Kindermishandeling

Wat vreselijk voor het kind. Ik zou niet afwachten maar meteen melding maken.
Dat kindje kan niet voor zichzelf opkomen, dat moet een volwassen iemand doen.

 

In mijn ogen kan je een 4 jarige prima op de gang zetten. Ja, ze is jong, dat absoluut. Maar in mijn ogen hoef je echt niet alleen leuk lief en aardig te zijn als je kind iets doet wat niet door de beugel kan. Op de gang of in de hoek zetten of naar zijn kamer sturen, vind ik geen probleem. Mijn 2 jarige peuter zit soms ook op de trap voor 2 minuten. Zeker als hij zijn auto door de kamer heeft gegooid en toen in 4 stukken uitkwam in de keuken.

Ik denk ook niet dat bijna alle gevallen veroorzaakt wordt door ouders/opvoeding.

Toevallig heb ik gisteren een afsluitend gesprek gehad met de huidige orthopedagoog van onze oudste. Ze vroeg wat voor cijfer ik mezelf gaf als moeder. Nou, echt wel ruim voldoende hoor. Maar mijn 8 jarige kan voor de buitenwereld enorm brutaal en respectloos zijn, maar ik weet dat het hem overkomt en er veel meer achter zit dan een slechte opvoeding/slechte ouders.

 

Ik bedoel niet dat lastig gedrag altijd door de opvoeding komt, maar als een kind als onhandelbaar wordt gezien en dus een koude douche 'verdient' geloof ik daar niet in. Dat ligt niet aan het kind. Mijn stiefdochter kan ook zeer lastig gedrag vertonen. Dat escaleert ook wel eens, maar hoe wij (of juf) ermee om gaan heeft heel veel invloed. Ik vind het gewoon belangrijk om naar een kind te kijken en naar wat het kind nodig heeft op dat moment. En ik zeg niet dat op de gang zetten nooit werkt, maar in het geval van de vriendin van ts werkte het niet en dat kan ik me heel goed voorstellen, omdat er gereageerd wordt op 'onhandelbaar' gedrag en het kind weg wordt gezet, in plaats van dat naar de oorzaak gekeken wordt. En ik denk nog steeds dat heel vaak 'onhandelbaar' gedrag in de thuissituatie wel door opvoeding komt. Simpelweg omdat mensen nou eenmaal reageren op elkaar.

Ik bedoel ook niet dat je altijd maar lief leuk en aardig moet zijn, dat is het hier thuis ook niet, maar het klinkt alsof de verbinding tussen het kind en de ouders bij de vriendin van ts volledig weg zijn en dat moet hersteld worden naar mijn idee. Als dat niet gebeurt denk ik niet dat dat kind zich weer respectvol gaat gedragen naar haar ouders.

 

Vreselijk dat kind staat dus alleen en heel wat volwassen mensen vinden haar dus een rot kind zo te lezen. Moet er niet aan denken om 1 minuut lang onder de koude douche te moeten staan .

 

Zeker kindermishandeling! Ik zou zeker een melding maken en had die ouders zelf onder de koude douche willen zetteb. Bah, bij een kind van 4.

 

Ik ben van mening dat een kind de straf vooral moet kunnen snappen. Mijn neefje van 6 heb ik ook wel eens voor 10 minuten naar zijn kamer gestuurd met de woorden: je bent een grote, verstandige jongen. Ik merk dat je het heel lastig vind om na te denken en ruzie blijft maken. Ga maar even boven op je kamer nadenken hoe we dit kunnen oplossen. En dan ga ik ook nadenken en praten er over 10 minuten over. Nu snapt hij dat, 2 jaar geleden niet. Sommige andere kIndjes van 4 snoppen dat wel. Leeftijd heeft daar niet zo heel veel mee van doen. Er zit ook echt geen logica in een koude douche. Dat snap ik als volwassene al niet, laat staan een kind. Met straffen wil je ander gedrag bij het kind bereiken. Ik vind dus dat de straf dat andere gedrag moet stimuleren anders snap ik echt de functie van de straf niet

 

TS vraagt wat anderen hier van vinden. Misschien omdat ze zich zorgen maakt en zich afvraagt of anderen zich ook zorgen zouden maken? Of misschien omdat ze zich niet zo’n zorgen maakt en dat wil voorleggen aan buitenstaanders. Zo’n rare vraag vind ik het niet. En daar wordt op gereageerd.

