Met trots mag ik zeggen dat het mijn man is Veel, heel veel jongens en mannen zijn hem voor geweest, maar ik was echt hopeloos verliefd op hem (en hij gelukkig op mij)! Onze ontmoeting was er ook eentje die uit een film geplukt is. Zaterdagavond, dancefeest in Amsterdam. We waren apart van elkaar aan het dansen, draaien ons tegelijkertijd om en keken elkaar aan. Als een magneet werden we naar elkaar toegetrokken. Op de dansvloer leek iedereen te zijn verdwenen en de spotlights waren op ons gericht (althans, dat is wat wij zagen ). Langzaam danste naar elkaar toe, kwamen in elkaars armen terecht en na 10 minuten stonden we te zoenen zonder 1 woord te hebben gesproken. Drie maanden later woonden we samen en nu ruim 17 jaar samen en twee lieve donderstenen verder
Heb voor mijn huidige partner nooit vaste relaties gehad. Wel veel losse flodders en een paar serieuze scharrels. Van de serieuze scharrels was er één waarvan ik ALLES nog weet. Vind het geweldig als ik er aan terug denk. Wat hebben we een lol gehad samen. Helaas kwam er net niet genoeg liefde (van zijn kant) om het hoekje kijken om samen een relatie te beginnen. Daar kwam hij later op terug toen ik een relatie kreeg met mijn huidige man. Soms als we elkaar tegen komen in het dorp tijdens een dorpsfeest en we spreken elkaar dan is er altijd wel een soort van chemie tussen ons. Denk dat dat nooit weg zal gaan.
Hier ook! Nouja, als het om jouw eerste liefde gaat dan.. Ik weet nog welke jas je aan had, ik weet nog wat voor kapsel je had, ik weet nog precies hoe hij aan kwam lopen op Schiphol, hoe hij zich eerst aan mij voorstelde en daarna jou knuffelde en hoe vreeeselijk schattig jullie in de trein hand in hand zaten..
Ik heb een heleboel vriendjes gehad waarbij ik dacht dat ik echt verliefd was. Maar mijn eerste liefde leerde ik kennen op de universiteit. Smoorverliefd was ik. Het was helaas nogal een onmogelijke liefde en uiteindelijk ben ik blij dat het niets geworden is tussen ons, maar nog steeds als ik hem zie heb ik wel kriebels. Blijf altijd een soort van zwak voor hem houden geloof ik. Weet ook nog precies wat ik aanhad, hoe we aan de praat raakten, onze eerste kus, eerste keer sex, eerste ‘date’ etc.
Mijn eerste echte liefde is mijn man. Ik was al 25 en had wat serieuze relaties achter de rug, maar zoals ik toen van mijn voeten werd gezwiept, wow. Er was meteen een enorme aantrekkingskracht, chemie. Ik herinner allerlei details nog.
Mijn allereerste echte verliefdheid was enorm. Ik dacht altijd dat hij er niet vanaf wist (in mijn ogen was hij veeeel en veeel ouder, al schelen we niet eens zoveel), maar ik was 12 toen.... die verliefdheid is overgegaan omdat hij onbereikbaar was. Nu ben ik sinds 2 jaar weer in contact gekomen met hem, en nu blijkt hij hetzelfde gevoel te hebben voor mij dan ik voor hem, nooit geweten dus... Hij is inmiddels ook getrouwd en heeft een aantal kinderen. Jaren elkaar dus niet gezien of gesproken en dan dit horen. Heel vreemd en raar.... Contact hebben we op een laag pitje gezeg, ondanks dat we beiden een eigen gezin hebben, toch bang om in de verleiding te komen (gelijk een biecht )
Ik heb 1 ex die in alles mijn 1e was, ik weet zeker nog veel van onze 1e ontmoeting, en andere 1e keren haha.. Blijft speciaal, was heel fijn. We zijn om meerdere redenen uit elkaar gegroeid, vnl. omdat ik volwassener werd (was van mijn 15e tot mijn bijna 18e samen met hem.) Ik ben echt niet meer verliefd op hem, maar ik kan me nog een herinneren dat ik eens in de trein zat naar mijn ouders (hij woonde in hetzelfde dorp) en dat ik het gevoel kreeg dat hij in de buurt was. Bij mijn ouders is enkel spoor en de treinen kruisen elkaar op dat station.. En ik stapte uit de ene trein, die reed verder, en uit de andere stapte hij.. We waren toen al een jaar uit elkaar geloof ik.. Dus ja.. Toch speciale gevoelens
Mijn 1ste liefde,ik zie ons nog staan,hij met zijn bruine leren jack aan,stiekem kussen na schooltijd haha,geweldige tijd .
ruim 20 jaar geleden was ik verliefd op een hele leuke jongen.. En dat is eigenlijl tijd zo gebleven.. Vroeg me jarenlang af hoe het met hem zou gaan enz. Tot 2,5 jaar geleden. Ik vond hem via fb (inmiddels allang heen fb meer), en kregen weer contact.. En heel gek.. wat ik toen voelde.. voelde ik na 18 jaar weer en ook intenser.. En uitkomst?? Nu bijna 2 jaar samen met mijn grote liefde van 'vroeger'.. en eerlijk waar.. nog nooit zo intens gelukkig geweest! *leuk feitje, het bleek wederzijds te zijn..
ja ik weet het nog. We zijn zelfs nog Facebook vrienden. Beiden getrouwd en kids. De goede oude tijd!
