In zekere zin wel. Al wordt dit inderdaad niet zo gezien. Als je een theoretische opleiding volgt, dus geen BBL (bestaat dat nog eigenlijk?), kun je dat wel zien als een studie. Ik zie niet in waarom je wel student bent als je op de universiteit zit en niet als je op het ROC zit. Maar officieel ben je student als je hbo of hoger doet.
Dan is het ook echt wettelijk verankerd, maar de term student wordt vanaf nu al gebruikt voor mbo’ers door de overheid.
Over dat laatste heb ik laatst een interview zitten kijken. De dame die het woord voerde vond ook dat die termen afgeschaft moesten worden. Ik begrijp niet helemaal waarom. Het niveau (qua leren) is op de universiteit nou eenmaal hoger dan op het hbo en met hbo heb je een hogere opleiding dan met mbo. Ik zie daar niks kwaads in. Alleen het mag van mij wel wat meer benadrukt worden dat het één niet meer of minder waard is dan het andere. En dat lijkt soms helaas wel zo.
Het jeukt en bloed ook nog eens Ze noemen ze "blinde vliegen" (dazen) nou zo"blind" zijn ze niet hoor Ze vinden mij altijd rakelings
Andere onpopulaire mening: Ik vind dat iedereen tegenwoordig maar te pas en te onpas het woord 'trauma' gebruikt. Iedereen is door het minste of geringste getraumatiseerd. Een vriend van me heft PTSS opgelopen door echt een gruwelijk voorval op zijn werk en ik heb gezien wat dat is, en sindsdien kan ik hier heel slecht tegen. Je bent geschrokken. Je hebt een vervelende ervaring gehad. Je bent door een ervaring ergens bang voor geworden. Maar een schokkende ervaring is nog geen trauma. "Wanneer iemand in zijn of haar reacties op een schokkende gebeurtenis of ‘ongeluk’ blijft steken in de intense machteloosheid en vaak bijbehorende gevoelens van intense angst, woede, afschuw of eenzaamheid, spreken we van een psychisch trauma of een traumatische ervaring. Dan is de persoon niet in staat die ervaring te verwerken: als men met de herinnering aan de schokkende gebeurtenis geconfronteerd wordt, ervaart men opnieuw de machteloosheid en angst van weleer. Men ontwikkelt een posttraumatische stress-stoornis (ptss) of een daaraan verwante verwerkingsstoornis"
Eens. Ik heb een geweldig filmpje gezien een tijd geleden van een dame in een panel die iemand uit het publiek onder uit de zak gaf voor het gebruik van termen als hoogopgeleid en laagopgeleid. Zij had een heel goed voorstel. We zouden moeten spreken over 'theoretisch geschoold' en 'vakbekwaam geschoold' (ik kan er heel iets naast zitten v.w.b. de termen). Maar je hebt geen bal aan een jurist als je auto kapot is, en we moeten gewoon af van die termen waardoor er een waarde-oordeel aan een opleidingsvorm gehangen wordt. Edit met de link erbij:
Ik heb dat met het gebruik van het woord “depressief”. Heb zelf helaas familieleden die manisch depressief zijn met alle gevolgen van dien. Als een vriendin met een dagje PMS dan zegt dat ze depressief is kan ik heel erg boos worden. (Overdreven voorbeeld, but you get the point)
Afschaffen vind ik ook niet nodig, maar het mag wat mij betreft wel minder gebruikt worden. Dat het niveau hoger ligt vind ik ook niet altijd. In mijn ogen is het vooral anders, en moet het type onderwijs bij je passen. Ik vond de universiteit veel gemakkelijker dan het hbo (ja ook qua leren). En ik ken mensen die de overstap van hbo naar universiteit helemaal niet moeilijk vonden, sommigen zelfs juist een verademing. Maar goed, een ik en een ik ken-voorbeeld telt natuurlijk niet. Dat iedereen ongeacht opleiding evenveel waardering moet krijgen ben ik het mee eens, maar dat is onhaalbaar.
Dat vind ik nou goede termen! Afschaffen hoeft wat mij betreft niet, maar zulke termen vaker gebruiken ipv hoog en laag ben ik helemaal voor.
Maar een traumatische ervaring betekent toch niet per se dat je ptss of een stoornis ontwikkelt? Mijn zoontje is voor mijn en de ogen van zijn grote broer overreden door een scootmobiel (niks aan overgehouden fysiek). Ik kan dat afdoende relativeren dat ik er niet angstiger door ben geworden. Maar mijn beide zoons zijn ontzettend angstig, vooral voor scootmobiels, maar ook voor auto's, fietsen en soms zelfs mensen. Ik vind niet dat ze een stoornis hebben ontwikkeld, maar dat ze een normale reactie (want angstig en voorzichtig) op een traumatische ervaring (en ja, ik schaar dit voor hen wel degelijk onder een traumatische ervaring). Wat ik eigenlijk wil zeggen, ik ben het met je eens dat men te makkelijk gooit met de termen (zeker PTSS), maar dat je als buitenstaander niet altijd kunt inschatten wat voor iemand traumatisch is.
En dat minder waard krijg je dus door termen als hoger en lager opgeleid. Het 1 is in mijn ogen ook niet "hoger" dan het ander. Het is anders opgeleid. Hoger zou betekenen dat het beter is of dat je meer kunt. Maar dat is natuurlijk helemaal niet het geval. Iemand die advocaat is weet daar veel van maar kan doorgaans geen muurtje metselen. Op het moment dat die muur opnieuw gemetseld moet worden heb je niks aan die advocaat, dat is dus niet beter of hoger. Maar een andere (soort) opleiding. Dus theoretisch of practisch opgeleid is al veel beter.
Ik vind curcus wel dinigrerend staan. Ik ben verpleegkundige. Dat is mbo 4. Vervolgens zorgen verpleegkundigen er wel voor dat iemand blijft leven, voorkomen word dat iemand ziek word en kan zien wanneer iets niet goed gaat, zorgen dat iemand weer zo gezond mogelijk thuis komt na een zh opname. Artsen geven de orders maar wij voeren ze uit. Als verpleegkundige in de thuiszorg zorg ik dat mensen thuis kunnen wonen met al hun problemen tot hun dood aan toe en daar komt heel veel bij kijken. Daar heb ik niet een curcusje voor hoeven doen maar 4 jaar lang voor gestudeerd. Wat ik allemaal moet weten en leren was enorm veel. Alle handelingen die ik moest leren, het menselijke lichaam moet kennen, ziekte beelden etc. Ik heb enorm hard gewerkt voor mijn diploma. Ik geef toe ik ben geen knappe kop zoals een arts maar wij weten en kunnen ook enorm veel. Wij leren daarnaast ook veel door ervaring en je leert nogal veel in de zorg. En uiteindelijk zijn wij de uitvoerende partij waar een arts niet zonder kan. Ik vind oa verpleegkundige een studie die onderschat word. Het is niet even iemand wassen en een pleistertje plakken. Daarnaast werk ik in een zelfsturend team en heb ik met mijn collega de boel te runnen zonder managers. Managers zijn hbo of hoger en zouden dus wel echt gestudeerd hebben? Nou wij als mbo ers kunnen de boel net zo goed runnen. Ik weet de oplossing ook niet voor de benaming. Maar ik weet wel dat ieder vak waardering verdiend.