Hoi allemaal, heb al hele poos niks op het forum geplaatst, maar nu wil ik even mijn ei kwijt. Ik ben een moeder van 2 mooie dochters, 5 jaar en 1,3 jaar. Oudste is een pittige tante, maar sinds ze naar school gaat en ze daar haar energie en "ei" kwijt kan, is de omgang wel makkelijker geworden. Alleen nu is het vakantie...en waar ik zo bang voor was en tegen op zag gebeurt nu dus; ik word knettergek. Zal even globaal onze situatie schetsen; we hebben een boerderij, waar mijn man 7 dagen per week druk mee is, ook savonds. Ik doe de kinderen en huishouden. Op zich niks mis mee, we werken allebei keihard voor ons gezin, ik de verzorging, man zorgt dat er brood op de plank komt. Helaas is een boerderij geen vetpot en kunnen we geen personeel inhuren, dus weekendjes weg kunnen niet, laat staan op vakantie gaan. We gaan wel regelmatig een dagje weg. Op zich heb ik ook niks met vakantie, en moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken met 2 van die jonge kids. Maar nu mijn probleem; oudste dochter verveeld zich, ze mist school, het vaste ritme, spelen met vriendjes en vriendinnetjes, het contact met de juffen. We kunnen helaas maar moeilijk de deur uit omdat de grootste deel vd dag slaapt(en die slaap niet doet in een kinderwagen). We zijn dus heel beperkt in uitstapjes. Ik zag enorm tegen deze weken op, het constant thuis zijn met een kleuter die haar energie niet kwijt kan. Voor de vakantie heb ik mijn ouders gevraagd of ze 1x in de week een dagje op haar willen passen, zodat ik even lucht krijg, mijn eigen dingen kan doen, alle aandacht heb voor de jongste. Maar toen de vakantie voor de deur stond begonnen ze terug te krabbelen. Althans, zo komt het op mij over. Het begon de 1e week al; ze moesten een dag naar mijn broer en schoonzus, die hebben net een kleine. En de rest vd week konden ze ook niet oppassen. Ik dacht meteen; jemig, en onze afspraak dan? maar goed, bij mijn broer hadden ze ook de hulp hard nodig, weet uit ervaring hoe chaotisch het is met een newborn. Maar toen zei mijn moeder ook nog dat als ze onze dochter een dagje mee uit zouden nemen, ze echt niet ook nog een dag op zouden passen. Kwam op mij over alsof ik een contract had bij de opvang; zoveel uur heb je je ingeschreven, als de uren op zijn, pech. Ik was een beetje verbouwereerd, maar dacht nog; ach het loopt wel los. En dan mijn schoonouders; ze hadden dochter beloofd dat ze in de vakantie mocht komen(we hadden met hun geen vaste dag afgesproken oid). Maar toen we daar het 1e weekend vd vakantie gingen bbq-en zei mijn schoonmoeder dat onze dochter pas ná 7 aug. welkom was....Nou ja, ok, dan heeft opa bouwvak en ze wouden voor die tijd ook nog gaan fietsen. Prima. Maar de toon hoe het gezegd werd, dat maakte me onzeker, alsof dochter helemaal niet welkom is ofzo. Helaas hebben we geen groot netwerk en we hebben het nog over 1x in de week dagje BSO gehad(gaat dochter normaal nooit naartoe), maar dat kostte een godsvermogen en dat wou mijn man dus niet. Nu denk ik; had ik mijn zin maar door gedreven, had ik hem maar overtuigd hoe goed het voor onze dochter(én voor mij) is dat ze 1 dag in de week een dagje naar de opvang gaat en daar lekker met leeftijdsgenootjes kan spelen(ze gaan bij de opvang in de zomer ook veel dagjes uit, dus helemaal leuk). We zijn nu halverwege de vakantie, en ik vlieg tegen de muren op. Tussen mijn oudste en mij botst het heel vaak(dagelijks)en ze vraagt enorm veel energie. Ik heb het gevoel dat ik hersendood ben, de hele dag met kinderdingen bezig, spreek amper een volwassene(mis dus zelf school ook vanwege de sociale contacten). Man is hele dag aan het werk en altijd maar druk druk druk met de zaak. Moeders van school zijn op vakantie, dus een speeldate kan er ook niet gepland worden. Het is hier heus niet elke dag kommer en kwel, geniet ook echt wel vd vrije tijd, geen gehaast in de ochtend. Maar ik heb geen moment voor mezelf. Ik voel me in de steek gelaten door mijn omgeving, gevoel dat ik alles alleen moet doen omtrent de kids. En dat opa's en oma's alleen de kleinkids willen zien als het hun uitkomt en wanneer zij dat leuk vinden....Daarbij speelt het gevoel dat ik veel alleen moet doen/beslissen omtrent de kinderen ook erg mee dat ik me alleen voel, in de steek gelaten, leeg, verdrietig. Sorry voor het lange verhaal Ik ben benieuwd of er moeders zijn die dit herkennen? die in een soortgelijke situatie zitten; man die veel werkt, mss wel beroep heeft waardoor hij weinig betrokken is bij de kids?
