Ik ben elke dag trots op mijn zoontje haha. Hij is nu 2 jaar en 8 maanden. Praat met hele zinnen en gaat zelfs al in discussie met mij. We waren in een boek met dieren aan het kijken. Zoals de Koala. Dus hij zegt, koala buideldier. Ik zeg, nou volgens mij niet Ik moest het toch even nachecken hahaha. Nou het is dus een buideldier
Dochter legt net haar twee speeldieren op de grond, pakt haar rietjesbeker, houd het rietje bij de dieren en maakt klak-geluidjes alsof ze drinken! *smelt*
Haha, dat doet ze hier ook. Of stukjes brood, fruit, etc. Alles wordt ook gegeven aan popje en haar dierenvriendjes en dan inderdaad met van die klak geluidjes.
Ze begint met drammen! Goed afgekeken bij de grote kindjes (ze speelde met de hoogste klas mee ivm plotselinge bezetting en ze daar ook soepel mee kan draaien), helaas voor haar is de uitwerking alleen te hilarisch voor woorden. ik kon mn lachen niet inhouden zag er zo maf uit vanwege dr lengte vergeleken bij leeftijdsgenootjes en dan die blonde pijpekrullen dat ik keihard in de lach schoot, en toen nog harder toen ze mij vervolgens zwaar beledigd aankeek. Ik ging stuk, man hield zn lachen toen ook niet meer in met die blik van haar. Goed volgende keer beter mama...al kreeg ze nog steeds dr zin niet, dus op dat punt geslaagd, maar dit was ook niet de door haar verwachtte reactie dus allicht helpt t toch.
Onze zoon begint echt een beetje uit te dagen. Wil hij een boek van de plank af trekken, zeg ik duidelijk "Nee, laat maar liggen". Kijkt hij me met van die pretoogjes aan en een giga-smile (9 maanden he!) weer dat handje naar het boek, weer een duidelijke "Nee". En zo gaat het even door tot hij het echt echt echt heel graag wil en het op een brullen zet. Ik pies dan in mijn broek van het lachen hahaha. Oh echt, heerlijk.
Oh wacht maar, wordt straks heel ondeugend kijken of je t wel ziet en dan al "nee" schuddend alsnog doen.
Hier ook eentje die van uitdagen houdt en al heel goed weet wat die wilt Hij is nu 11 mnd en laatst wou hij in de bank bijten dus ik zeg nee dat mag niet en draai zijn gezichtje weg van de bank. Hij blijft maar huilen en elke keer als die in de bank wil bijten kijkt die mij aan met een schuin oog...als ik hem dan weer weg haal zet die het op een schreeuwen/grommen en slaat echt met zijn vuistjes op de grond. Daarna zing ik klap eens in de handjes en dan geeft die een grote glimlach. Is het liedje klaar dan zet die t weer op een huilen en wil in de bank bijten. Heb natuurlijk alles gefilmd...leuk voor later
Hier ook even een trotsmomentje. Tijdens tummy time rolde J. zich van buik naar rug. Anderhalve week terug vond ie tummy time nog hartstikke vreselijk aka heel hard huilen.
View attachment 580190 Zelf in deze positie gekropen hebben de box dus maar omlaag gezet voordat ze bedenkt dat het ook wel erg leuk is om jezelf op te trekken aan die spijlen haha.
Dochter snapt sinds vandaag dat ze ook achteruit kan lopen. (Snapt niet dat ze dan steeds tegen dingen aan loopt. )
Dochter krijgt nieuwe medicatie tegen de reflux, en deze ochtend voor het eerst weer in lange tijd rustig haar flesje opgedronken in mijn armen. Ik kon wel huilen van geluk.