@Elena22 hoe gaat het nu met je? Ik kom net uit dezelfde situatie en sluit me aan bij de tips van @elliepellie . Mijn ex nam het ook niet serieus dat ik wilde scheiden. Dat heeft wel 4 jaar geduurd. Dus als je nu de kracht hebt om het te doen, zet vooral door. Die 4 jaar waren echt lang, eenzaam en verdrietig. Laat je niet gek maken door twijfels door opmerkingen van anderen of je eigen gedachten. Je bedenkt, zeker als moeder , echt niet zomaar dat je wil scheiden. Het voelt bij mij alsof ik mezelf weer wordt, ik bloei weer op. En dat zien de kinderen ook. Zolang ik je hier al "lees" hebben jullie al geldproblemen, schulden, krap zitten etc. Dat trekt een enorme wissel op je relatie. Dat zal hem ook raken en veranderen, probeer daar doorheen te kijken bij de scheiding en niet over te gaan haat. Ik adviseer ook echt een mediator ipv een advocaat. Ja, die "strijdt" niet puur voor jouw belang maar voor een goede uitkomst voor iedereen, ook de kinderen. Maar een goede uitkomst voor iedereen is uiteindelijk ook voor jou het beste. Na jaren huwelijk bereik je er niks mee hem het vel over de oren te trekken. Je moet toch nog de rest van jullie leven door één deur kunnen wat de kinderen betreft. ( ik vond de mediator ook niet goedkoop, maar bij laag inkomen krijg je dat vrijwel geheel vergoed.) Denk in je ouderschapsplan ook aan nieuwe partners, veel mensen denken daar licht over, maar is echt een belangrijk punt. Verder hebben wij echt heel veel beschreven, en nog hebben.we wel eens interpretatie verschillen.....) Als je wil mag je me pb'en!
Hoi dames, even snel vanaf mijn telefoon. Heel druk hier. Ik ga woensdag middag reageren als ik er eerder niet aan toe kom.
@Elena22 , weer even een upje..... snap s geen ander dat je hoofd nu vol zit met van alles en nog wat aan gedachten en stress....dus dat hier reageren niet echt geen hoog op je prioriteitenlijstje staat. Maar als iemand aan geeft zich niet veilig te voelen een dan niet reageert.....maak ik me een beetje zorgen. Laat je even weten of je oké bent? Alleen dat hoor, geen inhoudelijke reactie.
Sorry druk druk. Thuis loopt het nog niet lekker. Ik doe zo mijn best maar mijn man ziet of wilt het niet zien. Als voorbeeld; Gisteren heb ik alle kledingkasten leeggehaald, gestofzogen en afgenomen en daarna alle kleding uitgezocht en netjes terug in de kasten. Boodschappen gedaan, gekookt, keuken opgeruimd, jongens in bad (plus pendelen van en naar school etc). Toen mijn man thuis kwam lag er nog speelgoed en er moest nog gewoon gestofzogen worden. Gelijk gemopper, meneer dook achter zijn computer en kwam er niet meer vandaan de hele avond. Er zijn nog meer dingen voorgevallen maar ga niet alles online gooien. Jongens deed hij ook niet naar bed terwijl ik bezig was dus om 21.30 uur kon ik dat nog doen. Elke dag krijg ik nare opmerkingen naar mijn hoofd met een valse ondertoon. Aan alles moet ik denken want als het vergeten wordt is het mijn schuld. Ik heb al wat dingen achter de schermen geregeld maar ook daar kan ik niet teveel over kwijt mocht hij dit lezen. We gaan nog wel met zijn allen op vakantie in augustus en ik denk dat ik daarna pas echte stappen kan maken mocht zijn gedrag niet verbeteren de komende tijd.
En als je hem gewoon de stofzuiger geeft, hoe reageert hij dan ? Of zegt wil jij de jongens even naar bed doen ?
Maakt geen verschil. Vorige week was hij 4 dagen vrij en heeft niks gedaan, heb hem moeten smeken of hij mijn fiets wou maken (mijn enigste vervoermiddel). De woensdag heeft hij van de ochtend tot de avond gegamed.
@Elena22 , geen tips voor je. Wil je alleen laten weten dat ik je graag lees in het consuminder topic en het naar vind dat je nu op dit punt bent beland. Ik hoop dat het snel beter voor je wordt, of je nu gaat scheiden of niet.
Heel veel sterkte @Elena22 Je hebt al heel veel te horen gekregen over wat te doen als je zo ver bent, ik zou alleen nog toevoegen dat ik denk dat het een goed idee is, als je zo ver bent, dat je dan de kids de eerste dagen laat logeren bij opa&oma ofzo (indien mogelijk). Dan kan je het gesprek aan zonder bang te zijn dat zij erbij zijn als dingen uit de hand lopen, zelfs als hij niet fysiek wordt zou ik het heel erg vinden mocht hij gaan schreeuwen ofzo.. En ik weet uit ervaring van vrienden dat die eerste dagen wel heftig zijn qua emoties.. Maar misschien kunnen jullie op vakantie nog wel het eea uitspreken, ik hoop het voor je.