Waar ik, naast alles wat je hierboven beschrijft, ook nog eens last van heb is dat ik dan regelmatig denk eindelijk wakker te zijn geworden maar dat even later blijkt dat ik er nog steeds 'in zit', zo frustrerend vind ik dat. Dit kan wel tot 5 keer achter elkaar zo doorgaan en pas wanneer ik met een schok wakker word en naar adem lig te happen weet ik dat ik er weer ben. Dan moet ik ook echt onmiddellijk uit bed stappen want als ik in slaap val zit ik er zo weer in. Drink dan meestal een glas water en ga daarna pas weer zonder problemen slapen. Vind het ook doodeng allemaal. Ik probeer dan als een malle iedere keer wakker te worden omdat ik bang ben dat ze me anders voor dood aanzien en me levend begraven of zo Kan natuurlijk niet maar als je er middenin zit dan denk je ook niet helder.
Hmmm ronddwalende geesten geloof ik niet in. Wel geloof ik in andere dimensies. De geluiden, geesten, verschijningen e.d. is voor mij iets wat in een andere dimensie gebeurt. Zo kan het zijn dat ze ‘ons’ ook als geest zien. Is maar een hersenspinsel van mij hoor, maar zo denk ik er een beetje over. Heb trouwens wel eens iemand gezien in een oude boerderij waar mijn paard stond, die er dus eigenlijk niet was. Het was niet heel laat, het licht stond aan, ik voelde me gewoon prima ( niet koortsig ofzo ) en het was allemaal heel helder. Ik vond het wel vreemd en best griezelig.
Oh en ik heb een keer de toekomst voorspeld Ik heb gedroomd over de echo van ons eerste kindje. Daar gebeurde wat bijzonders in en heb ik tegen mijn man, ouders en vk verteld. En dat gebeurde precies zo tijdens de echo. Mijn man zag water branden volgens mij Was erg grappig ( toevallig ). Ik heb wel vaker gedroomd over dingen die stonden te gebeuren. Heb een hele sterke intuïtie denk ik.
In ons vorige huis hing zo'n nare sfeer, ik heb me er geen moment thuis gevoeld. Ik weet zeker dat er iets was, maar wat... ik denk dat het van de buurvrouw af kwam, een hele negatieve vrouw met een huis vol foto's en oude troep van mensen die dood zijn. In dat huis werd je helemaal naar. Zo blij dat we weg zijn. Hier voelt het stukken beter!
ik geloof er zeker wel in, ik heb zelf in zowel een spookhuis gewoond (waar ik uit gevlucht ben en zo snel mogelijk verhuisd) als in een spookhuis gewerkt, waarop ik mijn baan heb opgezegd..... Daarnaast ook regelmatig last van spoken, ik ben er gewoon heel erg gevoelig voor. Ook alle drie mijn kinderen zijn er gevoelig voor. Laat ik het zo zeggen: ik zou er een boek over kunnen schrijven.
Zoals jij erin staat denk ik ook wel eens.....Net als radiogolven....het is maar net op welke golf je bent afgestemd: sta ik nu op radio veronica en de entiteiten/geesten, hoe je het maar wil noemen op radio 538. En meestal sta ik op de frequentie van veronica en af en toe op die van 538
Totdat ik Christen werd heb ik er best wel last van gehad. Klinkt misschien stom. Nog jaren erna angstig geweest, maar langzaam gewend geraakt aan het feit dat het niet weer zou voorkomen, en is de angst ook verdwenen.
