Ik heb sinds kort een nieuwe baan in de zorgsector. Hiervoor heb ik ook wel in de zorg gewerkt (12 jaar) maar in een heel andere setting dan waar ik nu werk. De werkzaamheden die ik nu uitvoer zijn veel complexer en ik vind de overgang van mijn vorige baan naar deze baan enorm groot. Ik vind het zeker heel leuk werk hoor en ik heb geen spijt van de overstap, maar ik merk dat ik heel onzeker ben en me soms echt een stagiaire voel terwijl ik al jaren gediplomeerd ben. Nu is het ook nog zo dat ik niet in een vast team werk maar via een uitzendbureau, dus ik heb niet veel begeleiding en ik zie veel verschillende plekken en mensen. Ik twijfel daarom erg of ik in een vast team wil of dat ik wil blijven flexen en op die manier veel verschillende dingen kan zien en ervaren. Voor beide opties valt iets te zeggen maar ik kan geen keuze maken voor wat er nu het beste is. Heeft iemand toevallig ervaring met bovenstaande en wat heb jij toen gedaan? Of mensen die geen ervaring hebben en me wel kunnen helpen met het maken van een keuze?
Ik heb zelf ook 2 jaar flexwerk gedaan, alleen het verschil was dat ik via de flexpoule van 1 organisatie werkte en niet via het uitzendbureau. Ik vond het heerlijk, de vrijheid die ik had, de groepen die je kon kiezen waar ik wilde werken. En in die jaren heb ik het meeste gezien en geleerd!! Dus kan het idereen aanraden! Wij wilden toen een huis gaan kopen en 'moest' uren op contract hebbben anders kregen we geen hypotheek.. daarom ben ik gestopt. Op dit moment werken wij op de groep (gehandicaptenzorg) veel met uitzendkrachten, ik merk wel dat ik van hen meer verwacht dan van onze eigen flexpoule, met name de ervaring die zij hebben. Maak een lijstje met voor een nadelen, dan heb je voor jezelf een overzicht..
Na twaalf jaar gehandicaptenzorg ben ik overgestapt naar de ggz. Ik heb mij echt heel lang onzeker gevoeld. Alles was nieuw en ik voelde mij echt weer een groentje. Ook had ik geen enkele begeleiding, terwijl ik wel direct in de positie van regiebehandelaar werd gezet. Doodeng! Het heeft mij bijna een jaar gekost om weer wat routine te vinden en achteraf ben ik blij doorgezet te hebben. Ik denk dat je het ook de tijd moet gunnen. Juist ook, omdat je zegt dat je het werk inhoudelijk wel leuk vindt. Je hebt jarenlang op ervaring kunnen teren en dit moet je weer opnieuw opbouwen. Kost ontzettend veel energie, maar het levert je uiteindelijk ook veel op als het goed is. In ieder geval bij mij wel en ik heb geen spijt van mijn keuze.
Ik ben nadat ik afgestudeerd was gestart als flexer. Weliswaar op een vaste locatie, maar op alle groepen. Zeer complexe doelgroep, en aan de ene kant lastige doelgroep om als onervaren flexer te werken maar voordeel dat je vrijwel altijd naast ervaren collega’s werkte en geen aanvullende taken had zodat ik me volledig kon richten op het werken op de groep. Na een aantal jaar overgegaan op een vaste groep met aanvullende taken, en voor mij was dit een goede opbouw. Ik had het groepswerk in de vingers en had nu meer behoefte aan diepgang.
Als flexer leer je zoveel. Geef het even de tijd, je doet zo echt bergen ervaring op. Mocht je je na een half jaar nog zo voelen kun je altijd weer een vaste werkplek zoeken. Maar de ervaring die je opdoet als flexer is onbetaalbaar.
Ik zit niet in de zorgsector. Maar ben wel onlangs gestart bij een nieuwe werkgever. Nu naar 3 maanden heb ik het gevoel redelijk op mijn plek te zitten.
Ik heb als uitzendkracht in de psychiatrie gewerkt. Vond het ontzettend interessant, ben op veel verschillende plekken geweest en heb veel geleerd. Nadeel vond ik dat ik geen garantie had op werk. Op maandag wist ik vaak nog niet of ik woe, do en vrij moest werken. Ik vond het lastig te combineren met het gezin en het allemaal rond te krijgen qua planning. Ben daarom nu heel blij met mijn vaste baan, al had ik de ervaring als uitzendkracht niet willen missen.