Hier hetzelfde . Man vind het ook maar vaag. En jouw reactie niet overtrokken. Hier was het geen optie trouwens. Ik ben heel erg jaloers en dit zou een echte no-go zijn. Gelukkig heeft hij alleen mannelijke vrienden :')
Ik zou echt enorm hypocriet zijn...mijn BFF is namelijk een man Zijn vriendin vindt onze vriendschap prima (ben ook echt dol op haar, topwijf!) en mijn man heeft geen enkel probleem met hem (sterker nog, dikke vette bromance tussen die twee hahaha). Maar ik vind het niet gek dat je haar eerst wil zien. Ze is iemand met wie jouw man het goed kan vinden en met wie hij een hobby deelt. Lijkt me meer dan logisch dat hij haar eerst even aan jou voorstelt! Wel zo netjes, toch? Mijn man is ook niet mijn beste vriend Levenspartner, soulmate, steun en toeverlaat: ja. Maar beste vriend? Nee. Zou het ook best k*t vinden als hij mij zou zien als beste vriendin Mag toch hopen dat ik wat meer ben dan dat
Hier ook iets vergelijkbaars meegemaakt helaas. Ik zou het daarom ook echt niet tof vinden en begrijp het gevoel volledig. Bij mij zouden er echt alarmbellen gaan rinkelen. Ookal is hij er zo "open" over.
Als mijn man met een goede vriendin die ook gewoon bij ons over de vloer komt zoals de vrienden, een dagje weg zou gaan voor hun hobby zou ik het geen probleem vinden. Maar jij kent haar niet, hij reageert apart op jou reactie, ik zou het dan ook niet echt een fijne gedachte vinden.
Dat kan natuurlijk. Maar zoiets kun je ook in een ander persoon dan je partner vinden. Ik vind het gewoon raar om beledigd of wat dan ook te zijn wanneer je partner iemand anders als zijn/haar beste vriend ziet.
Neuh joh......Hier ben ik veel te jaloers voor. Ik vertrouw mijn man....Maar het idee alleen al dat hij een nieuwe beste vriendin heeft. Ik weet het, totaal onredelijk maar toch. Nope! Andersom zou ik ook raar staan te kijken als ik een nieuwe beste vriend heb en mijn man wordt nog niet koud of warm van het idee dat ik mijn vrije zaterdag met mijn beste vriend doorbreng ipv mijn man. Onredelijk......Ik weet het. Maar toch
Ik vind vooral de reactie van je man bedenkelijk. Geheimzinnig doen terwijl het niks bijzonders is, volgens hem. Ik zou daar geen prettig gevoel bij hebben. En ik vind het niet meer dan normaal dat je haar ontmoet, zijn vrienden ken je toch ook? Ik zou het mijn man nooit verbieden, maar wat meer openheid zou ik wel vragen.
Ik heb vanavond een gesprek met hem gehad en mijn gevoel hierin naar voren gebracht. Geprobeerd vanuit mijzelf te praten zonder hem te beschuldigen van iets. Gevraagd wat hem zo geïrriteerd maakt. Zijn antwoord is dat ik hem toch niet vertrouw en er toch wel van denk wat ik wil. Hij is open en eerlijk geweest en toch doe ik nog zo moeilijk. Daarna is hij boos naar boven vertrokken. Ik weet niet wat ik hiermee moet? Hij is inderdaad open en eerlijk geweest. Vertelde zelf over het lunchen en het appen. De appjes heb ik niet gelezen, dat vind ik privé. Misschien haal ik mezelf wel echt dingen in het hoofd die er niet zijn. Ik wil het hem ook niet ontnemen, hij was er juist zo blij mee en ik gun het hem. Tegelijkertijd als ik vraag of ze dan misschien daarna hier een keer langs wil komen vindt hij dat niet nodig. Ik ga hem er nu niet meer mee lastig vallen, denk ik. Ik weet het niet. Hoe hij het zou vinden heb ik niet gevraagd..ik weet dat hij het niet erg vindt als ik een beste vriend heb. Alleen zou ik deze dan uit mijzelf wel voorstellen aan mijn man denk ik.
