Misschien een beetje zweverig topic. Geloven jullie in 'tekens'? Ik zal beginnen. Ik heb zelf geen religie. Ik geloof niet in een God. Ik geloof ook niet in geesten. Ik wil wel geloven in energieën. Niet van die bolletjes die je soms op een foto ziet ofzo, maar een energie die je bij je draagt. Energieën van een dierbare overleden persoon bijvoorbeeld. Mijn moeder gelooft in een soort tekens als je het het hardst nodig hebt. En ze gelooft dat dingen pas komen als je er zelf klaar voor bent en dat voor alles een reden is. Misschien zie je die reden meteen. Misschien kom je daar pas veel later achter. Nu is mijn opa afgelopen maandag overleden. Toen hij net overleden was en wij bericht kregen ( ik heb het hele weekend naast zijn bed gezeten en was net een half uurtje naar huis toen hij overleed) kwam er een witte vlinder voorbij vliegen. De vlinder bleef een poosje om me heen fladderen om vervolgens weg te gaan en op het moment dat ik wilde huilen kwam hij weer terug. Net zat ik even huilend in de tuin. Op dat moment verdwenen de wolken en kwam er een prachtige heldere maan en heldere sterren tevoorschijn waar ik weer helemaal rustig van werd. Mijn moeder zegt: de tekens zijn er, je moet ze alleen willen zien. Geloven jullie in zulk soort tekens?
Yes! Ik was op de crematie van een heel klein jongetje. Bijna de hele dienst heeft er een vlinder voor het raam gefladderd. Prachtig was dat. Ook meen ik soms de energie te voelen van een dierbaar overleden persoon, vooral als ik belangrijke beslissingen moet nemen.
Ja ik geloof er wel in! Ik geloof ook dat er energieën bij je kunnen zijn. Geloof het of niet, ik voel ze soms aan. Een medium had ooit gezegd: de energie van *** zit aan die kant van jullie huis. Hij blijft daar omdat hij jullie niet bang wil maken. Aan die kant van het huis was ook mijn slaapkamer. Ik sliep vaak erg onrustig! Toen naar een slaapkamer aan de andere kant van het huis kunnen gaan... niks meer aan de hand! Zit het tussen mijn oren? Geen idee. Al waren er meer ‘vreemde’ gebeurtenissen in dat huis, aan die kant. Bananen die zomaar op de grond lagen enz!
Ja, ik merk ze regelmatig! Ik spreek zelfs tekens af en die kom ik dan ook tegen. Ik geloof in de wet van de aantrekkingskracht/law of attraction.
Ik geloof er ook in. Heb er genoeg ervaring mee, al is het op een ander vlak dan rondom overlijden. Geloof ook wel enigszins in the law of attraction, al hou ik me daar niet bewust meer mee bezig.
Dat heb ik ook (of ik voel het omdat ik dat wil voelen). Maar ik geloof dus zeker in tekens.Mijn oma is overleden op mijn verjaardag. Jaren later naar een medium geweest en die vertelde dat mijn oma zei dat opa gek met de tijd en klok ging doen. Opa overleed een jaar later op mijn broer zijn verjaardag en op het tijdstip van zijn overlijden was ik aan het werk en viel de klok in mijn kantoor van de muur af. Sommige zullen het toeval noemen, ik wil geloven dat dit tekens van mijn dierbaren zijn.
Ik geloof er eigenlijk helemaal niet in... maar het is zo lekker om er in te geloven. Een paar weken nadat mijn moeder overleden was liep ik met mijn kinderen in Blijdorp en bij mijn oudste zoontje (die stiekem mijn moeders oogappel was) kwam zo’n enorme blauwe vlinder op zijn borst zitten en hij bleef heel lang zitten, zoontje heeft bijna de hele vlindertuin door gewandeld met dat beest. En toen vloog hij even naar mijn jongste zoontje, ging even op zn arm zitten...en hij vloog nog even naar mij, heel even. En toen was hij weg. Ik ben dus altijd de grote ongelovige , maar ik moest hier even bij slikken.
Nee, ik denk dat we onze eigen gedachten, wensen en gevoelens projecteren op onze omgeving en uiteindelijk gaan zien wat we willen zien, of waar we op geconcentreerd zijn.
