Het moet ook zeker niet dwingend zijn, maar iemand meenemen naar buiten is echt niet verkeerd, integendeel. Wat ik ook wel eerder schreef, het gaat om balans en ook aanvoelen wat wel gaat en wat niet, ook vanuit de omgeving. En met een depressie moet je vaak contra handelen. Elke vezel in je lijf wil het liefst onder de dekens blijven liggen, maar daar wordt je niet persé beter van. En hoe lastig is het dan als hulpverleners/vrienden/zeggen dat je iets moet doen tegen je eigen gevoel in.. Snap ik heel goed. Maar je kan op zo'n moment eigenlijk ook niet meer vertrouwen op je eigen lijf, dus is het soms ook wel goed om maar aan te nemen van andere wat jou zou kunnen helpen.
Dit dus, inderdaad En wat jij, @Treez en @chrystel73 over medicatie zeggen, is inderdaad wat ik bedoelde. Van die mensen die het wel even op 'wilskracht' doen en die het daarom 'lekker niet nodig hadden' of 'weigerden'. Superknap hoor, applausje voor jou, maar sommigen mensen hebben wél extra hulp nodig en gelukkig is die hulp er ook. Of, nog erger, dat bepaalde medicijnen niet de klachten behandelen, maar alleen de symptomen, en dat je er daarom niks aan hebt en het niet zou moeten gebruiken. Shame on you, denk ik dan. Echt, hoe haal je het in je hoofd om zoiets tegen iemand te zeggen die al zo ontzettend diep zit en die écht niet voor de lol is begonnen met het gebruik van medicatie? Morfine is ook alleen maar symptoombestrijding. Een narcose is ook alleen maar symptoombestrijding. De medicijnen die ik tegen mijn zwangerschapshypertensie slik, zijn ook alleen maar symptoombestrijding, want de échte oplossing is bevallen. Symptoombestrijding is niet iets wat zwak is, want waarom zou je in hemelsnaam onnodig lijden? Waarom zou het zwak zijn als je iets gebruikt wat je kan helpen bij je herstel? Waarom is er bij zóveel mensen zo'n aversie tegen iets wat alleen maar extra hulp biedt? Beter worden kost ook bij psychische ziekten gewoon ontzettend veel tijd en energie. Dit filmpje maakt heel sterk duidelijk hoe heel veel mensen omgaan met en reageren op psychische ziekten. Als je het zo ziet is het bijna lachwekkend, maar eigenlijk is het gewoon supertriest natuurlijk. En als je je goed voelt, is het heel makkelijk om in te zien dat dat ligt aan onwetendheid van mensen, maar als je inderdaad met dit soort klachten moet dealen, élke dag weer en vaak ook voor een hele lange periode achter elkaar, dan ga je je van dit soort opmerkingen zo gruwelijk waardeloos voelen. Dat maakt het alleen maar erger.
Ik denk dat er wat activatie betreft oom wel een verschil zit tussen een depressie en een burn-out. Jij hebt iets gevonden wat jou op kon vrolijken (Geer en Goor); bij een depressie (zeker een zware) is er echter meestal niets wat je kan opvrolijken / wat je leuk vindt. Toen ik in dagbehandeling zat, was het "toverwoord" bij het onderdeel avtiviteitenplanning: "stemmingsonafhankelijk." Je plant (kiest ervoor) iets te gaan doen, onafhankelijk van hoe je je daarbij voelt. En dan gaat het er helemaal niet in de eerste plaats om dat je er plezier in hebt, maar gewoon puur om dat je het doet. @ts, houdt ook rekening met de mogelijkheid dat het nog wel een hele tijd gaat duren. Dat heeft nogal wat gevolgen. Vraag bijvoorbeeld niet of het al beter gaat. Als de depressie steeds hetzelde blijft, is dat een heel vervelende vraag. Je voelt dat mensen verwachten dat het nou maar eens een keer beter moet gaan / over moet zijn. Vraag liever: "hoe gaat het vandaag?" En verder betekent het ook dat het initiatief voor contact wellicht lange tijd vanuit jou moet komen. Van iemand met een depressie kun je niet verwachten dat die het initiatief neemt voor contact. Dat moet je niet persoonlijk opvatten. Vooral als een depressie langer duurt, haken veel mensen om deze reden af. Dat voelt niet leuk. Laat de relatie niet alleen maar om die ander draaien. Blijf ook (korte) verhaaltjes vertellen over jou leven. Misschien heeft die ander niet de energie of het concentratievermogen om er echt goed naar te luisteren. Dat is niet erg. Het gaat erom dat een vriendschap altijd om twee personen draait. Natuurlijk draait het nu even iets meer om die ander, maar juist als de depressie vervolgens lang blijkt te duren, kan door die eenzijdige aandacht toch verwijdering ontstaan. Die ander is immers niet meer betrokken bij jóuw leven. Bovendien kunnen jouw verhalen over iets anders dan depressie soms ook juist even afleiding bieden. Vraag niet waar diegene zin in heeft (dat is nergens in), maar doe gewoon een voorstel om iets te ondernemen. Zullen we een wandelingetje maken? Een terrasje pakken? Enz. Je weet zelf wel wat diegen normaal gesproken leuk vond om samen te doen. Het liefst in de ochtend, dan is diegene voor die dag in ieder geval uit bed. En tot slot, het is al gezegd, maar het kan niet vaak genoeg gezegd worden: geef geen tips. Gewoon niet doen.
