1 je zeurt niet 2 je eist niet teveel 3 jij hoeft je niet aan te passen. Zou niet weten aan wat. 4 je stelt je best onderdanig op in mijn ogen. Je mag best wat harder zijn. Ik wil niet hard overkomen, maar ik vind het een situatie die weinig getuigd van liefde en respect. Van ZIJN kant dus!
Ik zou ook even heel goed duidelijk maken dat jij hier niet van gediend bent! Ohh is ie helemaal van de pot gerukt!!!! Ja sorry hoor maar ik zou echt echt boos worden en hem eens flink bij zn nekvel grijpen en even de waarheid vertellen
Ik ben boos geworden, maar het doet hem niks. Ik weet niet hoe ik hem dan nog kan bereiken. Hij respecteert mij nu inderdaad niet maar dat boeit hem niet.
Dan hard spelen. Negeer hem volledig. Leg zijn kleren op een stapeltje koffer er naast. En pas als hij vraagt wat en waarom. "Die kan je meenemen morgen en meteen bij haar blijven" misschien snapt hij het dan.
Reageert je telefoon daar niet op als dat aangezet wird? Volgens mij gaat ee dan op de ‘verloren’ iPhone een signaal af?zodat je hem kan vinden
He wat naar dat het nog steeds zo'n ding is.... de oplossing kan ik je helaas niet geven, maar in hoop dat jullie er over een tijdje alsnog rustig over kunnen praten, en dat er bij hem het kwartje valt dat jij je behoorlijk gekwetst en genegeerd voelt. Heel veel succes, en probeer niet alleen af te gaan op het forum, maar vooral ook op je eigen gevoel. Liefs
Okee... Nu zou ik hem dus compleet negeren, net zolang tot hij een normaal gesprek begint. Jij hebt je best gedaan
Ik heb het ook even aan mijn man voorgelegd, en die is normaal altijd heel snel van: maak je niet druk, stel je niet aan, typisch vrouwen.. dat soort dingen. Maar hij vindt dit ook niet oké. Zou het andersom ook niet goed/leuk vinden. Ik vind het echt wel een dingetje dat hij zo boos/apathisch blijft. Boos worden heb je al gedaan. Als hij toch gaat vandaag was ik zelf met de kindjes iets kei leuks gaan doen en zodra hij thuis zou komen was ik naar bed gegaan. Ik had hem echt even niet willen zien.
Of er nu wel of niet iets speelt tussen hem en haar, of je je nu compleet aanstelt of niet (en nee dat doe je niet!) het maakt niks uit in mijn ogen. Als het zoveel met jou doet dan had hij op zn minst die afspraak kunnen verzetten. Als het echt zo’n goede vriendin is dan snapt ze dat en dan wil ze niet voor haar beste vriend dat hij gezeik krijgt thuis. En als het zo’n goede vriendin is dan snapt ze ook deze rare situatie en zou ze zich komen voorstellen. Dus óf hij heeft er schijt aan, óf ze zijn geen vrienden, óf ze weet niet van wat er bij jullie speelt nu. Weet ze wel van jouw bestaan af?
Mee eens! Als je het hele topic in 1 keer doorneemt zie je dat ts zich heeft laten opjutten! De reactie van haar man vind ik niet netjes - hij had subtieler kunnen reageren - maar kan het wel begrijpen. Als het echt een fijne vriendschap is, geheel onschuldig, dan begrijp ik wel dat hij geïrriteerd raakt, want als het vanaf nu elke keer drama wordt zodra hij contact met haar heeft en het is echt een goede (onschuldige) vriendschap... Vanaf nu wordt deze hele relatie natuurlijk ongemakkelijk voor jullie beide en begrijp goed dat hij daarvan baalt. Ik zou gewoon openkaart spelen, toegeven dat je jezelf hebt laten opjutten (als je het zelf ook zo ziet natuurlijk), hem een hele fijne dag toewensen en aangeven dat je haar wel graag een keer wilt uitnodigen omdat je nieuwsgierig naar haar bent geworden en haar graag wilt leren kennen (als beste vriendin van hem). Ik denk zelf dat zijn 'koele' houding zijn manier is om jou te laten inzien dat er niets aan de hand is. In zijn ogen is er namelijk niets aan de hand!
Het zou gewoon prettig zijn als je haar zou kunnen zien. Misschien is ze zo lelijk als de nacht en voel je je ‘instant’ genezen van je jaloerse en wantrouwige gevoelens. Nee zonder gekkigheid, als je haar zou ontmoeten voel je wel aan je onderbuik of de hele situatie wel of niet te vertrouwen is. Dan nog, vind ik je man een zak hooi dat hij jou met dit gevoel laat zitten en het ook nog zo weet te draaien dat jij je afvraagt of je een zeur bent. Terwijl jij alleen je gevoelens uit in de hoop dat hij jou geruststelt. Hij doet precies het omgekeerde. Zit jullie relatie verder wel gewoon goed?
Ja zeker! Als je iets niet vertrouwd dan moet je het gewoon nachecken in plaats van jezelf kapot te maken met twijfels en aannamens.
Interessant dat er in dit topic zoveel vrouwen zijn die iemand negeren tot hij zelf gaat vragen wat er is als oplossing aandragen. Of iemand volgen (digitaal of fysiek). Of gaan snuffelen in iemands telefoon op zoek naar bewijs. Kom op, we zijn volwassenen. Als ik TS was dan zou ik het voor nu even loslaten, zien hoe het vandaag gaat en na vandaag, over een paar dagen, proberen het toch uit te praten met mijn man. Het is nu een te groot ding geworden om alles te kunnen overzien. Ieder gesprek mondt uit in ruzie en irritatie en daar wordt het probleem alleen maar groter van. Zij is (terecht) gekwetst en verdrietig, hij is (misschien ook terecht) geïrriteerd en boos. Dat moet eerst zakken om als volwassenen het gesprek met elkaar aan te gaan. Eventueel met hulp van een derde. Pas dan kom je erachter wat hier nu echt aan de hand is en kun je er samen of desnoods apart uitkomen.
Ik sluit me aan bij het gros wat al gezegd is hier, maar ik weet niet of jij je beter gaat voelen door dit topic. Hopelijk heb je wat aan de tips die langskomen. Als boos worden niks doet, misschien alles in een brief verwoorden?