Oké, dit is een antwoord op mijn vraag maar waar je over kunt discussiëren is: waar eindigt de zorgplicht van de overheid en waar begint de eigen verantwoordelijkheid van de burger? Ik vind namelijk wel dat de overheid wat minder mag betuttelen en wat meer verantwoordelijkheid bij de burger mag neerleggen. Het gaat dus niet zozeer om regels naast je neerleggen maar meer om gewoon minder regels.
Ik ben dan ook voor zelf de kosten betalen als je aantoonbaar door eigen schuld ziek wordt. Of een hogere premie betalen. Roken? Prima. Maar de gevolgen zijn voor jezelf.
Ik denk dat veiligheidsregels in het verkeer wel gewoon bepaald moeten worden door de overheid, daar hoef ik niet echt over te discussiëren. Ik vind het woord betuttelend ook niet van toepassing als de handhaving van deze regel de kans op een dodelijke afloop bij een ongeval tot 40% vermindert. Dat is een legitieme reden om een gordel te verplichten. Waarom zou je juist van zo'n regel (waarvan het nut overduidelijk is) een issue maken? Waarom trek je niet iets in twijfel dat er minder toe doet, als de veelvoud van overheidsbemoeienis de kern is van je kritiek?
Helemaal mee eens. Ik blijk zelf hsp en mijn dochter is het ook. 'Vroeger' moest je gewoon leren met emoties om te gaan. Dan moest je maar normaal doen bij een driftbui en je leerde je emoties in bedwang te houden. Ik heb het gevoel dat dat nu niet meer hoeft. Als je hsp bent, is dat een vrijbrief om allerlei speciale dingen voor elkaar te krijgen. Driftbui waarbij je een ander kind verwondt? Geeft niet, komt doordat je teveel prikkels had en hsp bent. Leuk als je aan de andere kant staat
Omdat de overheid dan bepaalt wat ik moet doen zodat ik veiliger ben. Ik ben toch zelf verantwoordelijk over mezelf? Als ik alleen mezelf in gevaar breng mag ik dat toch zelf weten? Maar ik denk dat mijn recalcitrante houding over dit onderwerp ook wel voortkomt uit het feit dat mijn broer overleed aan de gevolgen van een verkeersongeval terwijl hij zijn gordel wel droeg. Ik weet dat het veiliger is om hem wel te dragen dus helemaal terecht is dat gevoel niet maar er zit voor mij wel altijd een randje aan.
Klopt, maar dat doe je dan toch niet rijdend? Ik heb behalve het voorbeeld dat ik in mijn eerste post gaf ook geen andere situaties want ik draag verder altijd mijn gordel. Dus eigenlijk nooit mee te maken gehad.
Wat verschrikkelijk van je broer.... ik snap je houding hier in dan wel. Ik denk niet dat je overal kan stoppen om je gordel aan te doen.
Mensen met diabetes type 2 moeten verplicht afvallen met een diëtist ipv naar een dure arts en aan de insuline. En anders betaal je dat maar zelf.
Ik begrijp dat emoties hierin een rol spelen. Dat is een hele heftige gebeurtenis, om je broer te verliezen. De conclusie die je hieruit trekt snap ik echter nog steeds niet helemaal en ik hoop dat ik daarmee je gevoel niet bagatelliseer, want ik wil ik absoluut niet doen. Op het moment dat er van de overheid verwacht wordt dat zij geld vrijmaakt voor de aanleg en het onderhoud van wegen, van het financieel ondersteunen van de zorg die geboden wordt op het moment dat een ambulance na een verkeersongeval moeten komen voorrijden en voor alle andere kosten die voortkomen uit een verkeersongeval (herstel aan het wegdek, slachtofferhulp, noem maar op), dan vind ik dat de overheid inderdaad iets te zeggen heeft over hoe jij haar wegen gebruikt en een deelnemer in het verkeer behoort te zijn. Je bent niet alleen op de wereld: hoe jij in je auto zit gaat niet alleen maar over jou en jouw vrijheden. Je hebt rechten en plichten als verkeersdeelnemer en daar heb je als individu nu eenmaal niet het laatste woord in.
@Treez, lijkt hooggevoeligheid op hyperalertheid? Zouden deze dingen (symptomen?) met elkaar verward kunnen worden?
Dit, plus dat de glucose waarde bij type 2 niet altijd te reguleren valt met alleen een gezonde leefstijl, een gezond gewicht of tabletten. Er kunnen verschillende redenen zijn waardoor diabetici type 2 insuline afhankelijk zijn. Idd wat zwart/ wit gesteld dus.