Mijn oma vertelde altijd dat toen mijn opa overleed er een paar dagen een witte duif voor de deur van hun huis heeft gezeten. Ze was er zeker van dat hij dat was, of toch iets van hem. Toen mijn oma overleed heeft er 3 dagen een witte duif bij ons appartement gezeten; voor onze voordeur en op de kast van de rolluik. Moest meteen aan mijn oma denken toen ik de duif zag, ze bleef ook gewoon zitten als je op 1m langsliep. Ik geloof ook wel dat er "iets" is, bij het overlijden van al mijn grootouders wist ik het op het moment dat ze overleden. Bij mijn opa was ik pas 7 jaar, wij waren er niet van op de hoogte dat hij zo ziek was en we waren ook niet in de buurt, maar opeens overviel dat gevoel mij en het bleek te kloppen.
Nee, ik geloof er niet in. Ik denk inderdaad dat we bepaalde dingen voelen en zien, omdat we dat willen. Na het overlijden van ons zoontje let ik wel meer op deze tekens, maar dat valt dan weer samen met het (te graag) willen waardoor ik er niet in geloof.
Nee ik geloof er niet in. Vind ik soms best jammer, toen mijn moeder overleed had ik graag wel geloofd, in wat dan ook
Ja, dat idd. Mijn moeder ziet nu ineens overal regenbogen in terug komen sinds J haar overlijden. Ze zegt dan dat dat J haar manier is om te laten weten dat ze erbij is. Normaal zijn die regenbogen kleuren er ook... alleen ze wilt ze nu zien dus valt het op. Wat ik overigens niet tegen haar zeg. Ik ben blij voor haar als ze daar troost uit kan halen.
Ik geloof er wel in, maar niet op de manier waarop jij het beschrijft. Ik geloof wel in een God en ook zeker in een geestenwereld. Klinkt altijd zo heftig, maar ik geloof ook zeker in een strijd tussen goede en kwade geesten. 1 teken die mij altijd bij blijft, is toen wij zwanger wilde worden van ons eerste kindje. Mijn lichaam moest ontpillen, in de verste verte geen teken van een ongesteldheid en ik was zo verdrietig. Heel onzeker of het allemaal wel zou lukken, een kindje krijgen was eigenlijk mijn hele leven al mijn grootste wens. Ik reed in mijn auto naar m’n werk en was gigaaaantisch aan het huilen. Ik was zo verdrietig. Toen kwam dat liedje op de radio, ‘Take your time girl’, met die hartslag van een kindje aan het begin. Nou, nóg harder huilen. En ik zei tegen God dat ik er zo verdrietig van was, dat we zo graag een kindje wilde. Toen reed ik de bocht van een snelweg op en op dat moment zag ik een prachtige regenboog. Ik werd gevuld met rust en vrede, en ik voelde dat Hij tegen me vertelde dat het allemaal goed kwam. Dat was zo gaaf!! Snel daarna ben ik zwanger geworden. Natuurlijk zijn er altijd dingen waarvan je kan zeggen; ach dat is gewoon toeval. Maar dat was dit voor mij echt niet, het was zo mooi!
Nee ik geloof er ook niet in, maar het kan geen kwaad wanneer mensen er troost uit halen en daardoor hun leven weer kunnen oppakken. Wel heb ik er moeite mee wanneer mensen beweren readings te kunnen geven om zo met overledenen te kunnen communiceren en daar bakken met geld door verdienen. Over de rug van mensen met immens groot verdriet, die daar niet altijd mee geholpen zijn. Maar dat is eigenlijk weer een andere discussie.
Nee ik geloof er ook niet in. Ik denk ook dat we het willen zien en je het daarom denkt. Want vlinders vliegen overal het is maar net wat je er achter zoekt.
Hier sluit ik mij bij aan, en de uitspraak dat alles gebeurd met een reden kan mij heel erg boos maken... dichtbij mijzelf om het overlijden van mijn twee jongens, maar ook verder weg, bij het zien van alle ellende waar sommige mensen doorheen moeten. Neemt niet weg dat ik bijvoorbeeld een klein blauw vlindertje wel associeer met mijn zoontjes en dat ik het wel mooi vindt om dat te zien.