Ik kan me je gevoel goed voorstellen en heb helaas geen kant en klare oplossing. Ik zou misschien toch ook uitspreken naar je schoon(ouders) dat je hun hulp even echt nodig hebt. Misschien niet een hele dag, maar in ieder geval een paar uur. Verder is misschien andersom een optie? Slaapt de jongste wel in een ander bed? Dan kan die misschien een keer naar opa en oma en kun je een dag goed de hort op met de oudste. Voor haar dubbel plezier, een dag op pad en volledig aandacht van mama. En kan je man een ochtend werkzaamheden zo inrichten dat de oudste met hem mee kan? Natuurlijk kan dat bij veel zaken niet, maar op een boerderij moet zo veel, misschien kan ze gewoon even mee. Dan heb je in ieder geval even je handen vrij en zij heeft ook weer een andere ervaring. Ik gooi maar wat balletjes op, misschien zit er wat tussen?
Hoi, bedankt voor je reactie! (schoon)ouders vinden het geen probleem om hier op de jongste passen als ik dagje uit wil met de oudste, ze vinden het ook fijner omdat ze dan alles bij de hand hebben voor haar(box, speelgoed, eten, drinken etc.). Ik vind het ook minder gestress. Helaas krijg ik alleen hierbij ook het gevoel van; deze week hebben we op de jongste gepast, dus zij heeft ook de "oppas-uren" van de oudste op gemaakt. En gelukkig mag oudste, en zelfs jongste weleens, even met papa mee, maar idd, dat kan niet altijd, soms zijn de werkzaamheden te gevaarlijk, of zoals met die hitte vd afgelopen weken, niet te doen.
Die zijn dus op vakantie. En daarbij; ik ben vaak degene die contact op neemt om een speeldate te organiseren, van andere moeders hoor ik bijna nooit iets, maakt me ook weer onzeker, bang dat ze het niet leuk vinden als hun kind bij die van mij speelt ofzo. Dus dan durf ik eigenlijk niet meer te appen/bellen om te vragen of onze dochter met vriendje kan spelen.
Kan ze niet mee helpen op de boerderij? Ik had vroeger veel vriendinnetjes die van de boerderij kwamen en die hielpen al van jongs af aan. Geitjes voeren, konijnen verzorgen, mee helpen de koeien halen etc Lekker de hele dag buiten en papa helpen. Kan ze der energie kwijt. En anders toch elke dag even naar de speeltuin ofzo.. Zodat ze andere kindjes ziet en even der energie kwijt kan.
Ik zit nu 3wk ook alleen met de kinderen. Man krijgt geen vrij (nieuwe baan) en komt rond half 7 thuis. Hij is al weg voor wij wakker worden. Dus ik sta er de hele dag ook alleen voor. Ik heb er wel voor gekozen om met ze op vakantie te gaan. 2wk naar de camping. Hierdoor spelen ze veel meer buiten. Gaan we vrijwel elke dag zwemmen. Man komt in de avond na zijn werk naar de camping en dan eten we samen. Ja het is druk maar ook wel weer erg gezellig. En ik doe dus geen huishouden want ik ben niet thuis haha dat is ook wel fijn. Alleen vaat en beetje vegen. Ik heb iedereen die het horen wilde verteld over mijn plan en ze uitgenodigd als ze willen en dagje/ dagdeel aan te komen. Niet iedereen is op vakantie. Ook bij jou niet, mensen gaan meestal 2 Max 3wk weg. Niet de volle 6wk dus het staat je vrij te vragen of er iemand kan komen spelen waardoor je kindje zich wat langer zelfs vermaakt. Wat hier ook goed werkt is af en toe een nieuwe uitdaging. Begin van de vakantie kregen de 2 oudste een nieuw loco boekje. Ze hebben een schrijf/teken oefenblok gekregen en beide een nieuw lego project. Dan moet ik ze nog helpen maar geeft wel weer een project. En kindjes van de camping is het beste aan tijdverdrijf. Elke dag weer nieuwe vriendjes