Ik werd op mijn 14e verliefd op een jongen die ik tijdens een feestje ontmoette, hij was 17 en echt ENORM knap en leuk. Een heel lang verhaal kort; na 8 jaar kwamen we er pas achter dat we elkaar al vanaf het begin enorm leuk vonden, maar op dat moment zat ik in een rotrelatie, waardoor het even spaak liep. In de jaren erna een aantal keer geprobeerd toch samen te zijn, maar het liep elke keer stuk. Op zijn onzekerheid en omdat ik vond dat hij te weinig 'wil' toonde. Tussen deze pogingen zaten elke keer een aantal jaar zonder contact. Maar als we elkaar dan weer zagen, was het direct weer dikke liefde. Inmiddels heb ik het nu 4,5 jaar geleden voor het laatst beëindigd en ik heb nooit meer wat van hem gehoord. Ondanks dat ik best wel klaar met hem ben, denk ik nog minimaal 3 x per week aan hem. Ik ga niet naar zijn stad, puur omdat ik bang ben hem tegen te komen. Bij concerten en festivals, waarvan ik weet dat hij er ook kan zijn, kijk ik toch altijd goed rond om te zien of hij er is. Stiekem wil ik hem weer contacten, maar ik weet ook wel dat ik niet de persoon voor me krijg die ik nog steeds zoek, zelfs als ik hem wel vind.
Mijn eerste liefde was toen ik 19 was. Daarvoor wel vriendjes gehad maar niet echt verliefd. We hadden twee jaar een relatie en het eindigde niet leuk. Hij was “niet echt vreemdgegaan”.... wtf betekend dat nou weer!!?? Ik ben er echt een tijd kapot van geweest We hebben nog steeds contact, heel oppervlakkig want ik krijg voel nog steeds kriebels maar dan niet op de positieve manier! Hij is niet echt *ahum* goed opgedroogd Maaaaar mijn echte en enige grote liefde ben ik pas een paar jaar geleden tegen gekomen en nu gelukkig getrouwd. Weet nog elk detail van die eerste tijd *zwijmel*. Volgende week zaterdag ons jubileum
Ik was 16 en hij 23. Ik weet echt alles nog, incl de kleren! Mijn ouders waren er zeer op tegen (nu begrijpelijk maar toen natuurlijk absoluut niet ) maar we zijn toch ruim 2 jaar HEEL erg verliefd geweest. Hij woont nu aan de andere kant van het land met een gezinnetje, dus zie hem nooit meer. Wanneer ik hem zou tegenkomen zou ik denk ik toch weer even week in de knieën worden
Eerste vriendje: kleding check Eerste zoen: check En daarna kwam mijn man: check check check! Ik weet alles nog. Eerste vriendje kom ik nooit meer tegen. Maar voor de gelegenheid hem nu ff gegoogled en op FB opgezocht. Mijn hemel: hij heeft van zijn eigen pagina een gezamenlijke met zijn vrouw gemaakt. Dat vind ik zo’n afknapper!! Het laatste beetje nieuwsgierigheid dat ik naar hem nog had: foetsie!! Na dat vriendje kwam mijn man. Ik weet alles nog, ondanks dat het 16 jaar terug al begon. Voor eerste vriendje was er een grote liefde. Ik was jarenlang smoorverliefd op hem. Ik zag ons samen echt oud worden, maar omdat we zo goed bevriend waren was ik tegelijkertijd ook bang dat ik hem als vriend kwijt zou raken als het niets zou worden. Dus ik deed mijn best om hem vooral niets te laten merken.... Soms had ik een scharrel en altijd was hij dan vrijgezel. En andersom ook: op de momenten dat ik vrijgezel was had hij een scharrel. Het contact verwaterde toen ik naar de andere kant van het land verhuisde. Manlief en ik waren al enkele jaren samen toen ik die ene jongen (per MSN ) weer sprak. Hij vertelde mij toen... Dat hij al die jaren verliefd op mij was geweest maar dat hij bang was onze vriendschap te verpesten... Heel soms - eens in de zoveel jaar - zie ik hem weer... Mijn hart maakt dan altijd een sprongetje. We geven elkaar dan een knuffel en maken grappen naar elkaar over het leven wat we zouden kunnen hebben gehad als we niet van die pussy’s waren geweest en er gewoon voor waren gegaan Maar heel eerlijk: ik zou niet willen dat het anders was gegaan want ik ben zielsgelukkig met man en kinderen. Het enige waar ik eventueel spijt van heb is dat we niet perongeluk - voor dat ik een relatie met manlief kreeg - met hem de koffer in ben gedoken Ik wad veel te heilig, manlief is mijn eerste. Ik had mijzelf echt wel wat meer “pleziertijd” mogen hebben gegund
