Ze afleiden was niet echt mogelijk, ze stonden steeds met hun rug naar me toe. Heb het jongetje wel bemoedigend toegelachen maar ja wat schiet ie daar mee op. Vind mezelf een lafaard dat ik niks heb gezegd. Die vader was echt een mafkees. Ging ie vervolgens nadoen hoe zijn zoon deed (over de stang in de wachtrij hangen, zwaaien aan die stang enz. Wat normaal uitziet als een kind dat doet maar belachelijk is als een volwassene dat met een kwaad hoofd aan het doen is). En maar doorgaan.
Ja ik had er iets van gezegd. Op dat moment overheerst bij mij het idee dat ik het kind wil beschermen. Het kan zijn dat ik dan zelf de klos ben, maar dan is het dus al te laat. Vroeger bevroor ik altijd in dat soort situaties, dat is de laatste paar jaar ineens anders.
Tja, ik heb eens in het verleden een vrouw aangesproken die haar zoontje (10 jaar?) helemaal verbaal de grond stond in te boren minuten lang. Ze dook direct in de slachtofferrol, haar kind was de moeilijke. Maar als ik mijn kinderen bij me had gehad, had ik niets gezegd, je weet nooit hoe dat soort types gaan reageren op jou.
Logisch als je zwanger bent, dan zou ik mijn mond ook houden (denk ik). Vaak is het bij situaties als deze dat iedereen hetzelfde denkt, maar niemand iets durft te zeggen. Meestal hoeft dan maar 1 persoon dat wel te doen en de rest doet mee (iets met een schaap en een dam....). @luca75 walgelijk gedrag van die vent. Was voor mij des te meer reden geweest om er iets van te zeggen.
Dat zijn altijd moeilijke situaties, ik weet niet of ik iets zou hebben gezegt.. had echt aan de situatie(en mijn bui) gelegen. Ik was begin van het jaar in centerparcs en stond in een kleedhokje samen met mijn zoon. We waren nog naakt toen ik een vrouw hoorde schelden tegen haar kind, later hoorde ik ook dat het kind klappen kreeg en huilde. Mijn man (zat in het hokje naast me) heeft over het hokje gekeken, maar zag niemand. We hoorden het dus wel, maar hebben niemand gezien, uiteraard wisten we ook de situatie niet. Maar een ik vermoed 4/5 jarige die volledig wordt uitgescholden en geslagen in een zwembad gaat veel te ver, ik vroeg mij oprecht af wat zulke types thuis dan wel niet doen. Heb me weken schuldig gevoeld dat we niet hebben kunnen ingrijpen, dus ik snap jouw gevoel heel goed.
Ach arm kind.. Ik was dus zo'n kneus geweest en zou wel mn bek open hebben getrokken als ik het had gezien.. en ook niet bepaald op een vriendelijke manier waarschijnlijk. Iedere ouder kan wel eens uit zn slof schieten en tekeer gaan tegen zijn/haar kind als ze lopen te klieren, maar klappen verkopen of naar de keel grijpen vind ik echt niet kunnen..
Ik zeg wel wat hoor. Als ik er dichtbij sta vraag ik minimaal even aan het kind zelf of het een beetje gaat, of het pijn doet, of ie erg geschrokken is etc. Zodat voor het kind in elk geval duidelijk is dat niet iedereen zo met elkaar omgaat.
Ik had ook wel iets gezegd. Tegen die vader iets in de trant van: 'gaat het joh', als hij over die stang was gaan hangen. En medestanders proberen zoeken dmv oogcontact. Ik vind het zo erg als ouders zo met hun kind omgaan. Iedereen is weleens boos of voelt zich machteloos. Maar dat moet je niet op je kind afreageren.
Oh verschrikkelijk zeg...ik denk dan; wat als mensen in zo'n wachtrij al niet nadenken over waar ze mee bezig zijn, wat gebeurd er dan als ze thuis zijn Als ik het zo lees is mijn 1e reactie dat ik er iets van zou zeggen. Maar als ik daadwerkelijk in de rij zou staan weet ik niet wat ik zou doen. Heb ooit ingegrepen toen een moeder haar kids verschrikkelijk uitschold en t knuffeltje van haar dochtertje zowat op het spoor gooide. Verschrikkelijk was dat.
Tot ongenoegen van mijn vriend had ik waarschijnlijk wel wat van gezegd. Ik mag me van hem met dat soort dingen nooit bemoeien. Maar ik ben zo'n type van eerst iets zeggen en dan pas nadenken. Daar komt bij dat ik niet zo heel erg bang ben aangelegd. ( lees: ik loop voor de grootste kerels niet weg ) Dus ja ik zou er zeker wat van zeggen. Uiteraard op een normale manier ( als me dat lukt haha )
Ik ben zelf zo vervelend persoon die me overal mee bemoeit dus ik zou er wel wat van vertellen als me vriend al niet onderweg was haha
Nou ik zou gewoon vanuit het hokje iets roepen hoor. Heb ik vorig jaar ook gedaan toen ik met mijn zoon bij het Tikibad in het pashokje stond en allemaal jongeren liepen te schelden en te schreeuwen, toen kon ik het niet laten om er wat van te zeggen. Mijn zoon vind het altijd vreselijk als ik het doe maar kan er gewoon niet tegen als mensen zo asociaal doen.