Ik vind dat de meeste vrouwen het zichzelf veel te moeilijk maken. Helaas behoor ik tot de meeste vrouwen. Ik voel me schuldig als ik veel werk, ik voel me dom dat ik niet meer werk. Ik vind het huishouden gruwelijk stom, maar voel me constant schuldig en eigenlijk ook gewoon slecht dat ik er zo ontzettend slecht in ben. Ik wilde dolgraag 4 kinderen, maar ik wil absoluut nooit meer zwanger worden. Ik durf momenteel zelfs geen seks te hebben omdat ik absoluut geen ongelukje wil. Ik vind dat mannen en vrouwen het huishouden gelijk moeten verdelen, maar het lukt me thuis ook niet terwijl ik meer werk. Gewoon omdat hij zich niet schuldig voelt als hij uitgebreid relaxt gaat poepen terwijl het huis ontploft is en ik wel. Ik moet elke dag gruwelijk veel moeite doen om niet stiekem te snoepen. Ik moet er nog minimaal 15 kilo af om een bijna gezond BMI te krijgen, maar ik vind het zo godsgruwelijk moeilijk.
Ik mopper regelmatig op mijn man dat hij niet zoveel moet schransen en dan doe ik of ik zelf altijd heel gezond eet, terwijl ik er zelf ook wat van kan. Vandaag nog 2 flinke stukken taart op en een cornetto. En het is dat ik de digestives te laat ontdekte (ik stond al te koken), anders had ik die ook nog burgemeester gemaakt.
Ik heb tegen mijn man gezegd dat ik kleertjes voor de jongste had besteld omdat hij écht kleren in maat 62 nodig had. Dit is de inhoud van zijn la:
Ik geef mijn dochter geld onder het motto 'extra zakgeld verdienen' wanneer er een klusje gedaan moet worden in huis met een grote kans dat er een spin achter/onder zit.
Oh nog een leuke. De jongste hier speelt graag restaurantje. Ik bestel dan allemaal echte dingen bij haar en dan laat ik haar de hele dag brood voor me maken en koffie zetten enzo.
Wat een geweldige tip! Bedankt! Zou dit ook werken met het huishouden? Ik bedoel, dan spelen ze schoonmaakstertje en dan lekker laten stofzuigen enzo
Ik was zojuist in de speelgoedwinkel om een cadeau te kopen. Ze waren er in het roze en blauw. Zegt de verkoper: "is het voor een jongetje of een meisje?" Toen heb ik gezegd dat het voor een jongetje was, terwijl het cadeau dus wél voor een meisje is. Maar ik vind roze zo ontzettend lelijk! En ik vind het zo ontzettend dom dat ik voor een meisje perse roze moet kopen! (Maar dan toch weer te schijterig zijn om blauw voor een meisje te zeggen)
- Ik ben doodsbang voor de tandarts. Echt, tandartsen zijn de engste soort mensen die bestaan. Maar ik ben onlangs voor het eerst sinds ruim 10 jaar wel weer gegaan. Ik moet 6 gaten laten vullen. Valt me nog mee na 10 jaar. Gisteren is het eerste gaatje gevuld. Met verdoving. Maar het blijft een verschrikking. Kon wel janken. Het zal nooit mijn hobby worden - mijn auto is voor de APK. Ik mocht de auto van mijn zus lenen maar heb geweigerd. Ik kon er niet in rijden. Mijn autootje is de enige die lekker rijdt. -ik ben vaak te kritisch. Zoonlief is inmiddels 7 jaar. Heb voor het eerst zn schoolfotos besteld omdat ik ze leuk genoeg vond. De foto's van mijn dochters school heb ik weer geweigerd.
Haha wow, wat een ideeën, al vind ik sommige wel vrij ver gaan. Bij mij blijft het wel bij af en toe wat snoepen uit de keukenkast terwijl mijn zoontje in de kamer zit. Oh en ik show niet alle nieuwe kinderkleding aan m’n man maar ik lieg er niet om als hij vraagt of het nieuw is.
Het verbaast me trouwens dat zo veel leden hier stiekem koek en chocola eten enzo. Want zodra je een topic opent over de beste drinken/eten voor je kind/jezelf, krijg je zowat enkel reacties als: "wij drinken alleen water en snacken paprika. No way dat er hier koek in huis komt." En dan wordt je bijna aangevallen als je zegt dat je weleens een koekje eet
- ik verstop snoep en eet het op als iedereen weg is of op bed ligt. Als ik dat niet doe, vreet mijn man alles op haha. - ik stuur mijn oudste naar zolder om de was in de droger te doen, omdat ik te lui ben om naar boven te lopen. - de afwas altijd laat drogen en pas ga afdrogen als mijn man bijna thuis is. - ik liever geen klasgenootjes over de vloer heb. Ze maken teveel herrie en maken rommel . Man werkt ploegendiensten, dus geef meestal mijn man de schuld dat het niet kan.
Hahaha, te herkenbaar! Net zoals ik dat ik soms tassen van kleding na het shoppen in mn auto laat liggen om ze er pas later uit te halen als hij er niet is . Als hij hoeft echt niet te zien hoe groot het gat in mn hand is! Verder geef ik op avonden dat mn man er niet is de kinderen verantwoord te eten en eet ik zelf nauwelijks mee met de smoes dat ik een grote lunch had om dan als ze in bed liggen een lekkere pizza in mn mik te duwen. Ik gooi 80% van de knutsel en tekendingetjes van de kinderen weg. Voel me er wel eens schuldig over, maar ze maken zoveel. Zou er anders een extra kamer voor moeten hebben .
Oprecht het enige waar ik mij nu schuldig over voel is dat ik gewoon GEEN zin heb ik een potje kezen.. "Normaal" was twee a drie keer per week. En echt, ik moet nu moeite doen om me dr 1 keer toe te zetten. Ik weet het, het zijn hormonen. Maar vind t vet kak en voel me schuldig naar mn man.
Haha mijn zoon heeft een roze rietjesbeker, omdat ik een keer zijn beker kwijt was en ze hadden alleen roze bij de hema. En nu gaan we daar gewoon de deur mee uit. Maar ik heb altijd het gevoel dat we bekeken worden. Zoon ziet er duidelijk uit als een jongen, maar dan met een roze beker
Klopt ook dat de meeste kinderen alleen paprika’s eten. Moeders heeft zojuist het hele pak koekjes in het geniep weg staan schransen. Sorry lieverd, opperdepop Grapje he