Jeetje wat een rot situatie! Het enige wat ik kan zeggen is als hij niet weg wilt en je hebt de energie om het aan te vechten, doen! Heb je de energie niet neem dan aub contact op met je woningbouw en leg je situatie uit misschien kunnen hun iets betekenen en ga naar je gemeente en huisarts om te kijken of je in aanmerking komt voor een urgentie. Maar ga zelf weg. Desnoods tijdelijk bij je ouders. Dit is een onhoudbare situatie waar je niet gelukkiger van word en je kinderen ook niet. Misschien heb je ook wel vrienden of vriendinnen die je kunnen helpen met een woning of tijdelijk onderdak. Veel sterkte gewenst! Ik hoop dat je er snel het beste voor jezelf van kan maken.
Wat ik nu ga zeggen is waarschijnlijk heel slecht maar ik zeg het toch. Bij de woningbouwvereniging waar ik huur kun je inloggen op de website en een eenzijdige huuropzegging doen. Super simpel. Aangeven wie er blijft, wie er gaat en een hokje voor beide partijen aankruisen dat jullie het ermee eens zijn. Dit kan wel pas nadat je enkele jaren samen huurt. Als je hem eruit wilt zetten dan zou je hem vast van de huurovereenkomst kunnen halen... Je krijgt er een brief van thuis. Geen telefoontje ofzo naar jullie beide. Maar dit zeg ik wel gebaseerd op alleen jouw verhaal. Elk verhaal heeft twee kanten natuurlijk.
Ik snap dat het lastig is en ik ben niet in jou situatie, maar ik denk wel dat ik het zo zou doen. Als je bang bent voor je spullen, hij is het hele weekend weg dus zou ik er zoveel mogelijk uit (laten) halen door familie, vrienden en kennissen die je kunnen helpen. Als je zelf in het huis wil blijven (wat ik ook begrijp) dan denk ik dat je nog heel wat weken tegen hem aan moet kijken voor er een beslissing wordt genomen. Wil je dat? Hoogzwanger? Net bevallen en dan met deze man die duidelijk een gebrek aan respect heeft naar jou toe, onder 1 dak?
En licht familie/vrienden in. Zo heb je backup. Wie weet wat voor waardevolle hulp je er voor terug krijgt.
Het is je niet gegund vandaag. Hahaha. Ja pas op hoor, straks komen ze in de aanval op zp. Vormt heel zp 1 front ipv discussie met elkaar hebben we discussie met viva.
Wat laat jij de dingen gebeuren en over je heen komen. Je komt over als iemand vol zelfmedelijden, maar de enige die iets kan veranderen ben jij. Waar is je eigenwaarde? Waar is je voorbeeldfunctie richting je kind? Lees alles eens terug en bepaal dan zélf wat je gaat doen. Wat wil jij? Wat is het beste voor je kind en je ongeboren kind? En als je die antwoorden hebt, handel er naar.
Is dat een bewuste keuze? Waarom? Het lijkt me juist goed dat jouw vrienden en familie van de situatie afweten, zodat ze je kunnen helpen. Je zit in een hele lastige situatie. Ik begrijp dat het eng is om de stap te zetten, maar juist daarom is het fijn als je kunt terugvallen op de mensen om je heen. Natuurlijk kun je hier ook van je af schrijven op het forum, maar in praktische zin kunnen we niets voor je doen. Het is echt belangrijk om het aan jouw naasten te laten weten, zodat je er niet alleen voor staat. Verder denk ik ook dat het goed is om het met jouw verloskundige te bespreken, zodat ze weet hoe je je voelt maar ook om hem evt. (letterlijk) buiten de deur te houden als je aan het bevallen bent. Veel sterkte!
Ladies, chill.. (althans, sommige van jullie) Volgens mij weet TS ook wel dat haar leven nu niet fantastisch verloopt en dat ze mogelijk verkeerde keuzes heeft gemaakt. Het helpt haar niet om het nog even in te wrijven. TS, wat heb je nodig om een beslissing te nemen? Want daar komt het op neer, het nemen van een beslissing. Je zal moeten besluiten wat je wil en ook de consequenties moeten aanvaarden. Zoek iemand die je kan helpen, waar je mee kan praten. Misschien beginnen bij je verloskundige of huisarts?
Ik was even afwezig omdat hij thuis kwam. De hel is losgebroken hier. Hij had geld uit mijn portemonnee gepakt kwam ik achter dus had gevraagd terug te brengen. Heeft hij niet gedaan en kwam vervolgens mijn hele portemonnee mee nemen omdat ik zei voor mezelf te zorgen. (Nou dat ga je mooi niet doen zonder mijn toestemming, was zijn reactie) het werd trekken en duwen. Mijn laptop is nu stuk. Heeft hij kapot gegooid. Mij heeft hij geduwd/geschopt en in het gezicht geslagen. Zijn familie heb ik eerder ingelicht. Ik moest maar geduld hebben met hem en het zou goedkomen. Maar nadat hij me nu geslagen heeft wil ik niks meer. Zijn ouders heb ik op de hoogte gebracht en die komen waarschijnlijk straks deze richting op. Maar heb geen zin in ze. Wil niet meer dat er bemiddeld word. Ik wil dat hier einde aan komt. Hij heeft mijn huissleutel meegenomen. Dus als ik zo weg ga, kan ik ook niet terug als ik iets vergeten ben. Ik ben ook niet van plan jets mee te nemen. Me kind en mezelf. Klaar. Ik hoef niks mee. Ik moet denk ik naar ziekenhuis om te controleren of alles wel oke is. Ik heb veel gehuild en was vol adrenaline dus heb op t moment zelf geen pijn gevoeld toen hij tekeer ging. De baby is ook rustig? Ik voel geen beweging. Ik hoef het huis niet en me spullen niet en zelfs me kleren wil ik niet meer. Ik wil gewoon weg nu. En nooit meer bij hem terug. Ik ga me nu omkleden om te vertrekken. Zal ook niet meer reageren denk ik heb nergens puf meer voor.
Oja ik schrijf dit bericht terwijl ik op de taxi wacht. Die zou over een uur pas kunnen komen. Voordat mensen denken dat ik ipv mij haast naar ziekenhuis om kindje te checken, op zp zit.
... wat ontzettend heftig dit! Heel goed dat je nu gaat. Weet dat je ook gebruik kan maken van een Blijfhuis, daar kan je altikd naar toe met kind. En natuurlijk de politie. Heel erg veel sterkte gewenst
Wauw.. wat een ontknoping ineens! Heel veel sterkte, kracht en wijsheid! En toch ergens weer dat stemmetje in mijn hoofd.. is het een waar verhaal? Zo vaak de laatste tijd zijn het spannende verhalen.. Ik hoop ergens ook maar dat het niet waar is!
Ik begrijp het, heb ik ook, maar liever woorden verspilt voor niks, dan iemand genegeerd of belachelijk gemaakt terwijl het serieus is..