Omdat?? Omdat het met onze kinderen niet gaat. Die blijven niet zomaar bij iemand (bij een aantal mensen in de familie) en al helemaal niet bij een wildvreemde.
Ik zou me er wel aan houden, ik zeg ook nergens dat ik dat niet zou doen. Maar in het geval van ts vind ik het wel apart dat de kinderen bij de foto’s moeten zijn en voor de rest niet. En als dat niet kan, dan zijn de foto’s verpest. Er zijn ook grenzen aan regels stellen vind ik.
Als mijn broer zou gaan trouwen en alle neefjes en nichtjes niet uit zou nodigen zou ik daar oprecht geen problemen mee hebben, ik kan me niet voorstellen waarom ik daar moeite mee zou moeten hebben. Het zou voor mij pas kwalijk worden als ze de één wel uit zouden nodigen en de andere niet.
O maar dat ben ik zeker met je eens. Ik zou dat dus ook niet doen. Ik ga niet heen en weer karren zodat ze enkel op een foto staan. Dat valt wat mij betreft dan we.weer onder belachelijke eisen.
Again.. Pot en ketel? Ik ben niet diegene die keer op keer hetzelfde blijft herhalen om een mening neer te zetten. En daarnaast ook niet diegene met wie je in “discussie” bent. Ik merkte alleen maar iets op.
Ja maar jij (of ik) willen kinderen. Dat betekent niet dat we de rest van de wereld ook altijd onze kinderen hoeven op te dringen door te “vinden” dat ze er altijd maar bij moeten zijn. Ik vind dat je rekening moet houden met elkaar, beide wat water bij de wijn! Al zou ik in dit geval dus niet gaan leuren met mijn kids. Of niet of wel, niet half!
De boel wordt een beetje verdraaid. Ik dring aan niemand mijn kinderen op. Als zij niet welkom zijn op een bruiloft dan gaan ze daar niet heen, heel simpel. Maar ook dat is volgens sommigen niet goed, want je moet bijna op je knieeën van dankbaarheid dat je een uitnodiging hebt gekregen. Dat je een strenge dresscode hanteert of neefjes en nichtjes niet op je bruiloft wil vind ik zeer bridezilla gedrag. Maar dat betekend niet dat ik mijn kinderen opdring, dat doet volgens mij helemaal niemand.
Ik doel een beetje op het feit dat nogal wat mensen aangeven dat het belachelijk is als kinderen niet mogen komen en dat ze dan ook niet komen. Ik snap best dat mensen niet altijd zin hebben in kinderen of 45 erbij als gast. Ik vind het dan gek dat je het gelijk bridezilla gedrag vindt als kinderen niet mogen komen. Ik vind het momzilla gedrag om maar te vinden dat je kids altijd maar welkom zijn. Wel ben ik het eens dat het een uitnodiging is. Dus als je niet kan komen omdat het niet gaat omdat je kinderen nergens heen kunnen: logisch en even goede vrienden. Ik heb zelf ook eens een bruiloft geskipt omdat mijn baby 2 weken oud was en om de 3 uur borstvoeding kreeg. Hij mocht niet mee, en het reizen was ver. Dus ja, toen ging het voorbij. Dat was jammer maar dat moest..ik vond haar niet bridezilla omdat hij niet mee mocht hoor. En zij snapte mij ook. Nog steeds vriendinnen
Inderdaad! Ik vraag me ook af wat de meerwaarde is van mensen (in dit geval kinderen) op de foto terwijl ze verder niet gewenst waren die dag.. Dan liet ik m’n kinderen ook zeker helemaal thuis. Al zou ik het ook echt niet leuk vinden als ze niet mee mochten. Anderzijds begrijp ik het wel een klein beetje. Bij onze trouwceremonie zat er een kind van 3 doorheen te jengelen en een baby ook te jammeren, dat was wel een beetje storend. Maar ik zou zelf denk ik als ouder dan op het officiële moment even weglopen met mijn jengelende kind.
