Dochter (5) gooit expres telefoon op de grond

Mijn zoon heeft zn tablet op de tafel stuk geslagen. Nu was dit zijn eigen tablet en heeft hij geen nieuwe gekregen (maar hij had hem nog geen 2 weken). Hij is als straf een hele week vroeg op bed gegaan en dus geen andere tablet.

In hoeverre overziet jouw dochter oorzaak en gevolg. En dan vooral van tevoren. Smeet ze die telefoon in een impuls of echt expres?
Ik zou die iPad een paar dagen verbieden maar je kunt haar natuurlijk niet eeuwig straffen. En goed uitleggen waarom.

Mag ze jullie telefoons nu helemaal niet meer aanraken?
Misschien kun je nog kijken naar de dingen waar ze wel zelf controle op kan hebben. Kledingkeuze op bepaalde dag in de week, keuze in broodbeleg oid. Dat ze het gevoel van autonomie heeft. En dan ook uitleggen dat ze bij sommige dingen de keuze heeft en bij andere dingen naar papa en mama moet luisteren

 

Wat ik persoonlijk beter vindt dan straf is haar meenemen naar de winkel voor het maken van het scherm, samen wachten, samen ophalen etc en als ze wat geld in haar spaarpot heeft kan ze een of twee euro meebetalen ofzo.
Dan ziet ze wat het gevolg is van haar actie.

Zelf denk ik dat een kind een week geen iPad geven niet erg leerzaam is. Ze leert dan dat ze het niet mag doen omdat ze dan niet op de iPad mag. En daarnaast is een consequentie die niet direct volgt of in verband staat waardoor het lastiger is te begrijpen. Ik denk dat het de bedoeling meer is dat ze leert wat de gevolgen zijn van de actie en dat het daarom niet mag en niet leuk is wat ze heeft gedaan.

 

Laatst had onze oudste iets kapot gemaakt. Ik heb haar uitgelegd dat het ons veel geld heeft gekost en dat wij daar hard voor moeten werken.

Zij mocht ook geen iPad gebruiken voor 2 weken en moest klusjes doen om het bedrag terug te ‘verdienen’.

 

Nast het niet kijken naar filmpjes voor 2 dagen zou ik haar geen telefoon meer geven. Onze uk is 4 maar mag niet zo maar aan mijn telefoon zitten. Soms mag hij de wekker uitzetten. Geen filmpjes of wat anders.

Hij zou van mij ook geld uit zijn spaarpot moeten halen. Het besef van de waarde is er niet maar het gaat om het idee. Jij maakt het kapot en dan betaal je ook mee. Omdat de waarde nog niet bekend is bij ze maakt het niet uit wat je er uit haalt.

 

Je doet niets verkeerd hoor! Kinderen doen soms dingen wat je eigenlijk van je eigen kinderen niet verwacht.

Toen mijn dochter met bijna 5 jaar een grote pluk haar kort had afgeknipt was de straf dat we die dag niet naar de camping zouden gaan om paaseitjes te zoeken. Eerst was ook elke vraag over hoe/wat/waarom 'weet ik niet' en zei ze alleen dat ze het per ongeluk had geknipt (jaja..). Wat ik het belangrijkste vond om over te brengen was dat ik heel boos op haar was om wat ze gedaan had, haar gedrag. Dit heb ik heel erg duidelijk benoemd, en de straf was ook om kracht bij te zetten dat dit echt niet kon (anders krijgt ze namelijk nooit straf). Uiteindelijk toen ze haar verdriet had geaccepteerd (van het niet paaseitjes zoeken, en het feit dat ze wist dat ik heel boos was) heb ik gezegd dat als ze beloofd dat ze dit nooit meer doet het weer OK is. Omdat ik niet boos ben op haar als persoon, maar op haar gedrag. Daarna voelde ze zich ook pas veilig genoeg om te vertellen hoe/wat/waarom ze het had gedaan, ze wilde graag een pony hebben net als een meisje uit de klas.