Wat een vervelende situatie voor je. Heb je het zo ook met je man besproken? Het is natuurlijk iets wat jullie beide aangaat. Niet alleen jou omdat je normaal voor de kinderen zorgt. Ik dacht altijd dat op een boerderij zoveel te beleven viel dat je ook nauwelijks op vakantie hoeft, maar dat is mijn sprookjesbeeld denk ik . En het ligt er waarschijnlijk ook aan wat voor boerderij je hebt. Misschien wat meer structuur in de dag proberen te krijgen op papier. Op dat moment kun je even met papa mee, op dat moment bij mama, op dat moment zelf spelen, etc. etc. En dan ook extra leuke dingen bedenken zoals een hut bouwen, met lege flessen water en een bal spelen, misschien een parcour maken op jullie terrein en dan er doorheen fietsen/skelteren, een pot met briefjes maken met leuke ideetjes (kan ze ook mee bedenken) en dan af en toe een briefje pakken. En als de jongste slaapt de babyfoon bij manlief (op de momenten dat hij ook beschikbaar is dat als de jongste wakker is hij dat nog een poosje op kan vangen) dat jij net even wat kan doen met oudste, al is t naar de speeltuin of een ijsje eten. Ik zou in ieder geval ook een rondje appen voor een speelafspraakje. Je gevoel van teveel zijn even aan de kant zetten. Kinderen van die leeftijd regelen dat helaas nog niet zelf en soms vinden de anderen dat ook misschien wel en bel je dus beiden niet omdat je dat denkt . Voor volgend jaar zou ik toch een dagje bso doen. Ja dat kost geld, maar uitjes of vakantie ook, en het is soms nodig. Maar bovenal het samen proberen op te lossen. Zijn er dingen waarbij jij en je oudste manlief kunnen helpen? Waardoor hij daarna ook een uurtje beschikbaar is voor iets samen? En wat evt ook nog een optie is, is ipv een bso een scholier wat uurtjes als oppas vragen om iets met je oudste te doen. Voor diegene een leuk 'vakantiebaantje ' en voor je oudste een leuke afwisseling?
Ik heb een beetje het zelfde dus ik begrijp je wel. Mijn dochter is 2,5 en ik ben een bewust alleenstaande moeder. Heb ik uiteraard zelf voor gekozen en geen seconde spijt van hoor, maar soms is het gewoon erg zwaar. Komt bij dat ik net verhuisd ben naar een nieuwe stad waar ik niemand ken. Ik ben nu aan het kijken voor gastouderopvang, voor 2 dagdelen in de week, is dat misschien een idee? Qua geld is dat ook nog wel redelijk te doen...
Wordt er in het dorp geen kindervakantieweek of huttenweek o.i.d georganiseerd waar ze naar toe kan? En het buurthuis organiseert hier ook knutsel en spelletjesmiddagen voor de kinderen.
Ik kan me je vorige topics ook nog herinneren, en heb het toen volgens mij ook gezegd, maar is het voor jou geen idee een baan te zoeken? Al is het maar voor een beperkt aantal uren. In jullie situatie alleen maar win-win volgens mij: jij doet wat sociale contacten op en bent bezig met iets anders dan kinderen, er komt meer geld binnen dus misschien wel ruimte om eens weg te gaan, en je kinderen kunnen naar de opvang, wat, zeker voor je oudste, denk ik wel goed is. Niet iedereen is 'gemaakt' om thuis te zitten. Ik zie mijn kinderen doodgraag maar zou ook gek worden als ik 24/24 thuis zou zijn.
Idd de mijne zijn deze week de hele week onder de pannen van 10-16:30 voor 30'euro. Super leuk en goed georganiseerd.
Dit lijkt me een goede oplossing. Ik ben sinds een jaar ook weer aan het werk en ik voel m veel beter! De kindjes gaan fijn naar de oppas, ik kom tot “rust” op mn werk.
