Pleegdochter van 6 (bijna 7) is met geen 10 paarden naar buiten te krijgen. Ze heeft echt leuk buiten speelgoed (groot waterpistool, pennyboard, stoepkrijt, bal, springtouw, spul om een hut te maken, dingen om met zand en water te klooien etc etc etc) maar madam vertikt het. Ook als er andere kinderen te spelen zijn wil ze niet. Ik verplicht haar soms gewoon om even buiten te gaan spelen. Heb een periode "mee-gespeeld, haar geleerd contact te maken met de andere kinderen, maar ze vind er niks aan. Of er nou sneeuw ligt, het regent, de zon schijnt, maakt niks uit. Zelf wil ik niet dat zij 24/7 binnen omgangt. Hoe zou ik haar enthousiaster kunnen krijgen voor het buiten spelen?
Totaal onherkenbaar Hier krijg Ik ze met dit weer echt niet naar binnen en spelen ze van 9 tot 19.00 buiten. En dan nog huilen omdat ze niet zijn uitgespeeld Waarom wil ze niet? Wat doet ze binnen dan? Speelt ze helemaal niet met andere kinderen? Bv het speelgoed waar ze binnen mee speelt gewoon mee naar buiten nemen Hier is fietsen een succes iedereen fietst rondjes op het plein
Binnen speelt ze met playmobil of ze gaat kleuren/tekenen. Natuurlijk kan dat ook buiten, maar echt buitenspelen is dat niet. Ze wil soms wel fietsen, maar gaat dan ook meteen te ver voor waar ik haar wil hebben. Ik wil niet dat ze een wijk verderop komt nog. Ze is 6. Vind ik onverantwoord. En fietsen binnen de gestelde kaders vind ze niet interessant.
Hier moet ik de jongste ook vaak echt even "buiten zetten", maar eenmaal bezig buiten vermaakt hij zich meestal wel prima
En als je haar meeneemt? Wij gaan vaak naar het bos speeltuin zwemmeer.. dan kan ze niet naar binnen. Lukt het daar wel? Ik zou in ieder geval de playmobil en kleurpotloden naar buiten doen. Dan hapt ze iig wat frisse lucht.
Groot kleed in de tuin, kan ze daar met playmobil spelen. Of de tekenspullen op de tafel in de tuin. Niet alle kinderen houden van in bomen klimmen of hutten bouwen toch. En wat als je met haar gaat fietsen? Dan kunnen jullie zo ver fietsen als je wil. Of naar een (natuur)speeltuin of het bos. Vind ze dat ook niet leuk?
Een zwembad in de tuin? Ik zet ook gewoon het speelgoed buiten hoor lego en de poppen van mijn dochter Ze wisselen hier het gaat van fietsen dan weer op het plein en weer met de lego of zwembad in en zo gaat het de hele dag door
Geeft ze zelf aan waarom ze niet wil? En contact met buurtkinderen, hoe gaat dat? Je zegt dat het voor haar geen extra stimulans is als er andere kinderen buiten zijn. Wil ze ook niet bij jullie thuis met buurtkinderen spelen? Ik sjouw ook bakken speelgoed naar buiten op het picknickkleed. Misschien is dat alvast een tussenoplossing.
Het gaat er juist om dat ze zichzelf buiten zelf leert te vermaken. Ik kan haar niet 24/7 op sleeptouw hebben. Vind ik ook niet gezond eerlijk gezegd.
Zwembad staat er. Maar wil ze alleen in als wij op een stoel aan de rand gaan zitten en continue naar haar kijken (mee spelen eigenlijk). Dat gaat echt niet de hele dag. Heb ook mn huishouden etc nog. En wil ook wel eens een paar tellen voor mezelf eerlijk gezegd. Anders kan je mij na de vakantie ook opvegen. Ik heb allerlei speelgoed naar buiten gezet. Oa waar ze binnen mee speelt. Ze weigert nog steeds. Zucht... Ik ben maar gewoon met het huishouden bezig gegaan. Kan ook niet blijven liggen omwille van haar altijd.
Samen spelen gaat goed zolang het op haar manier gaat. Neemt een ander kind de leiding of doen die iets wat haar niet zint staat ze binnen een minuut weer met een pruillip in huis. Thuis idem. Alleen hoeft ze dan niet meer naar binnen. Haha Maar sociaal emotioneel is ze erg zwak helaas. Zwak in de zin van het niet (kunnen)inzien. Sociale vaardigheden moet ze echt nog ontwikkelen. Therapeut geeft al aan dat die vragen heeft bij haar gewetensontwikkeling. Wij ook.. al vanaf de eerste dag.
Hier dochter van 6 speelt hier wel in de tuin, maar die is niet groot, dus dat komt dan neer op bv met playmobil op een picknickkleed. Door de wijk gaan fietsen ofzo vind ik niks; met 6 is het verkeer hier echt nog niet goed in te schatten, plus ik vind de sfeer niet overal even prettig - kliekjes kinderen die wat pesterig kunnen doen. Als ik zo in mijn omgeving kijk is ze echt niet de enige 6-jarige die niet alleen buiten speelt - sterker nog, veel 8-jarigen doen dat hier nog niet. Ze speelt wel in speeltuintjes met mij erbij, dan speel ik niet mee ofzo, maar echt alleen is ze dus niet; ik hou toezicht.
