Dag allemaal, Ik moet mijn verhaal even kwijt, heb nu sinds 2 weken geleden hevig bloedverlies gehad. Ik ben nu zwanger van mijn derde kindje en heb dit in mijn eerdere zwangerschappen nog nooit meegemaakt. Ik dacht dan ook toen ik de eerste keer bloed zag ik een miskraam zou krijgen. Ik ging direct van het ergste uit, ik had verder geen buikkrampen alleen steken van onderen. Raar genoeg tegen mijn verwachting in stopte het bloedverlies na 2 uurtjes en had daarna weer normale afscheiding. Ik wist niet wat ik moest denken en de dag daarna mocht ik na aandringen voor een echo komen. Daar was duidelijk een kloppend hartje te zien maar de zwangerschap was in zon vroeg stadium dat ze nog niet precies konden zien hoever ik was. Opgelucht ging ik naar huis en ze plande me pas weer in voor een echo voor 4 weken later. Maar na een paar dagen nadat ik me flink in had gespand namelijk na het het tillen van de kinderwagen naar binnen vol met boodschappen, kreeg ik weer een hevige bloeding. Weer zonder buikpijn maar het stroomde in de toiletpot. Ik belde de verloskundige en die gaf aan dat het wss een gesprongen ader was en ik mocht einde van die week weer voor een echo komen. Het bloedde stopte weer naar enkele uren ben direct plat gaan liggen en merkte beiden keren dat dit wel hielp. Toen ik voor de echo mocht komen een paar dagen later, zei de verloskundige dat ik nog even moest plassen voordat ze de inwendige echo komt doen, en toen kreeg ik bij de verloskundige op de toilet weer bloedverlies. Aan de ene kant was ik blij dat het daar gebeurde hopelijk konden ze nu de oorzaak zien Weer was er duidelijk een kloppend hartje te zien maar ook een hematoon van ongeveer 3cm. Het vruchtje was goed gegroeid en ik zou op dat moment ongeveer 7 weken zwanger zijn. Volgens de verloskudnige had ik nu 50 procent kans op een miskraam. Ik was alleen op de afspraak want mijn man zit op dit moment in het buitenland voor zijn werk. Ik word gek van de onzekerheid blijf maar googlen en zie de meest uiteenlopende verhalen. Deze laatse echo had ik donderdag, en de verloskundige verwachte dat ik nog wel een paar dagen zou bloeden maar weer naar 2 uurtjes is het gestopt nadat ik direct plat ging. Het is nu zondag en as donderdag heb ik weer een echo. Zijn er vrouwen met soortgelijke ervaring en kunnen jullie mij vertellen hoe dit af is gelopen. Ik wordt gek van de onzekerheid en ik weet dat ik niks doen behalve afwachten, maar bloed tijdens een zwangerschap is voor mijn gevoel nooit een goed teken. De verloskundige zegt dat ik alles gewoon mag doen, maar beiden alle keren had ik met toch wel hevig ingespand, het liefste lig ik dan ook de hele dag plat maat dat gaat moeilijk met 2 kleine kinderen. Alvast bedankt voor jullie reacties. Groetjes, K.
Ik! En snap je angst.. maar zie mijn banner! ❤️ Ik was 6 weken zwanger, lag op bed. Was moe.. ik kreeg hefige buikkrampen en trok mijn benen in elkaar. Ik whatsapte mijn man die beneden zat dat ik erge buikkrampen had, hij zei me rustig aan te doen. Ik voelde wat ‘lopen’ en ging dus naar de wc waar ik bloed verloor.. ik helemaal in tranen riep ik mijn man, ik dacht wij verliezen onze baby! Gelijk gebeld en mocht komen voor een spoed echo! Direct heen gegaan, mocht gaan liggen ze zette de echo op mijn buik en daar was onze ‘baby’ echter zag ik twee donkere stukjes dus dacht twee baby’s. En indd ze ging verder naar beneden en daar is jullie tweede baby vertelde ze me en ze kloppen allebei. Ik heb echt zo erg gehuild van geluk! Waar een ander schrikt dat het er twee waren waren wij ontzettend blij met twee kloppende hartjes. Maar ze zag niet waar de bloeding wegkwam. Ze stuurde ons door naar het ziekenhuis, twee dagen later daar controle .. het bloeden was gestopt in het ziekenhuis zagen ze tussen de baby’s een grote hematoom. Echter konden ze ons niet vertellen of dit wel goed zou gaan. Een deel zou het lichaam zelf oplossen en de rest loskomen was dus een miskraam kon veroorzaken. Paar dagen later dacht ik dat het over was, maar ging naar de wc en het stroomde eruit alsof de kraan openstond. Weer controle alles was goed.. na paar dagen was bloed weer over. Inmiddels was ik 9 weken en weer verloor ik erg veel bloed weer stroomde het eruit. Hematoom werd minder maar ze konden me nog niets beloven dat dit goed zou gaan. Na de termijn echo was alles weg. Twee gezonde baby’s bleven zitten! Nu inmiddels op de helft! Doe het rustig aan! Til niet te veel of liever even helemaal niet en neem je rust!