Ik zou je dochter duidelijk proberen te maken dat ze de straf heeft gekregen om haar gedrag, en dat je daar heel erg boos om bent omdat het echt niet kon. Eigenlijk is het feit dat je duidelijk maakt dat je heel boos bent om wat ze gedaan heeft belangrijker dan wat de materiele straf is (bijvoorbeeld 3 dagen geen tablet) volgens mij. Want daar moet ze van leren, dat als je iets bewust kapot maakt je iemand anders zijn emoties raakt en in dit geval het ook nog veel geld kost. Die paar dagen dat ze geen tablet heeft is ze over een week waarschijnlijk weer vergeten.

Overigens vind ik het niet vreemd een 5 jarige nog te verbieden telefoons en tablets uit zichzelf op te pakken. Mijn dochter van bijna 5 mag dat in ieder geval ook nog niet, alleen als ik haar eerst toestemming geef. En mijn telefoon mag ze uberhaupt niet gebruiken, alleen haar eigen tablet.

Daarnaast, als dit je dochters eerste uitspatting was, en je niet denkt dat ze snel nog zoiets zou doen, dan denk ik dat je het pedagogisch ook niet zo snel verkeerd zal doen. De reactie of straf hoeft niet perfect te zijn, goed is goed genoeg.

 

Wat een grote straf voor zoiets... bij mijn jongste hebben we er alleen maar om gelachen eigenlijk en natuurlijk erbij gezegd dat dit niet de bedoeling is. Ze had er zelf ook wel spijt van al stond het haar zo slecht nog niet (was alleen wel een beetje scheef).

 

We hadden de dag er voor thuis al paaseitjes gezocht.
Het was ook niet zomaar even ergens een plukje om over te lachen helaas. Ze heeft/had heel mooi lang dik haar (kwart buitenlands bloed) tot halverwege haar rug. Te pluizig om los te dragen dus tot bob afknippen kan niet en ze heeft ook te pluizig haar voor een pony/gaat krullen. Sindsdien een hele grote pluk haar op 2 cm lengte kort afgeknipt scheef aan de voorkant. Het ziet er nog steeds niet uit, dus ja ik was behoorlijk boos dat ze met bijna 5 jaar beter wist.

 

Ik vind eerlijk gezegd dat je hiermee een beetje overdrijft. Op die leeftijd hebben ze hun emoties nog niet altijd onder controle en dan kunnen ze wel eens met iets gooien. Voor een kind maakt het het dan niet uit wat het toevallig in de handen heeft. Het had net zo goed een stuk speelgoed kunnen zijn. Natuurlijk is gooien met een barbie ook niet de bedoeling, maar als dat hier gebeurt zeg ik gewoon steevast tegen mijn dochter dat ze best boos mag zijn, maar niet met spullen mag gooien. En afhankelijk van de situatie volgt er dan misschien nog een gesprek en/of straf. Het is echter niet iets waar ik heel erg van opkijk of me druk over maak.

Jij maakt onderscheid tussen gooien met een telefoon (zo ontzettend stout, dat je je eigen opvoeding in twijfel trekt) en een stuk speelgoed (mag niet, maar is wel normaal kleutergedrag), maar voor een kleuter is dat onderscheid er dus helemaal niet.

 

Zoon heeft eens een koptelefoon van school stukgemaakt. ‘Expres’. Ik zet het tussen aanhalingstekens omdat ie bewust op de koptelefoon is gaan staan, maar niet met de bedoeling ‘m stuk te maken, maar om te kijken hoe dat voelde onder zijn voeten. Hij deed dat ook bij Duplo, knuffels en ballen bijv. Dat gaat alleen niet stuk .
Maar juf terecht boos natuurlijk en ik ook uiteraard. Gelukkig maakte het wel indruk dat de juf een beetje verdrietig was en ik heb toen ook duidelijk gemaakt dat dat geld kost, wij daar voor moeten betalen. Dus hij heeft klusjes voor mij moeten doen om dat geld terug te verdienen. Was vouwen, tafel dekken, tuin aanvegen dat soort dingen.

Ik denk dat je zeker mag laten merken dat je boos/verdrietig bent dat ze iets stuk heeft gemaakt en dat ze dat goed moet maken.