Zeker, het zijn immers ook verschillende diagnoses. Maar dat geld ook voor een depressie, de ene depressie is de andere niet. En de gradatie van de depressie bepaalt vaak ook welke behandeling het meest passend is. Maar mijn depressieve klachten die veroorzaakt werden door een burn-out heb ik 'behandeld' als een (lichte tot matige) depressie. Ik daarbij extra rust genomen, niet gewerkt en heb gesprekken gehad met een hulpverlener. Net als mijn paniekklachten. Bij een zware depressie weet ik ook dat activatie zeker niet voldoende is en wordt er bij ons vaak door de psychiater AD voorgeschreven. En volgens mij moeten we ook concluderen dat bij iedereen iets anders werkt en.iedereen ook andere wensen en behoeftes heeft. We kunnen dus TS bombarderen met tips, maar ik denk dat ze ook samen met haar vriendin moet gaan bespreken wat zij fijn vindt qua ondersteuning.
Uiteraard helpt uiteindelijk activatie wel... of nouja een soort van... het zorgt er bij mij voor dat het niet nog erger word... maar niet dat ik er een heel blij mens van word ofzo. Maar soms heb je juist even 2/3/4 weken nodig om NIETS te doen.... om zo weer wat energie te vinden voor activatie... Als ik bij een psycholoog kom is het laatste wat ik wil horen, je moet dingen gaan doen! Het enig wat ik dan denk is... dat heb jij mooi geleerd vanuit je boek... ga je me ook even vertellen HOE ik dat moet doen... Ik word echt woest vanbinnen als ze weer beginnen te zeuren over activatie...
Fijn dat je er uiteindelijk uitgekomen ben! Ik ben chronisch depressief... klinkt alsof ik mezelf elke dag van kant wil maken... daarom vertel ik dat niet vaak haha maar dat is dus niet zo Ik ben dus altijd in gevecht met niets/iets doen... daarom sta ik al gelijk op mijn achterste poten als ze weer gaan zaniken(sorry) over dingen doen...
Wat heftig.. En jouw situatie is dan ook echt niet te vergelijken met een gemiddelde depressie waarbij de verwachting is dat het in de loop der tijd beter gaat. En dat snap ik dat je gaat 'zaniken' , je bent immers ervaringsdeskundige en weet als geen ander wat helpt en wat niet. En jij hebt blijkbaar iets anders nodig om jouw leven dragelijk te maken. En een gevecht voeren lijkt me trouwens uitputtend. Ik hoop echt dat het in de toekomst beter met je zal gaan. Veel sterkte gewenst!
dankje Je zou denken dat ik inmiddels zou weten wat werkt he.. maar helaas haha ik weet alleen wat niet werkt @Champetter, hoe reageerde diegene in kwestie eigenlijk op het uitje?
Ik snap je helemaal en juist daarom zou het mooi zijn als TS bij haar vriendin is en op een bepaald moment vraagt of ze mee gaat wandelen, boodschapje doen of even in de tuin zitten. Dan is de drempel laag, niks hoeft en geen druk. En ik zie als therapeut ook de onmacht (en woede) bij mijn cliënten als ik het theoretische deel 'opdreun'. En dan is het zaak om te kijken wat wel haalbaar is en welke positieve ervaringen er opgedaan kunnen worden, wat later weer ingezet kunnen worden. Wat heeft het individu nodig? En laten we niet vergeten hoe complex psychische klachten kunnen zijn. Er is vaak niet één manier om alles op te lossen, voor iedereen is het anders. Laatst had ik iemand in behandeling die een puppy had gekocht. Verplicht naar buiten, aandacht en liefde volop vanuit de pup (en persoon in kwestie) en van een zware depressie (met ook persoonlijkheidproblematiek) zien we zichtbare verbetering. Of de AD slaat nu goed aan Waarschijnlijk een combinatie van beide. En weer een ander zweert bij....?.... vul maar in. En je kan alleen maar hopen dat je de juiste combinatie weet te vinden.