Het is geen toeristen gebied dus denk het niet. Er is wel een kleine stad op 5 min afstand en op 20 min afstand een grote stad. Het stomme is nog, ik zei tegen mij man voor de grap (we hadden het ergens over weet niet meer wat) als ik nou een jaar bij je ouders ga wonen dan kunnen we lekker sparen en kunnen we een huis bouwen. De volgende dag kwam mijn schoonmoeder hiermee..
Het gaat erom dat als ik daar woon dat mijn man dan geld kan sturen naar daar. Dan hebben wij geld om te bekostigen. Maar als ik hier blijf niet omdat we dan niet genoeg overhouden. Mijn schoonouders willen voorschieten zodat het optijd gebouwd kan worden, maar we moeten ook zelf financieel bijdragen. Als ik daarheen ga blijven voor mijn man de woonlasten wel gelijk. Maar qua opvang, psz en onderhoud scheelt dat wel veel.
Ik woon hier nu ruim 2 jaar. Ik kan je moeilijk adviseren want je zult alles zelf moeten ervaren. Wil je alleen wel op het hart drukken dat vakantie en wonen totaal verschillend zijn. Wij hebben het ook goed met een eigen bedrijf, maar de gedachte dat je geld 5 x zoveel waard is ben je ook snel kwijt. Je kunt daar niet elke keer op terug vallen. Ik pas net zo goed op wat we uitgeven omdat de toekomst in Turkije nooit zeker is. Veel producten vind ik ook gewoon absurd duur en koop ze niet veel (die in NL vrij normaal zijn om te kopen zoals bananen). Ik woon in een grote stad en zou er echt niet aan moeten denken om in een dorp te wonen. Ik denk niet dat ik de keuze opnieuw zou maken. Ik vind de mentaliteit van de meeste mensen verschrikkelijk. Mijn zoon is door 2 leraren geslagen op school, we hebben nu een rechtzaak lopen tegen een dokter die ons heeft uitgescholden en aangevallen en leraren verwachten dat je per direct volledig meedraait. Extra ondersteuning voor de kinderen bestaat niet. Mensen verwachten ook om de haverklap dat je voor ze betaald of geld aan ze uitleent. Wil je bij een callcenter gaan werken?
Ook simpele dingen staat me tegen. Mijn dochter gaat bijv van 07.30 tot 13.00 naar school en mijn zoon van 13.30 tot 18.30. Ik heb de afgelopen jaren mijn zoon van 2012 niet naar een kleuterschool kunnen sturen omdat die net weer overlapte qua tijd en ik best een afstand moest afleggen met nog de jongste erbij. Zulke dingen zijn slecht geregeld.
Stel je doet het. En het bevalt niet. Kun je een terug naar je oude leventje hier in Nederland? Ik heb het idee dat je niet heel veel te verliezen hebt, en je kunt je gewoon vanuit Turkije blijven uiten op dit forum. Ik heb niet alle reacties gelezen ik hoop dat er serieuzere reacties zijn als deze maar dit was het eerste wat in of op kwam toen ik te post las. Zie net dat je realistische reacties krijgt van iemand die daar al woont dat is idd heel fijn en zal je hopelijk wel wat aan hebben, dan is het wel fijn dat dit forum over de hele wereld gaat
@Umm85 Ja klopt veel dingen zijn echt idioot duur. Benzine, merkproducten, vlees. En klopt als je daar eenmaal woont zal die gedachten qua geld ook veranderen. Maar omdat we dan een eigen huis hebben lijkt het mij wel fijn. Maar ik ben dus bang dat ik niet kan aarden. Mijn schoonfamilie die daarheen verhuisd zijn zijn er wel allemaal gelukkig. Maar die zijn ook allemaal turks. Behalve 1 schoonzus dan, die is ook niet turks. Ik heb eens gelezen over schooltijden bij jou, die zijn bij ‘ons’ dan wel anders. Gewoon gelijk als in nl. En ze worden opgehaald en gebracht door een busje. En idd, mijn schoonzus werkt bij een callcenter. Maar ze verdient wel goed. Het enige nadeel is weer dat je 5-6 dagen werkt en maar 2 weken vakantie hebt per jaar. Ooh ik vind het zo moeilijk ik heb er echt hoofdpijn van.