En er zijn een heleboel reacties waarbij niemand zegt dat het slechte ouders zijn, maar dat deze straf (4x per week!) niet acceptabel is. Het gaat niet om een moeder die haar kind 1x onder een koude douche heeft gezet. Het gaat om een moeder die denkt dat het ok is om je kleuter 4x per week onder een douche te zetten. Dan hebben zowel kind als ouders hulp nodig. Ik vind daar helemaal niks raars aan.

 

Ik wil je complimenten geven hoe je dit oppakt. Ik ben in mijn jeugd jarenlang mishandeld door mijn vader en was er maar iemand geweest die het voor ons opnam.
Ik heb nog 1 zus en 2 broers en we hebben allemaal het contact volledig verbroken met hem. En ik geloof niet dat dit is wat hij zelf had gewild..
Mijn man kreeg vroeger hete sambal in zijn mond als hij niet op kon houden met huilen. Ook iets waar we in onze relatie héél erg veel last van hebben, want hij weet niet hoe hij zich moet uiten, dus op momenten zijn de spanningen hier soms echt niet te harden.

Je kan je vriendin er juist mee helpen. De gang hielp niet, nu is het een koude douche wat ook niet helpt (en beschadigend is, wat het probleemgedrag verergert), what's next? Straks doet ze haar kind in een vlaag van verstandsverbijstering iets aan...

Obv jouw verhaal denk ik dat er bij jouw vriendin zelf diepgewortelde problemen zitten, van waaruit zij handelt. Ik geloof echt niet dat zij dit zelf ook wil, ze heeft hulp nodig. Sterkte en succes!

 

@frummelke86 je geeft aan de straf van koude douche niet te begrijpen maar even zonder oordeel over de mate waarin het toegepast wordt in het geval dat ts aan haalt. Bij een driftbui is er sprake van een zogenoemd heet hoofd, wanneer je het heet hebt zoek je afkoeling dus zo onlogisch is die koude douche dan ook weer niet. We hebben immers de afgelopen weken met zijn allen verkoeling opgezocht vanwege de hitte.

Overigens hier is zoon ook wel eens met kleren en al onder de koude douche gezet, notabene op advies van instanties vanwege de driftbuien. Alle andere manieren werkte alleen maar escalerend en na die koude douche was er tenminste een mogelijkheid om erachter te komen wat de oorzaak was. De oplossing heeft uiteindelijk erg lang op zich laten wachten mede omdat wij die niet zomaar konden toepassen en instanties er niet op doorpakte maar steeds opnieuw het alsnog wilde proberen, waardoor het zelfs alleen maar erger werd omdat hij zich niet gehoord voelde. Op zo’n moment sta je als ouder volledig in de kou terwijl mensen wel over je oordelen, maar je kind ook nog eens een negatief label opgeplakt krijgt wat geheel onnodig was.
Op het moment dat een kind in een driftbui zit is het haast onmogelijk om achter de oorzaak te komen laat staan de oorzaak op te lossen/weg te nemen.