Ik vind de hier eerder genoemde optie van een oppas inhuren ook wel een goed idee. Ik heb zelf als tiener (17 jaar denk ik) op een boerderij vakantiewerk gedaan. Ik werd niet veel betaald, maar alles was mooi meegenomen. Ik deed toen zwaarder schoonmaakwerk (stallen, melkerij). Ik had het dus nog leuker gevonden om op pad te gaan met de kinderen van dat gezin Fietsen in de omgeving, picknicken, kinderboerderij, speeltuin, of gewoon thuis vermaken. Ik denk dat er best meisjes zijn die dat willen doen! Mocht je de verantwoordelijkheid van je kind over willen/kunnen dragen
Hoe oud is je jongste? Inderdaad optie: -oudste naar kamp/vakantiedingen -jij samen met de kinderen op vakantie? ( Ik weet... Dat klinkt ongebruikelijk... Maar ik doe het wel eens hoor. Ik kan makkelijker weg dan mijn man en heb zo een leuke tijd!) - jongste naar oppas brengen - een gesprek met je ouders over hoe jij je voelt en of het terecht is wat je denkt? (En het zijn natuurlijk.jouw kinderen en niet die van hun) -maak een weekplanning Langere termijn: jij moet gaan denken hoe jij het wilt gaan doen. Volgens mij hebje niet veel contacten? Ga kijken hoe je ze op kunt doen. Als ik zou weten dat een vriendin of kennis(!) Zich zo zou voelen. Stond ik meteen op de stoep. Een dag samen optrekken is al zoveel meer ontspannen en vakantiegevoel. Of de kinderen even een dagje meenemen. In welke omgeving woon je?
Je bent nu halverwege de vakantie schrijf je, dat betekent dat je niet bij mij in de buurt (zuiden) woont. Jammer anders hadden we misschien kunnen kijken of het klikt en afspreken. Mijn man werkt en ik ben tbm, we vervelen ons ook. Iig, voor de volgende vakanties kun je eens kijken naar kampen. Mijn oudste is deze zomer voor het eerst op kamp geweest en dat beviel ons beiden heel goed! Vaak zijn die er ook voor de herfstvakantie enzo!
Ik lees nu hoe oud de jongste is: 15 maanden? En die slaapt het grootste gedeelte van de dag? Kun je dan niet tijdens het slaapje (hoelang is dat?) Met de oudste de.hort op? Of kan ze écht geen slaapke overslaan? Op die leeftijd moesten nr 2 en 3 gewoon met ons ritme mee
Iets losser zijn kwa slapen van de jongste en ga het huis uit. Wandelwagen, draagdoen, fiets. Wij zijn gisteren van 10 tot 15.00 naar het park geweest. Oudste van bijna 4 heerlijk gespeeld en andere kindjes leren kennen. Met Water gespeeld en de jongste heeft wat rond gehobbelt. Koste geen knaak en de picknick vonden ze geweldig. Verder hutten bouwen. Lekker gaan fietsen. Bossen wandelen waar ze kan ravotten. Probeer van te voren te bedenken wat je kan gaan doen en organiseer dat. Maak een avond van te voren een kroon en knutsel die na met je kleine. Een eigen gemaakte kroon voor je prins/prinses. Of iets anders wat je oudste leuk vind. Heb je broers of zussen die kunt uitnodigen ofzo. Of vriendinnen. Of dagje naar een speeltuin. Hier hebben we een gratis speeltuin. Alleen mag je geen consumptie meenemen en moet je daar kopen. Maar de kosten zijn ook te verwaarlozen. Samen lekker dansen op muziek van Youtube en dansje leren. Kan ze aan papa laten zien savonds. Koekjes, cupcakes taart bakken. Samen versieren. Ik kan nog heel.veel.meer verzinnen maar als ik altijd thuis moest blijven ivm slaap van de jongstr zou mijn oudste ook nieter gezellig zijn en zich stierlijk vervelen.
Wat vervelend dat je het zo ervaart, want het kan ook juist heel erg leuk zijn zon vakantie samen! Ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt dat de jongste de hele dag door slaapt, want die is al bijna 1 1/2 toch? Dan zit hij op een slaapje neem ik aan? Zo niet, dan zou ik hem gewoon nu op een slaapje overbrengen, om het belang van je oudste te dienen. Dan kun je op zich ‘s ochtends prima op pad en ‘s middags na het slaapje toch? Ik heb zelf de eerste twee weken van de vakantie fulltime thuis met de kinderen gezeten, die zijn vijf en drie. Ik vond het juist heel leuk om allerlei uitstapjes te doen, jouw jongste is natuurlijk een stuk jonger, maar die kan prima in de kinderwagen mee toch? Eenvoudige dingen zoals naar de bieb, naar verschillende speeltuinen, bij vrienden of familie met kinderen op bezoek, een ijsje eten in de ijsjes winkel, naar het strand, naar het kinderboekenmuseum. Ik zou toch proberen er op uit te gaan, want het is begrijpelijk dat je oudste lastig wordt, als hij zo weinig leuke dingen doet. Hulp van opa zijn oma’s was natuurlijk leuk geweest, maar had ik zelf overigens ook niet en zijn ze natuurlijk ook niet zozeer verplicht. Succes!