Mag dat wel?
Alles mag he? Zou het zelf nooit doen, maar dat is wat anders. Het lijkt mij overigens juist dat tbm (met kleine kinderen) sneller toe zijn aan vakantie. Met 3 kleine kinderen thuis was ik af en toe echt blij om aan het werk te zijn.
Ik werk puur omdat ik dat wil. Ik heb lang gestudeerd, he een super leuke en interessante baan en ontwikkel me daarin. Dat ik veel geld verdien is leuk meegenomen en ook een direct gevolg van mijn opleiding en werkervaring. Mijn man heft dezlefde beweegredenen. Wij werken beiden 4 dagen en de kinderen gaan dus 3 dagen naar de BSO. Ik kan me voorstellen dat het anders is als je het geld niet nodig hebt maar ook geen voldoening haalt uit je werk.
Goed punt! Samenstelling van gezin maakt ook een hoop uit in hoe druk het is en waar die drukpunten dan zitten. Ik heb een kennis met 3 kinderen onder de 5 jaar, en ik denk altijd dat zij het een stuk drukker in huis hebben dan ik met 4 kinderen, waarvan 2 al behoorlijk zelfstandige pubers.
Ik heb niet de hele discussie gevolgd, maar wel dit bericht gelezen! Wat heb je dat helder en leerzaam uiteen gezet! Mooi!!
Of het komt gewoon niet bij je op. Dat het niet eens een optie is dat God niet zou bestaan. Dat je je daar niks bij kan voorstellen. Net zoals sommige mensen zich bij een God juist niks kunnen voorstellen. Ik denk dat, ik weet het niet. Bij mij thuis speelde geloof nooit een rol. Mijn vader is een ‘er zal vast wel wat zijn maar hou me er niet mee bezig’. Mijn moeder een fervent atheïst.
Ja dat zou ik zelf ook zo ervaren denk ik. Toen de jongste geboren werd had ik 3 onder de 5. Pfff. Werd er gek van haha. Nu zijn ze (bijna) 6, 8 en 10 en de dynamiek is zo anders, zo veel relaxter. Nu zou ik wel thuis kunnen zijn hoor.