Even als voorbeeld zoon kreeg een driftbui toen we het in de auto erover hadden dat de klok een uur terug gezet moest worden, was geen land mee te bezeilen en duidelijkheid over de oorzaak kregen we niet. Thuis gekomen leken alle vragen enkel te zorgen voor verdere escalatie, nadenk stoel/plek was enkel escalerend en resulteerde in slopen, dicht bij houden in omhelzing resulteerde in fysiek agressief naar ons (bijten, slaan, schoppen), uiteindelijk hebben wij hem onder de koude douche gezet. Resultaat van het gesprek erna hij was bang dat de dinosaurussen terug kwamen. Jaar later wederom met klok terug zetten weer een bui, dan denk je de oplossing te hebben, helaas niet. Na een hele tijd is er uitgekomen dat hij bang was dat de tijd met zijn vader daardoor herhaald zou worden/terug zou komen en die hem en mij weer zou gaan slaan. Ook de reden waarom hij dat niet aan gaf is overigens duidelijk aangegeven, wij mochten niet weten dat zijn vader dat had gedaan want als wij daar iets mee zouden doen zou zijn vader ons wel eens te pakken kunnen nemen (gedachte van een kind). Hij bleek dit bij de diverse hulpverleners al wel degelijk aangegeven te hebben maar die hebben dat, na een gesprek met enkel vader, verwezen naar door moeder gemanipuleerd zonder enig gesprek met ons overigens waardoor wij hiervan dus niet op de hoogte waren. En dit soort buien op ogenschijnlijk hele normale gebeurtenissen gebeurde heel vaak. Dus sorrie helaas heel bekend mee dat de oorzaak echt niet altijd zo voor de hand ligt als men laat overkomen.
Misschien voor velen een ‘ver van je bed show’ en ontastbaar maar wanneer je er middenin zit lijkt het meer een nachtmerrie waar je niet uit ontwaakt.

 

Maar het gaat niet over je kind een keer onder de douche zetten. Het gaat om je kind 4x per week onder de douche zetten. Ik neem aan dat jij dat niet gedaan hebt, of wel?
Als je dit iedere week minstens 4x moet doen, dan werkt het dus niet. Dan wordt het iets structureels, i.p.v. een uiterste maatregel. Dat is toch heel iets anders?

 

Ik zou inderdaad bij veilig thuis advies vragen, dit kan anoniem, ik begrijp dat je dat liever eerst doet als direct melden. Zoals je beschrijft.
Benoem dit ook duidelijk in je gesprek.

Ik zou daarna het gesprek aangaan met je vriendin, waarin je duidelijk voor houd dat het belang van het kind voorop staat.Want deze straf is niet oké en kan mezelf als hulpverlener niet voorstellen dat je dit oppert als oplossing (gelukkig, maar triest dat dit schijnbaar wel kan!).
Daarom ooo benieuwd of hulpverlening überhaupt weet dat dit gebeurd. Misschien goed om eens na te vragen.

Succes!

 

Vragen die ik zou hebben zijn of het echt 4x per week elke week is en ookal er koud gezegd word of het puur de koude kraan is of een lauwe douche nu in dit warme weer. Ik zou in gesprek dus nog meer details proberen te verzamelen.

Dat gezegd hebbende vind ik 4x per week en/of een ijskoude douche niet kunnen. Een lauwe douche incidenteel als een kind zo ver boos is dat hij er schade van zou krijgen zou ik misschien nog overwegen. Maar ik heb geen hele boze kinderen. Alleen kinderen met pit.

 

Wij hebben 2 kinderen op het zmlk, moeilijk opvoedbaar door een aangeboren genetische afwijking.

Om die reden hebben wij ook diverse hulpverleners over de vloer gehad. En hoewel de meesten echt keihard werken, hebben we helaas ook ervaring met hulpverleners die onvoldoende kennis van zaken niet toegeven en zelf het wiel proberen uit te vinden. Wij hebben trouwens nooit het advies gekregen ons kind onder de douche te zetten, maar bijvoorbeeld wel het advies van de huisarts om onze oudste zoon maar in een instelling te laten opnemen, omdat ik aangaf dat het mijn vriend te veel werd.

Het heeft jaren geduurd voordat we eindelijk de hulp hadden om mijn vriend te ondersteunen en nu gaat onze zoon 1 dag per week naar een leuke respijtzorg, zodat wij de kans hebben om bij te tanken.

Hebben we dan al die jaren geen hulp gehad? Natuurlijk wel, maar die ging alleen over het ondersteunen van onze zoons, niet van ons.

En dan nu on topic, ik vermoed dat het bij de vriendin van TS precies omgedraaid is. De hulpverleners in dit gezin kijken vanuit het perspectief van de ouders, in dit geval naar hoe de ouders het kind in het gareel kunnen houden, kunnen opvoeden. Maar ze moeten ook naar het kind kijken, naar wat het kind nodig heeft om met haar problemen om te leren gaan.