Hier sla je de spijker op z’n kop. Een bruiloft is zo indivualistisch geworden. Het wordt een ik/jij verhaal. Ik heb kinderen dus ik dring een ander mijn kinderen op? Mijn kinderen zijn geen verlengstuk van mezelf. Beslist niet zelfs. Alleen ik leef wel met mijn gezin. Ik leef met vrienden, buren, collega’s, mensen uit de kerk of gewoon met mensen die ik tegen kom in mijn stad. Mijn man en kinderen zijn de mensen die het dichtst bij mij staan. Natuurlijk, bij vrienden die trouwen begrijp ik het. Maar in het geval van familie vind ik het zo bijzonder om neefjes en nichtjes niet uit te nodigen. Zij zijn toch onderdeel van je familie? In feite zijn zij wel een verlengstuk, van de familie waar je onderdeel van bent. Hierin vind ik het doorslaan in het extreme. Vorige week las ik in de krant een artikel over trouwen in het buitenland. Een groot feest met een kleine selecte groep. Alleen beste vrienden en broers/zussen en ouders. 4 dagen waarvoor je een groot gedeelte als gast zelf moet betalen. Een jaar daarvoor was vader van de bruid overleden. Moeder miste haar broers en zussen om het huwelijk van haar dochter mee te delen. Vooral nu haar man er niet meer was. En dan schuurt het bij mij.En denk ik: Fijn, voor jullie op een Toscaanse heuvel. Het kan een mooie plek zijn, maar ik vind het een beperkte blik. Maar ja, dat is mijn onpopulaire mening. Het is gelukkig ook niet iets wat ik ken uit mijn omgeving .
Maar ik kan mij best voorstellen dat als je zelf kinderloos bent, geen trek hebt in (in mijn geval) 6 kinderen die er rond lopen (leeftijden 6 tm 0) ook al zijn het je neefjes en nichtjes.
Als het geen familie zou zijn, dan zou ik als bruid idd liever hebben dat een van de ouders thuis blijft dan dat er 40 kinderen rondrennen op mn bruiloft.
@Line, op die manier begrijp ik het ook hoor, dat mensen het vervelend vinden als hun kinderen niet welkom zijn. De meeste mensen zouden het ook vervelend vinden als zij wel uitgenodigd werden, maar hun partners niet. Mijn kind is net zozeer mijn familie als mijn partner. En als mijn partner niet is uitgenodigd en ik ben daar verbolgen over, komen mensen denk ik niet aangezet met: "Is hij een verlengstuk van jou ofzo, dat je hem per se mee wil nemen?" Uiteraard is dat niet helemaal vergelijkbaar, want een feest 18+ houden is vrij gangbaar. Ik vind dat ook de leukste feesten, eerlijk gezegd. Ik hou helemaal niet van feesten met kinderen, ook niet met leuke of brave of rustige kinderen. Dus voor mij is een kinderloos feest geen enkel probleem, maar ik kan me heel goed voorstellen dat je daar anders over kunt denken. En zeker bij een bruiloft vind ik het toch wel een bijzondere keuze om dat kinderloos te doen als je directe familie kinderen heeft. Maar hoe dan ook: het ligt een beetje aan de benadering of je een bruiloft een aangelegenheid vindt voor familie en vrienden of voor een collectie volwassenen (die familie en vrienden zijn). Want voor een hoop mensen is het toch raar om kinderen niet tot de familie te rekenen en door ze niet uit te nodigen kunnen mensen dat zo opvatten. Ik vraag me wel af hoe bruidsparen denken dat de meeste familieleden dat doen, met oppassen regelen voor neefjes en nichtjes. Want bij ons in de familie passen we op elkaars kinderen en heeft niemand een babysitter die geen familie is. Dus als van onze familie alle volwassenen moeten komen, maar de kinderen niet welkom zijn, zit onze hele familie met hetzelfde probleem.
Maar dat mag ook toch? Maar dan loop je wel het risico dat sommigen niet komen, zou het zelf nooit doen en weet niet of ik het zou kunnen regelen, Maar zou ik wel enigzins kunnen begrijpen. Niet dat je vervolgnes nog wel de kinderen wil laten komen opdraven voor de foto's.
Maar dat laatste is toch vervelend? Ik hen 2 oppasmogelijkheden buiten mijn familie, omdat we soms familie dingen hebben waar geen kinderen hij zijn. En dat zijn geen vreemden voor haar. Waarom wil je dat dan niet?
Op zich is het niet uitnodigen van de kinderen geen probleem. Het probleem is dat je die kinderen die niet mogen komen wel 1 uur bij de bruiloft vandaan moet laten opdraven voor 1 fotomoment. Daarvoor moet je de oppas laten komen( kost geld) kinderen in een leuke outfit ( kost geld). Daarna 2 uren ergens moet laten...met die oppas...daarna mogen die kinderen dan wel mee naar het feest. Waarschijnlijk is het dan al zo laat dat die kinderen na 1 uur weer weg moeten omdat ze op bed moeten. Oppas neemt ze weer mee om ze op bed te brengen. Wauw....nou echt...die bruid en bruidegom kunnen de koning en de koningin zijn....echt niet dat ik dat zou doen. En al helemaal niet omdat meneer en mevrouw dit wensen. Hun huwelijk...prima. Maar doe echt even normaal. Als ze het mij zouden voorstellen: