ik ben afgelopen woensdag bevallen en geef voor het eerst bv. Het loopt heel goed, heb veel productie en hij drinkt gord. Wel blijft het behoorlijk gevoelig, hij zuigt erg krachtig en ik zit steeds op randje tepel kloven. Hij wil steeds maar blijven drinken tot hij inslaapt en wil dan de tepel als speen als ware gebruiken en inmiddels heb ik van meerdere mensen de tip gekregen om twee keer twintig minuten te voeden en dan eraf te halen tot groot protest van hem haha. Mijn man wandelt hem dan in slaap terwijl hij vaak op zijn arm of pink zit te zuigen, hij komt meestal elke 2.5 a 3 uur voor voeding, heeft genoeg plaaluiers en geeft vaak aan einde wat terug Hij is in de afgelopen drie dagen steeds 50 gram per dag aangekomen, was bij geboorte 3465 en vandaag 3515 gram Hoe zouden julliedut aanpakken?
Wat wil je precies aanpakken? Het lijkt toch alsof jullie een goede oplossing hebben? Om te kaderen: het is heel normaal dat een pasgeboren baby zo'n zuigbehoefte heeft en zoveel nood aan nabijheid. Ik gaf daar dus gewoon aan toe. Op de momenten dat hij niet aan de borst hangt, bij voorkeur tepels bloot laten en véél tepelzalf van Lansinoh smeren. En als lichte waarschuwing: laat er niet langer dan drie uur tussen. En sneller dan 2,5 uur weer willen drinken is compleet normaal. Veel succes!
Ik zou heerlijk je kindje volgen. Borstvoeding is zoveel meer dan enkel voeding. Mocht het gevoelig blij dan schakel op tijd een lactatie kundige in! Gefeliciteerd met jullie baby
Het is inderdaad de vraag wat je wil? Op zich als je op randje van kloven zit zou ik persoonlijk de eerste zes weken blijven investeren in heel goed aanleggen (je kindje de juiste pijnloze techniek aan leren) en dan dus niet met pink (of speen) sussen, maar aan de borst. Als je kindje goed aanligt hoeft dit niet belastend te zijn voor je tepel. Mijn 1e heeft nooit aan de borst gedronken, maar mijn 2e leek ook de 'hele tijd' aan de borst te willen en wij hebben toen ook met speentje/pink tussendoor gesust, zodanig dat er idd 2,5-3 uur tussen voedingen zat. Ik heb de eerste 3 weken kloven gehad. Zij heeft uiteindelijk nooit helemaal de optimale techniek onder de knie gekregen (hapte niet goed aan), met een vicieuze cirkel als gevolg: onvoldoende melk, slechte groei, en uiteindelijk ook onvoldoende productie omdat er niet genoeg stimulatie was. Toen ze 12 weken was liep dat mis en veranderde ze van een tevreden baby naar een huilbaby. En toen we haar gingen bijvoeden (gekolfde melk en FV) heeft ze 2 weken getankt als een gek om haar te kort bij te benen... Om die reden heb ik het bij mijn 3e anders gedaan (met hulp van lactatiekundige en zeer nuttige youtube filmpjes). Ik heb focus gehad op goed pijnloos aanleggen en bij iedere behoefte de borst aanbieden, zonder op de klok te kijken. Geen speen, geen pink. Ze bleek al vanaf de geboorte te clusteren... Dan had ik haar een paar uur achter elkaar bijna constant aan de borst, maar daarna maakte ze een ruk van 4-5 uur. Per 24 uur kwamen we zo netjes uit op 12 voedingen, wat normaal is voor een pasgeborene. Ik heb bij haar nooit pijn of kloven gehad en ook haar groei was goed. En ja, ze gaf ook terug iedere keer, maar had daar zelf geen probleem mee (geen reflux) en is ook niet perse een teken dat ze 'teveel' hebben gedronken. Ik wil dus maar zeggen, er zijn genoeg kindjes die niet in een schema van 'om de 3 uur' passen. En er kunnen nadelen kleven als je dat wel probeert... Veel succes!
Bedankt voor alle reacties! Heel fijn om jullie ervaringen te lezen, want het borstvoeding’s stuk is voor mij helemaal nieuw. Eigenlijk heb ik het niet helemaal goed omschreven. Op dag drie had ik inderdaad links last van kloven, maar eigenlijk is dat wel over. Wat met name echt extreem pijnlijk is is de toeschietreflex, het is zelfs zo erg dat ik een soort van spierpijn in mijn buik heb van het samenspannen als gevolg van de pijn. Het drinken daarna wisselt een beetje, maar is vaak toch wel onaangenaam. Ik heb de eerste drie dagen in het ziekenhuis gelegen en heb veel tips gehad van verpleegkundigen en twee lactatie kundigen. Iedereen zegt dat hij op zich wel goed aan hapt. Ook wissel ik al in drie Houdingen af om de belasting op mijn tepel steeds te variëren. Een verloskundige zei dat het bij sommige mensen helaas gewoon altijd wel pijnlijk blijft. Wel heel jammer, want ik heb genoeg voeding en hij is er tevreden mee, maar de pijn moet wel echt gaan wminderen.
Tips eigenlijk niet. Zelfs nu met bijna negen maanden doet m'n tsr nog wel eens zeer maar ik vraag mij af of je niet ook nog hinder hebt van naweeën? Dat had ik bij de laatste met voeden echt heel fors.
Je baarmoeder trekt samen als je bv geeft. Dat is een natuurlijke manier van zorgen voor het herstel van de moeder. Ik denk dat je daar last van hebt? Als het dat niet is: een pijnlijke tsr lijkt me niet iets dat je kan oplossen, aangezien het een natuurlijke reflex is. Wat de pijn aan de tepels betreft: in beide gevallen heb ik hier ervaring dat er gewenning moest optreden. De eerste weken waren hier altijd wel pijnlijk, ondanks goede aanhap en nazorg. Ik zie het altijd maar als een soort eelt dat moest groeien
Die buikpijn die je voelt bij de tsr is denk ik gewoon het samentrekken van de baarmoeder. Dat is volkomen normaal en zorgt voor een goed herstel van je baarmoeder. Verder is het ook heel normaal dat het geven van borstvoeding de eerste paar weken echt wel wat gevoelig kan zijn. Een baby heeft flinke zuigkracht en het is niet zo gek dat je dat voelt aan je tepels. Ik gebruikte zalf van Medela, Purelan. Ik vond dat hele prettige zalf. Toen mij tepels echt gevoelig waren smeerde ik mijn tepels na elke voeding in met een dun laagje Purelan. Zo voorkwam ik dat mijn shirt of voedingspad aan mijn tepel bleef plakken en het herstelde gelijk mijn tepel. En dan nog een tip: als je maar half het idee hebt dat er iets niet helemaal lekker loopt met de borstvoeding -> bel een lactatiekundige!
Bedankt weer voor alle reacties! Nee het is niet het samentrekken van mijn baarmoeder, dat heb ik inderdaad heel duidelijk de eerste dagen wel gevoeld, maar dat is nu weg. Her doet echt enorme pijn in mijn borsten waardoor ik in een pijnkramp schiet zeg maar. Ik heb net nog gebeld met de kinderafdeling en daar gaf een vpk als tip om eerst 20 seconden te kolven om de toeschietreflex te laten opkomen en dan aan te leggen. Dat heb ik net geprobeerd en dat werkte echt enorm goed! Hopelijk is het geen toevalstreffer, blijft het zoveel beter gaan zo. Fijn om te horen dat bij sommigen het de eerste weken sowieso wat gevoelig bleef, dus in die zin kan er misschien sowieso nog wel wat verbetering optreden.
Voor mij voelde de tsr ook 'pijnlijker' aan de eerste periode. Voelde het harder dan bij de vorige 2 kindjes. Echt idd een soort kramppijn die over heel mijn borst trok en zich wat kon uitbreiden naar de rest van mijn lichaam. In combi met naweeen is dat feest, haha. Maar is inderdaad wel een ander gevoel dan de naweeen. Inmiddels is dat al lang gebeterd; ik geloof een aantal weken tot een maand na de geboorte? Is efjes tandenbijten als het opkomt, maar het trekt gelukkig snel weg. Dochterlief had dan wel telkens wat moeite om de erge melkstroom op te vangen... Dus niet echt 'tips'. De rit uitzitten vrees ik en weten dat het binnenkort beter zal gaan.
je bent heel goed bezig!! ik heb dan ook weinig aanvullingen tav de andere reacties. ik herken het deels: in het begin vond ik alles gevoeliger en pijnlijk. ik vergat het steeds tot het moment van voeden weer kwam en dan auuu. eerste tijd is het fijn en een hoop investeren maar na verloop van tijd kan het zo prettig zijn! en inderdaad lactatiekundige vooral mee laten kijken als je het blijft houden.
Bedankt weer voor jullie reacties! Oké dat geeft wel hoop dat het iets gaat verbeteren. Helaas is het voeden in de afgelopen 24 uur weer een stuk pijnlijker geworden. Volgens mij gaat het aan happen toch niet altijd helemaal goed, ik heb links en rechts een heel klein kloofje nu. Helaas blijk ik nu ook nog een blaasontsteking te hebben, dus het zit allemaal even niet mee Ik heb daarstraks voor het eerst ge kolfd en mijn man heeft het met de fles gegeven. In een minuut of acht had ik ruim 100 ml op de laagste stand van de kolf! Omdat er zo makkelijk veel uitkwam, vraag ik me dus echt af of hij wel effectief drinkt. Normaal duurt het drinken alles bij mekaar ruim een half uur, maar hij wil vaak ook nog wel langer.
Ik zou dan nu, voordat de boel echt verergert, de hulp van een lactatiekundige gaan inschakelen. Straks moet je helemaal over gaan op kolven en dat is vaak het begin van het einde, Niet zelf doormodderen! https://www.nvlborstvoeding.nl/
Ik heb opzich al twee lk gezien maar misschien nog wel eens een idee ja. Heb vanochtend om half zeven gekolfd en daarna niet meer maar merk dat het nu na zoveel voedingen echt weer allemaal beurser is geworden
Schakel een lactatiekundige in die met je meedenkt en misschien even kan komen kijken. Het kan zoveel helpen! En nog gefeliciteerd met jullie zoontje.
Is het tongriempje nagekeken? Mijn zoon had net een wat kort tongriempje, zag er helemaal niet extreem uit vonden vk en kraamhulp, je zag het zelfs niet a la minute, maar het was er wel. Hij leek goed aan te happen en kon ook goed uit de fles drinken. Het aanhappen deed wel heel even pijn, en ik had wat kloofjes, maar ik ging niet door de grond ofzo. Ik heb toch besloten om het laten te klieven en meteen de keer daarop dat ik aanlegde, dacht ik, dus ZO kan het ook! Vanaf dat moment pijnloos gevoed. Verder is het een keuze, maar als mijn zoontje niet meer effectief dronk, dan koppelde ik hem af met mijn pink. Ik merkte gewoon gevoelsmatig wanneer hij genoeg had gehad. Wel was ik laagdrempelig met aanleggen, voedde echt op demand, niet op de klok. Desondanks kwam er toch snel vanzelf een ritme in.
Dank voor jullie reacties! Hebben in de eerste week al twee lactatiekundige meegekeken, en het tomgriempje was ook goed. Het gaat inmiddels ook wel al een stuk beter gelukkig. Misschien dat ik nog wel een keer een lactatiekundige inschakel maar voor nu zit er vanzelf verbetering in.