Ik heb zoveel huilende bruidjes gezien! Beledigde schoonmoeders, stomdronken echtgenoten, mislukte taarten, slechte slechte bandjes. Zelfs vechtpartijen. Maar de ergste waten toch echt de bruidjes die vonden dat het hele universum om hen moest draaien die dag. En dat ging dan ook altijd mis en dan hadden we hysterische bruidjes. (Ik ben ook zo bewust getrouwd zonder deze hele opsmuk )
Hier was het enigste waar ik mij aan ergerde mijn vader die aan iedereen vertelde hoe erge bitch mijn moeder was omdat ze vanwege de scheiding die vlak daarvoor was afgerond alimentatie kreeg. Ok het was niet netjes van dr om eerst een relatie aan te gaan en dan te gaan scheiden maar zijn vriendin die hij had meegenomen was zijn maitresse lang voordat zij verliefd werd op een andere én dat was niet zijn eerste slippertje maar zover ik weet minstens zijn 6e. Heb hem toen ook vriendelijk doch dringend verzocht zijn mening over trouwen en mijn moeder voor zich te houden aangezien hij op mijn bruiloft aanwezig was.( mijn moeder was niet aanwezig en zn vriendin, nu vrouw tolereerde ik maar voor de lieve vrede) Verder een topdag gehad en ging alles prima. Niet perfect maar prima. En kijk er met een positief gevoel op terug.
Misschien wat tips van een "ervaren rot"? Leg de lat niet al te hoog, want dan haal je hem zeker niet. En geniet!! Het is geen 'mooiste dag van je leven' (helemaal niet nadat je kinderen hebt gebaard, dat overtreft het echt niet), het is de dag waarop je je liefde viert. En zolang mensen (vooral bruiden) zich daaraan vasthouden, is het meestal een perfecte dag. Al het andere eromheen is een decor. En die vervaagt. Je blijft je bijzondere momenten herinneren: je ja-woord moment, de ring, dans als jullie willen, die knullige oom die in de modder viel, je kapote hak, ingezakt haar, regen, lekke band van je trouwauto.. Allemaal herrineringen die mensen dichter bij elkaar brengen. Want je hebt ze samen gedeeld, en je kunt achteraf om lachen. Veel leuker dan een perfect geregiseerd plaatje die van ieder ander had kunnen zijn
We hadden weinig verwachtingen en kan dan ook oprecht zeggen dat we een fijne dag hebben gehad, zonder teleurstellingen. Oké er was een vervelend momentje met mijn schoonmoeder, maar dat is uitgepraat en nu lachen we erom. Ik koppel het dan ook echt niet per se aan mijn trouwdag: die was gewoon fijn, rustig en precies zoals ik hoopte. Gewoon een mooie dag om onze liefde te vieren (niet om een show op te voeren)!
Ik ben alweer bijna 11 jaar getrouwd (schrikreactie!). Er is bij ons eigenlijk niets misgegaan. Ook niet bij het plannen want dat deden we gewoon zelf en lieten de families er zich ook niet mee bemoeien. Mijn jurk heb ik uitgezocht met mijn moeder en zus en hoewel zij echt wel een mening hadden hadden ze respect voor de mijne. Mijn zus was ceremoniemeester en zij had nog een paar leuke dingen geregeld maar niks dat onze plannen in de weg stond. Achteraf waren er wat kleine dingen die anders hadden gemogen. De auto (rolls royce oldtimer) was versierd met kunstbloemen terwijl ik had gezegd dat dat van mij niet hoefde (een boeket op de neus mocht niet vanwege de lak), ik trapte bij het foto’s maken met mijn hak door de organza laag van mijn sleep (zag ik later pas) en mijn haar had iets volwassener mogen zitten (maar ja, ik was ook nog jong). Verder vind ik ook niet alle foto’s even mooi. Maar op de dag zelf kon het me allemaal geen bal schelen. Het was een superslechte zomer maar die dag was het prachtig weer, ik ging trouwen met mijn grote liefde en iedereen was er. Over het feest werd nog weken nagepraat. Ook door mensen die we niet eens kenden (“Die bruiloft bij (naam locatie), die schijnt echt leuk geweest te zijn”). Nee, echt niks te klagen.
In grote lijnen komt het erop neer dat mijn man tijdens onze trouw tegen mij gelogen heeft en belangrijke vertrouwenszaken achter mij rug om heeft gedaan. Vervolgens toen ik erachter kwam en hier iets van zei bleef hij liegen. Iemand van zijn familie hoorde ons Gesprek, begon zich te bemoeien dat ik mij niet moest aanstellen. Toen ik daarop reageerde dat ik het wel erg vind omdat we een paar dagen ervoor er nog afspraken rond gemaakt hadden, kreeg ik van die beste persoon een hele scheldtirade over mij heen. En mijn man? Die keek ernaar en liet het allemaal maar gebeuren. Ik voelde mij enorm in de steek gelaten en vernederd. Nog steeds wordt ik verdrietig als ik eraan terugdenk en ik zou het zo fijn vinden als mijn man iets van stappen zou zetten rond deze situatie, maar hij doet niets. Allemaal onder het mom van zich nog steeds te slecht voelen omwille van zijn psychische problemen. Sinds onze trouw heeft hij jammer genoeg nog meer van die zeer pijnlijke zaken gedaan en de schade wordt daardoor alleen maar groter..
dat klinkt inderdaad heel naar. en dan niet eens de leugen op zich denk ik, maar meer het gevoel dat daarbij komt zetten....Het klinkt niet leuk en ik kan me voorstellen dat dat niet fijn is, zeker niet op je trouwdag. Ik bedoel, als je gaat trouwen/getrouwd ben, moet je juist je partner kunnen vertrouwen....