Woont ze al lang bij jullie? Heeft ze last van hechtingsproblemen (stoornis)? Zoals ik het nu lees, ben jij veilig voor haar en wil ze daar zijn waar ze zich ‘thuis’ voelt.
Ik zie eigenlijk geen rare dingen. Sommige kinderen zijn graag buiten, andere niet. Hier speelt zoontje wel graag buiten maar wil ook niet alleen zijn dus er is altijd wel iemand mee buiten. Alleen op straat spelen vind ik te gevaarlijk. Nu wonen wij wel op een staat wat vol zit met wielrenners, motors, cabrio's in de lente en zomer. Dus absoluut niet veilig maar ik ben er ook niet mee opgevoed. In België spelen kinderen gewoon in de tuin ipv op straat. 10 jarigen gaan wel de straat op maar 6 jarigen echt nog niet. En het is vakantie voor de kleintjes en 30+ graden. Dan kan dat huishouden wel op een laag pitje staan.
Bij ons houden ze wel van buiten spelen, maar hebben ook wel dagen dat ze binnen hangen... NU in de vakantie moeten ze echt wel een poosje naar buiten elke dag. Ik stuur ze dan gerust naar buiten waarbij ik zeg dat ze minstens een half uur buiten moeten spelen. Meestal krijgen ze dan de smaak te pakken en zijn ze gerust een uur buiten
Ik hoor 3 wensen 1 je wilt dat ze buiten speelt 2 je wilt dat ze zelf speelt 3 je wilt tijd voor jezelf / het huishouden Ik vraag me af of je dit wel allemaal tegelijk moet willen bij een sociaal emotioneel zwak kind. Mijn ervaring met mijn kinderen (jonger dat wel) is dat als ik ze 10-15min op gang help, ze daarna verder kunnen en ik juist door het investeren in die hulp daarna dus even tijd voor mezelf heb. En als jij er niet op uit wilt, waar moet ze dan in die boom klimmen? Ze mag met 6jr neem ik aan niet alleen op pad. Zou het niet fijn zijn om samen naar een leuke plek te gaan en je te vermaken en dat zij enthousiast speelt in de speeltuin en jij een kwartiertje in de zon zit?
Hier mee eens. Als ik naar mijn kinderen kijk moest ik ze op die leeftijd ook aansporen om te gaan spelen. Vaak maakte ik dan tijd vrij om op pad te gaan. Dus tijd voor mezelf en tijd voor huishouden plande ik in ...maar ook speeltijd voor de kinderen. Vaak fietsen we naar een speeltuin en dan gingen zij spelen en ik zitten met een boek. Nu met 8 en 11 spelen ze eigenlijk zelf de hele dag wel buiten. Lopen in en uit. Soms even weer binnen en dan weer buiten. Maar op deze leeftijd kan dat dus. Heb je kinderen in de omgeving die samen met haar kunnen spelen? Misschien een leuk buurmeisje die haar kan ophalen? Vaak is dat ook wel leuker dan alleen spelen. Ik weet van mezelf nog dat ik pas met 8 jaar echt veel buiten ging spelen. Daarvoor ook wel...maar dan in de tuin en met mijn zusje.
Prima toch, als ze lekker aan de tuintafel knutselt/kleurt? Als jullie dan ook nog een paar keer per dag als gezin buiten eten en bijv. 's avonds een grote ronde gaan fietsen, komt ze wel aan haar portie buitenlucht. Verder proberen er niet teveel de nadruk op te leggen als in "je MOET naar buiten" . Dan wordt het zo'n machtsspelletje voor haar...
Mijn zoon van 6 speelt ook niet graag alleen in de tuin. En mijn dochter van 3 ook al niet. Samen spelen in de tuin zonder mij erbij gaat nog wel, maar als een van hen er niet is, dan wil de ander alleen buiten spelen als ik erbij ben. Ik ben dan even in de tuin erbij en als ze de smaak te pakken hebben, zeg ik dat ik even wat moet doen binnen en dat ik zometeen weer even kom kijken. Dat wordt geaccepteerd. Ondertussen doe ik wat aan het huishouden en ga steeds even een kijkje nemen in de tuin. Op die manier houden ze het een uur vol en heb ik mijn huishoudelijke klus gedaan.
Ik denk dat je te veel wil. Het kan voor een kind dat sociaal-emotioneel niet zo sterk is of hechtingsproblemen heeft enorm beangstigend zijn om buiten dat wat veilig is (jij dus) alleen te staan. Ik zou het rustig proberen op te bouwen. Eerst samen buiten spelen, dan alleen in de tuin. En met andere kinderen als ze daaraan toe is. Ik zou me nu ook niet zo druk maken om dat huishouden. Dat kan je toch ook doen als ze binnenspeelt, in jouw buurt dus? Waarom moet ze daarvoor naar buiten?