Ik las vanmiddag een stuk over "je eerste liefde". Volgens dat stuk is die bij vrouwen zo intens dat ze zich nog heel veel voor de geest kunnen halen. Zoals je eerste date, je eerste kus, eerste keer sex, waar je elkaar ontmoete en welke kleding je toen droeg. Volgens de psycholoog van het artikel is het ook zo dat de liefdes hierna nooit meet zo intens zijn als die eerste liefde, en je waarschijnlijk nog kriebels in je buik krijgt als je je eerste liefde weer tegen komt. Ik kan me de eerste ontmoeting (en de outfit), de eerste date en eerste kus inderdaad nog exact herinneren. Ook het liefdesverdriet erna trouwens. De kriebels in mijn buik zijn gelukkig weg als ik hem zie want mijn eerste liefde is nu mijn allerbeste vriend die ik zeer regelmatig nog zie en spreek. Wel hou ik super veel van hem, maar op een andere manier dan ik van mijn man hou. Hoe is dat voor jullie? Ik ben benieuwd of de beweringen in het artikel echt kloppen?!
Nou ik weet echt niet meer wat ik aanhad ofzo... Maar de eerste kus,ontmoeting en dat soort dingen wel
Ik heb er twee waar ik echt heftig verliefd op was, waarvan één mn hart nog steeds wel een sprongetje zou maken als ik hem zou zien. Ik weet niet meer wat ik aan had, maar weet alles nog precies te herinneren hoe het allemaal begonnen is.
1 jongen waar ik smoor op ben geweest woont weer terug in ons dorp, onze dochters trekken elkaar aan. Hoop altijd dat hij niet thuis is als ik dochter haal/breng, voelt raar. Niet dat ik nog vlinders krijg, meer dat ik me geneer (Hij wist het wel, is niks geworden). Mijn eerste vriendje werd/is mijn man eerste ontmoeting was als baby wat ik aan had toen we verkering kregen nog wel, evenals de eerste kus
Voor mij kloppen alle beweringen maar ik ben nog steeds samen met mijn eerste liefde dus ik weet niet of het dan ook telt
Aaahhhh jaaaaaa, good old times! Tot een paar jaar terug wilde ik er wel eens weemoedig van worden en luisterde dan naar eerste lief van Guus meeuwis
Ik weet niet of het echt klopt voor mij.. Mijn eerste relatie was sowieso meer omdat ik het allemaal wel interessant vond om een vriendje te hebben en is de liefde pas later gegroeid. Mooie herinneringen aan die tijd, en hij zal altijd een speciale plek hebben omdat we samen de puberteit hebben overleefd maar geen vlinders ofzo. Eerste keer seks herinner ik me wel, maar puur omdat het mijn eerste keer was. Daarna volgde iemand waar ik wel verliefd op was, en mijn eerste gebroken hart. Maar achteraf gezien was het eigenlijk best een arrogante kwal, en ook daarin denk ik dat het meer interessant was omdat ik als eerste van mijn vriendengroep een relatie had met iemand die niet meer bij zijn ouders woonde en al werkte, en die spanning verward heb met verliefdheid. Dat maakt mijn huidige vriend echt mijn eerste liefde, en in dat geval klopt het wel. Ik herinner me ook ieder detail van wat wij aanhadden, (ik heb de oorbellen nog steeds) wat er gezegd werd, en de gedachte aan de eerste zoen (en de seks die 10 minuten later volgde ) geven me ook nog vlinders. En dat gebroken hart, ik ben er fysiek ziek van geweest. Ben er nooit over heen gekomen, maar gelukkig was dit wederzijds en toen we elkaar een paar jaar later weer tegen kwamen was het meteen duidelijk dat wij bij elkaar horen.
Klopt redelijk denk ik: ontmoeting en kus en seks. Kleding weet ik echt totaal niet meer haha. Krijg ook geen kriebels meer denk ik, het bleek later nogal een eikel te zijn.