Nou eigenlijk zou ik alles nog steeds zo doen. Het was echt top! Ik heb me alleen wel geïrriteerd aan m’n haar dus als ik 1 ding moet zeggen had ik een ander kapsel gedaan!
Niet zozeer tegen gevallen maar als ik het over mocht doen zou ik daar wel voor kiezen denk ik. Ik was 38 weken zwanger, moe, opgeblazen, half afwezig, weet een groot deel niet eens meer. Op elke foto zie je die o zo geweldige koffiepads afdruk in m'n jurk. Erg fijn dat iemand mij daar even over wilde waarschuwen... NOT. Wij zijn op een 'gratis' maandag morgen getrouwd(bewuste keuze, we houden niet van in het middelpunt te staan). Met alleen ouders, broers en zussen. Ik zou liever richting mooi vakantieland willen vertrekken en daar met z'n 2en(of nu dan eigenlijk met de kids erbij) lekker klein en romantisch trouwen. Geen familiedrama's, lekker intiem met 't gezin en geen verwachtingen van andere hoe onze dag eruit zou moeten zien. Kreeg namelijk gezeik over waarom zo vroeg, waarom op maandag, waarom geen witte traditionele jurk, waarom zo jong trouwen enz enz. O reden waarom 2weken voor bevalling trouwen, was omdat ik bij plannen van de datum mij niet gerealiseerd had dat ik in die periode nog ergens een kind eruit moest werken Kon in september een datum, maar toen ging m'n broer al trouwen, dus werd het eerder, in juni
Dat heb ik me van te voren niet bedacht hoor... Maar dat zegt men toch steeds. Ik heb alles op me af laten komen. Ik kan helaas niet in detail treden ivm herkenning. Bedankt voor alle reacties... Het zal dus moeten slijten ....
Wij gaan in aug trouwen en ik dacht ik houd het lekker simpel. Nou; *Schoonzus is ceromonie meester maar heeft nog geen f*ck gedaan. *Er is iets fout gegaan met de uitnodigingen. *Wou 2 nichtjes als bruidsmeisjes vragen maar schoonmoeder dacht: ik vraag t wel en heeft al kleding voor ze gekocht. *Ik heb een bh nodig met lage rug; niet te krijgen in mijn maat. *Gescheiden ouders; need i say more? Al met al; ik regel alles zelf wel!
@harlene2014 wat betreft de bh: heb je al naar een torselet gekeken? Ik had er ook een met een lage rug. Succes met de rest .
*insert sarcasme* Dat is in ieder geval 1 uitnodiging minder, naar schoonmoeder. Wat een bak zeg... :O
Oh wat lees ik allemaal een erge dingen zeg! Toevallig was het gister onze trouwdag, 8 jaar. En ik kijk dan altijd de trouwfilm terug. Van de videograaf, echt prachtig. Het was ons grootste discussiepunt destijds, mijn man wou het echt niet, ik echt wel. Compromis, hij is gebleven tot het aansnijden vd taart en daarna het borrelen, eten en feest zonder fotograaf of videograaf (oftewel, vreemden). Maar wat heb ik die film al vaak terug gezien. Is zijn geld zeker waard geweest. Gister de film die mijn vader gemaakt heeft terug gezien, en ook die is echt prachtig. Hij was onze chauffeur dus de hele dag bij ons. En hij dus wel door gefilmd tijdens de rest vd dag. Zijn speech staat er op. Stukken van het feest. De openingsdans! Hij vond het donkere beelden. Is wel een beetje zo maar toch, de sfeer van de bruiloft komt meteen terug. We hadden een superleuke muzikant die net daarna echt bekend werd en nu niet meer te betalen is. Het was echt een topfeest! Het was echt het leukste feest waar we geweest zijn (wij zijn niet van die feestbeesten). Het was voor ons echt de mooiste dag van ons leven, daarna kwamen daar natuurlijk de geboortes van de kinderen bij. Maar wat een topdag. De kleine dingetjes die wat gek gingen, daar moesten we alleen maar om lachen. Er was best veel regen, maar dat maakte niks uit. Iedereen die ons dierbaar was was erbij. Gelukkig zijn onze ouders allemaal nog bij elkaar en gelukkig hebben zij zich niet bemoeid met hoe het moest of de gastenlijst. (ik kan het me ook niet voorstellen al lees je hier inderdaad vaak anders). Het was echt perfect! Ik zei gisteren nog 'wat jammer dat je het maar 1 keer doet'. Maar ja, dat maakt het juist bijzonder natuurlijk. Hopelijk zijn onze lieve ouders er over 4,5 jaar nog allemaal en dan doen we het dan in het klein over. Dus nee, ik heb nergens spijt van. En wilde dit graag even delen voor degene die nog gaat trouwen en bang wordt van dit topic. Zo hoeft het heus niet te gaan
Hi! Ja ga ik naar kijken! Ik zag dat die meestal wel in een F cup verkrijgbaar zijn. Alleen de prijs is wat minder
Wij hebben een heerlijke bruiloft gehad en precies zoals we vooraf bedacht hadden. Ik zou absoluut niets anders doen! Komende maandag alweer 8 jaar geleden.
@harlene2014 ik wist serieus niet dat een ceremonie meester al dingen van tevoren moet doen? Wat moet ze bijvoorbeeld regelen? Misschien zit daar gewoon een verschil van inzicht in?