Offtopic: ik ben hartstikke getrouwd, maar door jouw bericht ben ik toch wel nieuwsgierig naar jouw vriend! haha. Ontopic: Ik vind wel dat ik een heel knappe man heb. Wel 20 jaar ouder maar goh.... het was sinds ons eerste afspraakje meteen vuurwerk. (Toen ik nog dacht dat hij 7 jaar jonger was ) Gelukkig aangehouden en nu al 5 jaar super gelukkig samen. Wat betreft foto's: ik vind mensen , en dan vooral mannen, op een foto vaak echt niet knap. En dan zie ik ze in het echt en denk ik oeh toch best een lekker ding! Dus ga echt niet teveel af op die foto
Heel herkenbaar.... Man is a 52 ik ben 31. Pensioen van hem is over 15 jaar en ik ben dan dus pas 46. Lijkt me erg lastig. Maar hij is de liefde van mijn leven ondanks dat k het verschil steeds meer merk, lichamelijk bij hem. En ja hij wordt ouder en er veranderen dingen maar hij is wel aantrekkelijk al is hij qua uiterlijk echt niet wat ik voor ogen had
Als ik kijk naar mijn man dan weet ik niet of ik ingeleverd heb qua uiterlijk. Ik vind mijn man erg aantrekkelijk, hou heel veel van hem, maar ik denk dat iemand anders hem niet direct de knapste vindt. Dat hoeft gelukkig ook niet. Wel was ik voordat ik mijn man leerde kennen al een aantal jaren smoorverliefd op iemand met een bepaald uiterlijk. Lang haar, 7 jaar ouder, mijn beste vriend destijds, sproeten, stralende glimlach, 'alles klopte'.. (Vanwege herkenning blijf ik even vaag). Niets van terug te vinden bij mijn huidige man, nouja hij is wel 7 jaar ouder... Maar verder absoluut niet hetzelfde (hij is prachtig op zijn manier, begrijp me niet verkeerd). En dat is maar goed ook, want met mijn 'eerste liefde' is het nooit echt wat geworden en met mijn man wel. Ik vind het dan ook heel lastig om te zeggen of ik ingeleverd heb qua uiterlijk (aangezien ik de mannen niet elkaar kan en wil vergelijken). Begrijpen jullie het nog?
Haha wat een leuk topic! Ik heb nooit echt een ideaal beeld gehad van mijn droom man. Natuurlijk hij mag gespierd zijn, mooie kop, zongebruind en zwoele ogen maar in dat plaatje past mijn vriend niet helemaal. Ik ben vooral op z’n lengte gevallen, hij is bijna 2 meter en dat vind ik nog steeds aantrekkelijk. Hij is altijd verzorgd, goeie kledingsmaak, lichte ogen en donkere haren. Maar na al die jaren valt het uiterlijk ook weg en is karakter het allerbelangrijkste. Het oog wilt ook wat en geloof ook niet dat ik verliefd kan worden op alleen iemands innerlijk.
hahaha goed punt, en als je als ma flodder een brad pitt aan de haak slaat weet je zeker dat het geen blijvertje is. Mijn oma zei altijd, van een mooi bord eet je niet alleen, en die mening deel ik wel een beetje als ik naar de mensen uit mijn jeugd kijk. Bijna alle echte hotties van toen zijn nu vreemdgangers of nog happy single!
Update! De date was geen absolute ramp, maar zeker niet van juf en het. Hij was erg aardig en galant, maar we zaten totaal niet op hetzelfde niveau. Even grof gezegd zat er geen spoortje ambitie in en kwam zijn verhaal een beetje dom uit zijn mond. Ik schoot volledig in sollicitatiegesprek modus, alsof ik in gesprek zat met een middelbare schoolverlater. Klinkt misschien arrogant, maar ik weet nu wel dat ik iemand zoek die wat intellectueler is. Waar ik wat betere gesprekken mee kan voeren.
@Sue87 ik vind het helemaal niet arrogant klinken en juist een realistische 'eis' bij een potentiële partner hoor . Je wil gewoon iemand die je gelijke kan zijn, logisch toch? Op naar de volgende, met een ervaring rijker