Daarvoor kan haar moeder contact opnemen met de huisarts. Dan kan er geëvalueerd worden waarom dit meisje zich zo gedraagd door bijvoorbeeld een orthopedagoog. En dan kunnen de ouders met een passend traject starten om het kind te ondersteuen ipv in het gareel te dringen.

Tot die tijd zou ze bijvoorbeeld het boek geef me de vijf kunnen lezen. Geschreven voor autistische kinderen, maar de tips zijn prima toe te passen op kinderen die behoefte hebben aan een positief gestructureerde omgeving. Dus niet onder de douche zetten, maar proberen het kind grip te bieden op de omgeving, waardoor die driftbuien minder zullen gaan voorkomen,

 

In die periodes was dat soms echt wel vaker nodig dan een keer en kwam dat ook wel eens meerdere keren per week voor. Wel pas wanneer al het andere averechts werkte. En ja het bleef een uiterste maatregel maar was duidelijk wel structureel, al was het dan niet 4x per week. Vandaar ook mijn laatste opmerking dat het voor veel mensen heel onwerkelijk is omdat ze nooit in die/zo’n situatie hebben gestaan. Vond ik het onwenselijk ja, ben ook heel boos geweest dat een structurele oplossing zo lang geduurd heeft en het voelde behoorlijk als in de kou laten staan door instanties en hulpverleners onder het mom van ‘je hebt toch een manier nu om te zorgen dat hij afkoelt?’ En ja dat is letterlijk de opmerking die ik van hen terug kreeg, niet 1x maar meerdere malen.

 

Je kunt ook alleen bellen voor advies. Dan noem je geen namen maar leg je de situatie uit. Zij helpen je dan met duidelijk krijgen wat er gebeurt en geven tips hoe je je vriendin kunt benaderen en wat je voor het kind kunt doen. Ik heb laatst ook op die manier met ze gesproken en dat was enorm verhelderend en goed advies gekregen.

 

Ik heb wel het idee dat er steeds meer aannames gedaan worden, waardoor mijn eerste neiging is: praat eerst eens met je vriendin.

Onze dochter heeft gigantische woede-aanvallen, waarbij ze zichzelf ook pijn doet (hoort bij haar genetische afwijking blijkbaar). Haar doen we er een plezier mee om haar (kort) onder de douche te zetten, want dan kan ze uit de driftbui komen. Lang praten, er voor haar zijn, tegen een kussen laten slaan, even alleen zijn, alles al geprobeerd. Maar even onder de douche is het enige dat helpt. Ze hoeft er niet voor straf onder, ze mag er meteen uit als ze wil. Vaak ga ik ook met haar mee, staan we samen met kleren aan onder de douche. Dit gebeurt overigens geen 4 keer per week, de frequenties wisselen enorm. De laatste keer is een tijdje geleden gelukkig.

Daarnaast 'moet' ze als het zo heel warm is van mij 's avonds kort zich afspoelen onder de douche, daar is ze me achteraf altijd dankbaar voor. Maar dat is dus ook absoluut niet voor straf. Van tevoren is het echter altijd drama, waardoor het veel erger lijkt dan het is (en dat kan ze gerust ook verkopen als 'ik moest onder de koude douche').


Zo genuanceerd kan zij het echter allemaal niet uitleggen, dus wat buitenstaanders alleen horen is 'ik werd onder de koude douche gezet'. Vertelt ze ook met regelmaat aan wie het maar horen wil. Ik zeg niet dat onze situatie hetzelfde, of zelfs maar vergelijkbaar, als die van je vriendin. Maar puur het 'onder de koude douche zetten' is voor mij geen garantie voor kindermishandeling, wat de overgrote meerderheid hier direct zegt. Praten is het codewoord denk ik, het klinkt alsof je vriendin heel open is over haar onzekerheden en valkuilen. Hulp zal ze dan waarschijnlijk ook echt wel accepteren!

 

Dit wilde ik ook gaan schrijven. Veilig thuis kan je hele goede adviezen geven hoe een gesprek aan te gaan etc.

Ik vind het heel dapper van je dat je dit wel wil gaan bespreken. Dan kan voor je vriendin echt al heel erg helpen!