Ik weet een hoop nog maar niet wat ik aan had. Nadat het uit is gegaan heb ik hem nooit meer gezien. Als hij voorbij komt op fb krijg ik nog wel kriebels. Maar ik weet dat onze levens teveel verschillen voor serieuze dingen
Ik.heb eerlijk gezegd geen idee.. wie mijn eerste echte liefde was. Mijn man ontmoette ik pas toen ik 26 was, na verschillendevrelatoes. Ik denk dat onze relatie na verloop van tijd uitgegroeid is tot mijn eerste echte liefde. Andere relaties was ik wel.op uitgekeken na een jaar. Weet nog wel wat jongens waar ik vroeger verliefd op was, maar nooit wat mee gebeurd is en waar ik nu ook geen kriebels van zou krijgen. Behalve dan mijn jeugdidolen haha daar zou ik wel even de kriebels van krijgen. Gewoon omdat ze zo onbereikbaar waren.
Mijn eerste echte vriendje was toen ik 13 was. Daar kan ik mij nog aardig wat van herinneren. Goh wat een tijd. Degene die nog jaren mn hoofd op hol bracht was een hele goede vriend. Het gevoel was wederzijds, maar we sprajen het nooit 100% uit en ik had heel lang een relatie. Elke keer als we elkaar tegen kwamen sprongen de vonken er vanaf, ondanks dat we er niks mee deden. Toen ik bij die lange relatie weg was, hield hij een time out in zn relatie en wou toen langskomen. We hebben toen eerlijk gezegd wat we van elkaar vonden en ik heb eerlijk gezegd dat hij dat niet kon maken omdat we wisten hoe het zou eindigen. Kort daarna kreeg ik met mn man. Ik hou godsgruwelijk veel van mn man, en zou hem nooit beduvelen, ook nie met die oude vriend. Maar het "gevoel" blijft in die zin. Verre van verliefd gevoel maar er is gewoon iets.. daar kan ik me ook nog teveel dingen van herinneren haha
Mijn 1e liefde en mijn eerste kus kan ik me ook nog tot in de details herinneren. Ik heb er een hele tijd niet meer aan gedacht, maar ik krijg nu gewoon weer kriebels in mijn buik als ik er aan denk. We gingen ieder voorjaar in de vakanties en weekenden naar een camping in NL en daar was hij dan ook.... iedere jaar sloeg de vonk meteen weer over als we elkaar zagen. Vier jaar lang en toen gingen we allebei studeren en is het contact verwaterd..... *** gaat nu meteen zijn naam Googlen **
Mijn eerste liefde weet ik nog, ik denk dat ik me ook een beetje opgelaten zou voelen als ik hem weer tegen zou komen. Heb er soms zelfs dromen over!
Mijn eerste liefde (een meisje) was toen ik 15 was. Heel puberaal maar toch wel serieus... na 2.5 jaar ging het uit. Daarna ben ik hoteldebotel verliefd geweest op een vrouw die hetero is en dus totaal onbereikbaar was. Dat wist ik maar het was echt intens, die verliefdheid. Ik ben er wel overheen gekomen maar ze heeft nog steeds een speciaal plekje in mijn hart. Nu al 6 jaar samen met mijn vrouw en ik ben heel gelukkig met haar. Eigenlijk zie ik deze relatie als mn eerste echte liefdesrelatie omdat ik nu echt volwassen was. We weten idd nog heel veel details van het begin, waar onze eerste date was, wat we aan hadden, waar we voor het eerst gezoend hebben (en de tweede en derde keer haha).. leuk om soms nog eens aan terug te denken.
Mijn eerste echt liefde was enorm! Tot over mijn oren was ik verliefd op hem en weet onze eerste kus nog feilloos voor mij te halen. Ik was 15 en hij zat bij mij op school. Zijn buurjongen was mijn beste vriend en zo zagen we elkaar vaak. Uiteindelijk hebben we een poos verkering gehad en ging hij er van de een op de andere dag vandoor met mijn beste vriendin. Ik was er ziek van en heb dagen, zo niet weken, gehuild. Vervolgens heeft hij haar weer voor haar vriendin ingeruild en kreeg ik door dat ik beter af was zonder hem. Mijn enige echte liefde is toch wel mijn huidige vriend. Nog elke dag na 4 jaar enorme vlinders als ik aan hem denk, hem zie of ik knuffel met hem. Mijn vorige relatie was niet zo. Was meer houden van en omwille van het kind bij elkaar blijven... Goddank is mijn ex nu getrouwd met een toffe vrouw die een fantastische bonusmoeder voor onze dochter is en is hij gelukkig en ben ik dat met mijn vriend. Had niet beter af kunnen lopen want ik ben zoveel happy’er dan ooit!