Bij mij de pijn na het verwijderen van mn keelamandelen vorig jaar. En toen ik m’n stuitje zwaar gekneusd had. Dat deed ook wel goed zeer.
Toen ik op mijn 22e mijn keelamandelen operatief liet verwijderen. Ik heb normaal gesproken een heel hoge pijngrens, maar dit was gewoon niet te doen.
Pfff na mn bevalling. Dikke vette aambeien (sorry) in combinatie met hechtingen en niet kunnen afgaan. Kreeg zogenaamd medicatie die moesten verdoven waardoor ik pijnloos kon afgaan. Nou echt het was erger dan die hele bevalling.
Ik was net 3 maanden zwanger van mijn zoontje, kreeg ik hele erge pijn links onderin mijn buik wat doorstraalde naar mijn rug. Wist niet meer hoe ik zitten, lopen en liggen moest. 5 dagen in het ziekenhuis gelegen, en we weten nog steeds niet wat het was. Na paar dagen morfine en 2 spierverslappers is de pijn nooit meer terug gekomen. Of het waren galstenen of mijn baarmoeder lag op mijn urinelijder. Ze durven het alleen niet met zekerheid te zeggen welke van de 2 het was en of het dat ook is geweest.
Het hebben van een schouder uit de kom Ow mijn god, ik dacht echt dat ik kapot ging 2,5 weken terug. Toen mijn schouder terug werd gezet in het ziekenhuis toen heb ik geroepen dat ik er liever nog een paar kinderen uitpers dan de pijn van een schouder uit de kom te hebben. Dat is tot nu toe mijn ergste pijn. Heb er tot op de dag van vandaag nog steeds last van
Met een wattenstaafje per ongeluk mijn trommelvlies doorboord. Wilde - terwijl ik mijn oor schoonmaakte - een plukje haar achter m’n oren doen, schoot uit en ramde het wattenstaafje hard naar binnen. Auw. Heel erg auw. Bevallen was peanuts als ik het met die pijn vergelijk.
Wat een hel he? Enige voordeel was dat ik 7,3 kilo in een week kwijt was Maar ik beval liever 3x achter elkaar dan nog een keer m’n amandelen laten verwijderen.
HSG onderzoek was de ergste. Ik heb letterlijk de pijn moeten wegpuffen. Punctie voor ICSI is een goede tweede plaats. Zonder verdoving 18 keer inwendig met die naald geprikt, omdat de verpleegster het infuus voor de pijnstilling niet goed aangesloten kreeg.
Geen fysieke pijn , maar wel psychische .. ''Traumatiserende belevenissen'' Pijn kan je vergeten , maar helaas het andere niet.
Toen het twee weken geleden voelde alsof iemand 6 ribben en al mijn ingewanden eruit probeerde te trekken. Bleek m’n maag te zijn, want toen de huisarts binnen kwam heb ik heel de gang en badkamer onder gespuugd. Heb er daarna nog 3 dagen last van gehad, zo’n kracht kwam er vrij met het spugen. Heb vaak zenuwpijn gehad, maar dit was echt next level. Misschien dat een keizersnede 2 weken eerder ook niet heeft geholpen bij de na-pijn, die wond kwam natuurlijk ook ineens onder druk te staan.
Herkenbaar. Ik heb natuurlijk nog geen bevalling meegemaakt, maar ik kan me inderdaad geen ergere pijn dan die amandelen voorstellen.
Mijn eisprong een keer, ei was te groot voor mijn eileiders,(ben toen naar het ziekenhuis geweest en kreeg een echo) ik dacht dat ik dood ging. Ik ben kruipend naar mijn telefoon toe gegaan om mijn man te bellen. En die keer dat ik onder een paard terecht kwam. Alles in mijn lichaam wat gekneusd kon zijn was ook gekneusd. Van een zware hersenschudding tot mijn tenen. Ze dachten dat mijn rug en nek gebroken waren, na 2 mri scans en 3 röntgenfoto's later bleek het gelukkig niet zo te zijn.