toevallig hadden al je voorbeelden met het geld te maken net. dus daarom zei ik dat. natuurlijk moeten ze ook leren dat de ouders het geld niet zomaar krijgen en dat de dingen allemaal geld kosten. zoontje is ietsje ouder dus hij snapt dat al wel. het gaat hier volgens mij eigenlijk niet om hoe je 'nee' zegt wanneer je kind iets wilt. maar leren dankbaar te reageren. dus meer van: wanneer het kind al iets gekregen heeft en meer wilt/eist om dankbaar te kunnen reageren.(en/of boos op je wordt omdat je niet meer geeft) wanneer je een uitleg geeft waarom je niet 'meer' wilt/kunt geven, ben je eigenlijk jezelf aan het verdedigen tegenover je kind. zoiets van 'als ik meer geld had, kreeg je meer; als de ijsbollen goedkoper waren dan zou je 2 kunnen hebben etc; je geeft daarmee dus een boodschap mee vind ik= het is helemaal geen gekke reactie van het kind om er meer te vragen, ipv gewoon te bedanken; dankbaar te reageren, of blij r mee te zijn met wat hij heeft etc. maar goed; Ik zeg soms de juiste reacties zelf hardop bijvrbeeld,' bedankt mama voor het ijsje, is heel lekker mama ' ipv uitleggen waarom 1 bol ipv 2 bollen(kan over alles gaan hoor) hij hoort dus wat hij ook had kunnen zeggen ipv gelijk 'meer willen' en dat zijn ondankbaarheid iets met mij doet.
zoiets had ik maar een paar keer misschien tot nu toe. in het algemeen is mijn zoon erg blij als hij iets krijgt. wel erg jong aangepakt omdat ik dat belangrijk vindt.
Ik vind de uitleg geen verdediging, maar gewoon uitleg. En ik begrijp best dat 2 bolletjes leuker/lekkerder zijn dan 1. Dus ik begrijp ook waarom een kind dan even die uitleg nodig heeft. En ik kan ook uitleggen dat ik sommige reacties niet fijn vind omdat ze ondankbaar overkomen, alsof ze met 1 bolletje niet blij zijn, of bv met rolschaatsen niet blij zijn want een hooverboard is cooler. Dat zoiets vaak terugkomt in de opvoeding, lijkt me ook niet gek.
Het komt goed hoor! Ik hoorde mijn zoon vanmiddag zeggen toen hij 3 verjaardagskaarten in de bus had; wat ben ik een bofkont! <3
Mijn dochter had er in de vakantie ook een handje van. Na een week (ergste week) was ik het zo zat en we liepen in de Efteling Ik heb tegen haar gezegd dat als ze nu niet ophield met haar gezeur en ontevreden gedoe Opa en Papa in elke achtbaan gingen en zij de tijd mocht doorbrengen met het staren naar een boom. Ik keek om me heen en mompelde iets over erg veel bomen hier, dit werd beaamd door Opa. het was gelijk over want een uur in de rij staan starend naar een boom terwijl Opa en Papa lol hadden was toch niet zo heel erg leuk.
Twee dagen geleden zei een vriendje die hier aan het spelen was, 'wat bof jij dat je familie rijk is!' Ik vanuit de keuken: 'Eh, als we rijk waren geweest, woonde we hier niet hoor'. Ik snap het ook wel, hier bij ons apartementen complex woont van-alles samen, van uitkeringstrekkers (de echte, het type ik hoef niet te werken als ik 8 kinderen heb, de overheid betaald alles wel), de werkers, de wat hoger opgeleide, de wat lager, alle culturen. En ja, als er vriendjes komen spelen dan zorg ik er wel voor dat ze te snoepen hebben (denk aan, komkommer, tomaat, appels, crackers, kaas, worst, dat soort dingen) Maar soms voel ik me ook een beetje een soort bediende die onderbetaald is en vandaag had ik er ook genoeg van. Ik rijk? Ja, want ik heb een dak boven mijn hoofd, een tv, spelcomputer etc. Maar daar hebben we hard voor gewerkt en nu heb ik wel precies 15 euro op mijn rekening hoor. School is weer begonnen, duur grapje! (Wonen niet in NL) Van de week een nieuwe fiets (lees: tweede hands en naar de fietsenmaker voor een beurt) aangeschaft omdat meneer niet meet paste op zijn oude fiets. Die heb ik toevallig net in mijn boosheid naar binnen gesleept. Ben er helemaal klaar mee. Maar goed. Hij kwam wel daarna naar boven om oprecht zijn excuses te maken, dus het zal allemaal wel loslopen. Zo niet, dan komt hij ooit toch echt van een koude kermis thuis.