Oef, heb je even. Mijn eerste 'liefde' was toen ik een jaar of 9 of 10 was. Die gast was járen ouder en zag mij als zijn kleine zusje Ik weet nog goed dat ik in de kerk soms zijn naam zong, omdat die maar 1 letter verschilde met een woord uit de psalm En ik had mijn poppen naar hen vernoemd haha, zo genant. Mijn hart was echt gebroken toen hij onder mijn neus een relatie kreeg. Wat was ik blij dat ze na 2 jaar gingen scheiden Maar mijn eerste echte liefde heb ik leuk gevonden voor zo'n 4 jaar. Ik zat op de middelbare school en was tot over mijn oren verliefd. Van hem weet ik echt alles nog. Ik hield toen ook speciaal een dagboek bij Overigens heeft hij mij nooit zien staan. Maar ik daarentegen... Nog steeds als ik hem zie, word ik helemaal week. En het frappante: ik weet nog exact de dag waarop ik hem voor het eerst zag. Liefde op het eerste gezicht voor mij. 28 oktober! Elk jaar was die dag weer speciaal, ik was weer een jaar langer verliefd op hem. Eén keer raden op welke datum hij is getrouwd... 28 oktober! Tussendoor nog een hoop andere liefdes gehad. Maar mijn grote wederzijdse liefde is mijn huidige partner. Ik heb een heel goed geheugen en kan echt van begin tot eind precies vertellen wat er gebeurd is. Als ik er nu aan denk, voel ik de kriebels weer in m'n buik. Oh, die intense spanning die tussen ons hing. Heerlijk!
Ik heb veel vriendjes gehad. Maar van mijn eerste echte vriendje herinner ik nog veel. De ontmoeting, kleding (werkkleding ) eerste kus, eerste keer seks etc. Ik was 15 en we hebben bijna drie jaar een relatie gehad. Op een gegeven moment was het alleen maar vriendschap van mijn kant en heb ik het beëindigd. Voor hem ontzettend pijnlijk. We zijn nog een tijdje vrienden geweest omdat we veel gemeenschappelijke vrienden hadden, maar dat stopte op een gegeven moment. Ik denk dat het me zeker iets zou doen als ik hem nog zou tegen komen. Hij was destijds echt mijn beste vriend en we hebben veel meegemaakt.
Van mijn eerste serieuze relatie niet. Heeft 4 jaar geduurd, maar vraag me nog steeds af met ik met hem deed. Maar was 16 en werd wel eens tijd zeg maar . Geloof niet dat ik echt verliefd ben geweest. Heb hem nog wel eens gezien, maar kreeg er kriebels van. In de negatieve zin dan. Daarna wel mijn 1e grote liefde ontmoet. Ik ontmoette hem toen ik nog een relatie had met mijn 1e ex. Dus niets gebeurd, maar voelde wel gelijk speciaal. Van deze liefde weet ik nog alles. En krijg nog steeds warme gevoelens als ik aan hem denk. Het was alleen een vakantieliefde (wel van ruim 1,5 jaar). En ondanks dat we super gek op elkaar waren werkte het gewoon niet door de afstand. Tenminste niet toen. Heel soms vraag ik me nog wel eens af hoe het zou zijn geweest als we iets harder gevochten zouden hebben. Ik spreek hem nog af en toe via de app. En hij voelt nog hetzelfde. Maar ik heb hem nooit meer gezien.
Mijn eerste twee vriendjes weet ik nog wel, maar niet meer zo gedetailleerd. Maar toen ik mijn man ontmoette en die periode voorafgaand aan onze relatie (knipperlicht duurde 2 jaar inclusief emigreren en terugkeren) weet ik nog zo gedetailleerd. Ik hield zo van die man... hoe verliefd kun je zijn! Haha toen ik hem voor het eerst zag en tegen mijn vriendin zei: met hem ga ik trouwen later en dat klopte. Zelfs na alle shit die we hebben meegemaakt is die liefde en het verliefde niet over.
Hier klopt het wel, op mijn 15e voor het eerst verliefd geworden en ik ben nooit meer zo verliefd geweest als op hem. Weet alles nog precies van toen en elke keer als ik hem weer zag kreeg ik weer de kriebels.