Tsja zo had m'n man ook veel contact met een vrouwelijke collega en natuurlijk zocht ik daar niets achter............ Hij is toch getrouwd met mij en ik vertrouwde hem 100%....... En ja, inmiddels is m'n man mijn ex......... Want Tsja ons huwelijk was toch al zo slecht dus doodnormaal dat hij een relatie met diezelfde vrouwelijke collega was gestart. En nu zitten ze samen met mijn kinderen drie weken in zuid Frankrijk, waar hij voorheen met mij zat..... In een notendop mijn verhaal. Zal vast niet bij iedereen zo gaan maar het kan en gebeurd dus wel bij vriendschap tussen man en vrouw of collega's.
Dat kan. Maar ik zei ook al dat op zo’n moment mijn ‘jaloerse ik’ naar boven komt. Ik ben zijn vrouw en een andere (nieuwe) vrouw hoort niet in dat plaatje en al helemaal niet als beste vriendin bestempeld te worden. Maar goed. Fijn dat jij dat anders kunt zien
Ik ben zn moeder niet rolleyes maar ik zou ‘m wel ‘verbieden’ om te gaan met een vrouw die hij beste vriendin noemt. Dat hoor ik te zijn lijkt mij. Maar ik zou sowieso niet zo rustig reageren op een vriendschap met een vrouw. Heeft niks met vertrouwen te maken trouwens.. Gelukkig zijn we beide stikjaloers.
Door zijn hele reactie zou ik echt wantrouwend worden. Je uit je gevoelens en dan word hij boos. Hij zou je gerust horen te stellen ipv geirriteerd te gaan doen tegen jou! Als er iemand recht heeft op irritaties ben jij dat wel in dit verhaal. Misschien een slecht advies, maar ik had zijn apjes gaan lezen na deze reactie.
Dit vind ik ook. Zo zou ik dat bij een man ook zien. Ik wil altijd graag mn man zn vrienden (man of vrouw) leren kennen. Vind het een beetje vreemd dat hij daar geirriteerd van raakt..
Hij reageert geïrriteerd en zodra jij jouw gevoel uitspreekt gaat hij boos naar boven. Jouw gevoel doet er dus niet toe....
Je man had er juist zo'n zin in? Kom op zeg. Het klinkt een beetje of hij niet echt een eigen leven heeft, en dat het fietsen met haar zijn leven weer kleur geeft...... Ik vind hem vreselijk kinderachtig om naar bovente stormen, en het niet als 2 volwassenen uit te praten. Kan je vertellen, dat als mijn man nu was gaan fietsen het weekend, wij flinke ruzie zouden krijgen!. Ik heb ook een beste vriend, mijn man een hele fijne goede vriendin. Zo snel mogelijk heeft hij mij aan haar voorgesteld toen we verkering kregen, en andersom ook. We komen bij elkaar over de vloer zonder onze partner, maar zeker ook met. En ik app ook met mijn vriend die ik nu al 20 jaar ken, en mijn man zit gewoon mee te lezen hoor. (En ja, we bellen ook wel eens als zijn vrouw uit is etc)
Ik vind het een heel vage reactie van je man. Ik zou er echt meer achter zoeken. Sowieso vind ik dat 'BFF' gedoe een beetje overdreven na een bepaalde leeftijd. Je kan heus goed bevriend raken of zijn met anderen maar ga zo'n collega dan niet meteen bestempelen als 'mijn nieuwe beste vriendin'. Ik had daar al de kriebels van gekregen dus. Dus je overdrijft niet.
Ik kijk nooit in mijn mans telefoon, maar dat was het moment geweest dat ik dat dus wel had gedaan na dat gesprek. Zonder blikken of blozen, kom nou beetje boos weglopen omdat hem de vragen niet zint en omdat jij hem sowieso niet vertrouwd. Wat is dat trouwens voor slap argument van hem want waaruit blijkt dan voor hem dat je hem hierin niet vertrouwd? Dat verzint hij er gewoon bij. Nee hoor, die telefoon was even van mij geweest.