Ik snap het. Ik zou dan hier een baan zoeken en dan geld sturen om te bouwen, dan om snel-snel daarheen te gaan. Turkije is niet EU dus emigreren is niet makkelijk. Ook komt er heel veel administratie bij kijken. Oktober lijkt mij daarom geen realistische deadline, zeker met kinderen niet.
5/6 dagen werken en 2 weken vakantie per jaar zou voor mij echt een grote no Go zijn... En als die mentaliteit is zoals aangegeven word door @Umm85 .. dan zou ik daar ook niet blij van worden
Ja maar wil je echt in een callcenter werken. Ik zou dat in NL absoluut niet willen, dus waarom in Turkije wel zeg maar . Vaak zitter er ook addertjes onder het gras en moet je heel veel verkopen wil je een beetje goed verdienen. Hier heb je ook schoolbusjes maar dat is 200tl per kind pm. Dus komend schooljaar is dat 600tl pm. Als je hier eenmaal woont blijf je niet constant omrekenen en denken in euro's. 600 tl is gewoon veel geld. Wij hebben ook een eigen huis overigens. Met allerlei luxe er omheen maar op een gegeven moment zie je dat niet meer. Mijn szussen iets later als ons gekomen en zie ook dat ze struggles hebben met bepaalde zaken. Mijn man is ook geen Turk Turk zeg maar en die heeft het regelmatig ook wel zwaar. Je mag niet vergelijken maar als ik soms zie dat mijn kinderen elke dag de hele avond aan hun huiswerk zitten en het lessysteem erg verouderd is en laag van niveau heb ik wel spijt. Hun diploma's zullen niks waard zijn buiten Turkije.
Dat jouw kinderen 'zo' zullen worden? Dat is minder ofzo? Wat een rare manier van denken. Of het is je uitdrukking, maar ik snap dit niet. On topic, ik zou er ook voor gaan. Ik ben zelf ook geëmigreerd. Naar een buurland, maar het is toch een andere cultuur, omgeving, alles. Onze kinderen gaan hier naar school, hebben hier vriendjes, maar, hoe jong ze ook zijn, ze zijn ook erg Nederlands (en Iraans, for that matter). Wij hopen ze het beste van alle culturen mee te geven.
Ja maar 3 maanden dan. In het land zelf staat het nog op 18 (of is het nu 15) maanden. Die dienst is ook wel wat heftiger dan...uitzendingen naar het oosten en jandarma trainingen in de bergen.
Als ik het zo allemaal lees zou ik lekker in NL blijven.. Een keuze op stel en sprong maken is nooit goed. Als je echt wilt dan zou ik eerst het huis laten bouwen en evt gebruiken als vakantiehuis of verhuren mocht het je niet bevallen. Je hebt ook nog de kinderen.
Mmm nu ik het verhaal van @Umm85 lees zou ik sterk beginnen twijfelen. Je moet inderdaad met de mentaliteit en veel andere dingen om kunnen gaan. En hoe sterk wil je man het?
Mijn eerste reactie was: doen! Maar na de reactie van Umm85 zou ik er nog eens goed over nadenken. Zeker gezien je kinderen...
Ik zou nooit in een land gaan wonen waar alles slechter is dan het land waar je nu woont. Economische vluchtelingen kiezen niet voor niks een beter land ( en terecht,.... ook vast een een onpopulaire mening) Wat voor mij op nummer 1 zou staan: Gaan je kinderen er op achteruit? Hebben ze nog altijd evenveel kans op een goede scholing? Hoe is de gezondheidszorg en ouderen zorg geregeld? Ik zou zeker niet gaan. Ik vind Amerika al een land waar ik niet heen zou willen. ( we zijn gevraagd)
gezondheidszorg is wel ok geregeld als je er voor betaald. We gaan niet naar staatsziekenhuizen. Ben wel blij met mijn medische achtergrond want anders smeren ze je van alles aan. je moet dus wel veel geld hebben wil je volgens bepaalde standaarden leven. En die scheiding tussen rijk en arm is vrij groot.
Nee ik zou het niet doen. Ik denk(misschien onterecht) dat mijn kinderen hier een beter toekomst hebben qua educatie enz. Daarnaast zou ik zoiets groots als emigreren nooit op stel en sprong doen.