Jeetje wat een heftig verhaal zeg! Mag ik vragen hoeveel weken jij was met de eerste bloeding? En wat bijzonder een tweeling ik snap dat je daar blij mee bent dat zou ik ook zijn. Wat fijn dat het bij jou goed gekomen is. Bedankt voor je reactie ik probeer indd rustig aan te doen in hoeverre dat mogelijk is met een 1 en 2 jarige. Kan niks anders doen dan het rustig aan af te wachten.
Ohh sorry ik zie het al 6 weken! zelfde ongeveer als bij mij dus Dat ze jou gelijk lieten komen voor een spoedecho dan, ik moest het eerst afwachten tot 2 weken daarna omdat ze er toch niks tegen konden doen, maar na lang aandringen kreeg ik toch die echo de volgende dag, had jij je ook erg ingespannen voor de bloedingen?
Ja deed gewoon mijn dagelijkse ding met twee kinderen van (1,5 en 3,5). Dus of het daardoor kwam? Denk het zelf niet. Gewoon domme pech die hematoom.
Bij de zwangerschap van mijn zoontje had ik tot de 13 weken regelmatig bloedingen. Soms een beetje, soms een grote hoeveelheid. De oorzaak was een hematoom, en inderdaad werd mij ook gezegd dat er een kans was dat het vruchtje mee zou kunnen komen met een bloeding. Ik snap je schrik helemaal, ik dacht ook dat het afgelopen was toen ik de eerste bloeding had. Gelukkig mocht ik na iedere bloeding bij de vk langskomen, om te checken hoe het met het vruchtje ging. Dat stelde wel gerust. Bloed wil niet altijd zeggen dat het foute boel is. Bij een andere zwangerschap heb ik de ervaring dat het zonder bloeding juist foute boel was.... Na 13 weken hielden de bloedingen op en is de zwangerschap verder goed verlopen. Dus het hoeft helemaal niet slecht af te lopen. Hopelijk geeft je dat wat hoop, want het is gewoon een onzekere tijd.
Vorig jaar bij mijn 2de zwangerschap na mijn ma begon bij mij het bloeden met 11 week en schrok er ook heel erg van. Mocht diezelfde dag nog komen voor een echo en wat bleek ik had een hematoom.. alleen die van mij zat echt naast het dooierzakje en was een stuk groter (7cm). Het bloeden stopte en een paar dagen later begon het weer. Toen was het eindelijk een week rustig en daarna begon het bloeden weer en toen werd het echt hevig met stolsels. Ik ben met 13 wk en 3 dagen teruggeweest voor een echo in het zk en er was niks aan de hand met de baby en ze bewoog vrolijk. Diezelfde nacht werd ik wakker omdat ik bloed voelde stromen en toen ik opstond en naar beneden liep, was het al te laat de baby was helaas meegekomen met de hematoom! Ik zou wel een beetje rustig aan doen ik merkte wel dat het bloeden dan minder werd ! En ik heb gewoon dikke pech gehad en gelukkig mogen we nu weer zwanger zijn en gaat alles goed ! Ik duim voor jou dat het allemaal goed afloopt want volgens mij gaat het vaker goed dan fout. Lekker rustig aandoen in deze onzekere tijd en geniet van je zwangerschap !
Mijn schoonzus had het ook en die moest de hele zwangerschap rustig aan doen. Niet werken niet tillen etc wel een gezond kind gelukkig
Hier bij de eerste een hematoom. Vanaf week 6 bloedverlies wat steeds meer werd. Werd gestoken op een gesprongen adertje. Ineens vanaf week 13 heftig bloedverlies, langs mijn benen naar beneden. Het gutste gewoon! Net of ik bloed plaste, heel bizar. Gek genoeg wist ik dat het goed zat maar daar durf je niet op te vertrouwen. Gelijk een echo en hier was inderdaad een hematoom te zien (hadden ze even gemist op de 12 weken echo, heel fijn). Tot en met 15/16 weken redelijk veel gebloed maar ons meisje is kerngezond geboren. Het kan dus zeker! T is zo’n onzekere tijd hè, sterkte hoor komende weken!