Ik geloof er niet in, maar een verhaal.zoals Lisanne dat omschrijft denk ik dan wel, ja, theoretisch kan dat natuurlijk wel. Maar ik denk veel van dat soort dingen gewoon wetenschappelijk te verklaren zijn
Kan jij er iets tegen doen als hij dat heeft? Kan je hem helpen eruit te komen? Of moet je hem juist met rust laten? En zie je dan dat hij soort wakker is, of slaapt hij dan en zie je z'n tenen bijvoorbeeld bewegen? Sorry heleboel vragen, maar ik had nooit echt van slaapverlamming gehoord, tot ik dat heftige verhaal van sydneys las. En nu vraag ik me heel erg af hoe het precies gebeurt
Nee ik kan er niks mee doen eigenlijk. Het gebeurt ook het meest als ik nog niet in bed lig, of anders heb ik het niet door. Hij kan namelijk echt niks. Voor zijn gevoel schreeuwt hij het uit, de hallucinaties zijn altijd rare enge dingen, maar er komt geen geluid uit zijn mond. Hij kan vaak ook niet adem halen, als hij het verteld klinkt het al heel eng. Ik kan hem daar helaas dus niet mee helpen, als dat kon dan deed ik het. Mijn man vind dingen niet snel eng en is niet gauw bang maar dat vind ie dus echt doodeng. Wat ik ervan gelezen heb een hoe hij het ervaart is het dus zo dat je wakker wordt maar je lichaam blijft slapen. Je weet dus dat je wakker bent maar omdat je lijf nog slaapt kun je werkelijk niks. Als hij gaat schreeuwen o.i.d, daar doet ie ook nog eens in z'n slaap, dan zorg ik er wel voor dat ie ophoudt. Soms kraamt hij de grootste onzin uit wat dan best grappig kan zijn en soms word ik voor van alles en nog wat uitgemaakt. Hij kan er niks aan doen dat weet ik maar kan er soms wel verdrietig van worden.
Ik ben heel bijgelovig, ik zou ook nooit geesten oproepen of iets dergelijks. Waar ik heel sterk in geloof is energie en aura, horrorfilm verschijnselen wil ik niet geloven want daar krijg ik de kriebels van.
Maar hebben jullie ook wel eens dat je iets meemaakt en dan denkt... dit is al eens eerder gebeurd? Of is daar een andere verklaring voor?
heb je even? In mijn eigen huis kletterden de schilderijen van de muren, werden we vastgepakt in het gezicht, van de trap af gegooid, mijn bezoek open gekrabt, zag ik af en toe een lichtkolom op me afkomen...... Mijn oudste in datzelfde huis was 1,5 jaar en hij kwam naar me toe dat er een mevrouw in de gang stond. toen ik hem vroeg haar een handje te geven liep hij naar de gang, keek ophoog, "gaf" een hand en zei: dag vlouw... En ik moest daar nog langs he? om naar buiten te gaan In dat huis is zóveel gebeurd, dat ik er niet meer durfde te wonen, niet meer alleen durfde te zijn. Mijn dochter zag een paar jaar terug op haar kamer een witte man uit de muur komen, ze kon hem helemaal beschrijven, wat voor kleren. Hij kijkt naar haar en verdwijnt dan weer naar boven. Kind helemaal in alle staten en ze wil ook niet meer op die kamer slapen. Achter die muur zit een afgetimmerde ruimte met een soort put met glas erop. Die hebben wij afgetimmerd maar dat weet zij niet, zij komt daar nooit, de ingang ervan zit achter een kast in de gang. als je in die put kijkt, dan kijk je in de wc pot van onze buurvrouw, dat toilet zit in de badkamer. Naast die wc zie je het bad. En in dat bad is onze buurman verdronken tijdens een epileptische aanval. De man die mijn dochter omschrijft is precies zoals de buurman was, maar dat is gebeurd nog voordat wij er gingen wonen....want hij is nu een jaar of 15 geleden verdronken in dat bad. En dan mijn jongste, hij was 2 en stond onder aan de trap, kon net een beetje praten. dochter en ik stonden in de keuken. En hij gilde héél hard, wijzend naar boven op die trap: Mama een pook, een pook!!! Hij was heel erg bang, want hij ging er van huilen. En zo kan ik nog wel uren doorgaan met verhalen.
dat heet een 'Déjà vu'. Een kleine kortsluiting in de hersenen. https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Déjà_vu
En nu ook nog je Furby bezeten! Nee flauw, ik geloof er echt in dat je dat hebt meegemaakt. Wat eng zeg! Lijkt me echt een heel nare ervaring.
Wel of geen Christen staat er compleet los van is mijn eigen ervaring. Veel Christenen geloven inderdaad dat omdat zij gelovig zijn ze er geen last van kunnen hebben, doordat ze beschermd worden. Toch heb ik er last van. En ik ben heel gelovig. Dus het zegt echt niets.
Ja, of gedroomd: toen mijn ex vreemd ging droomde ik over hem en de desbetreffende collega dat ze samen naakt op de bank op zijn werk zaten. Het gekke is dat ik die droom had in de periode dat ik dacht dat het mentaal niet goed met hem ging en er nog van overtuigd was dat hij niet vreemd ging. Alsof het een waarschuwing was ofzo