(volgens jou) onzinnige regels overtreden

Maar dan moet er een hokje bij, niet de hokjes weg. Want dan raak je weer diegene die wél in een van de andere hokjes wíl.

 

Tuurlijk mag je nog gewoon jongen of meisje zijn en mag daar ook onderscheid in zijn. Die geslachten bestaan en daar wordt rekening mee gehouden. Maar er is meer dan alleen jongens of meiden en die groep heeft net zo goed rechten, dus als we gewoon met z'n allen normaal zouden doen dan zouden we deze mensen niet wegstoppen omdat we geen zin hebben om ons aan te passen en verder te kijken dan de twee hokjes.

 

Nou ik krijg dus onderhand het idee dat er een hele groep mensen het bestaan van het mannelijk en vrouwelijk geslacht probeert te ontkennen en soms durf ik bepaalde dingen al niet meer te zeggen of te doen.
In mijn opvang bij een nieuw babytje krijgt die een badeendje met naam. Roze voor de meisjes, blauw voor de jongens. Nou dat mag zo onderhand niet meer,terwijl het gewoon een gebaar is.
Zoals ik hierboven lees, een peuterleidster die bewust auto's aanbiedt aan meisjes en poppen aan jongens. Nou dat doe ik echt niet, hier ligt speelgoed en kinderen mogen zelf bepalen wat ze pakken.

 

@tuc, je kunt best iemand feliciteren met een jongen of een meisje. Maar je kunt ook zeggen: gefeliciteerd met je kind. Dat is in ieder geval wat je zegt tegen een ouder die een interseksueel kind gekregen heeft. En mijn hele punt is dat een jongen of een meisje niet de omschrijving is van een compleet persoon, alleen van het geslacht. En dat het geslacht niet bepalend is voor de voorkeuren of identiteit van iemand, maar dat we dat er wel van maken. En ik denk dat we onszelf daarmee tekort doen.

 

Het heeft niet met ontkennen te maken denk ik. Wel met een groep die rechten opeist, en dat is alleen maar een teken van emancipatie en dus vooruitgang.

En eerlijk, ik erger me ook dood aan de gemiddelde speelgoedfolder. Mijn dochter is weg van Lego en voor de ingewikkeldere pakketten moet ik dan bij de jongens kijken. Ik bedoel, waar is dat goed voor? Alsof meisjes alleen met roze en parse Lego kunnen spelen.

 

Je hoeft kinderen ook geen kant op te sturen, juist goed als je ze zelf laat kiezen en laat weten dat het niet uit maakt of je met poppen of auto's speelt. Maar ondertussen stuur je wel een beetje door kinderen in te delen in blauw of roze. Een baby al in een hokje stoppen is vrij onnodig maar op die leeftijd zijn ze daar niet bewust van. Maar als dit naarmate het kind ouder wordt door gaat is dat niet echt bevorderlijk voor een vrije ontwikkeling en ontdekken van de eigen (gender) identiteit. En dan zeg ik dus niet dat jongen of meisje niet mag maar het sturen en over een kind bepalen in welk hokje het moet zonder dat het daar zelf invloed of inspraak in heeft vind ik niet nodig.

 

Ohja, dat doe ik ook
En ik wil ook wel eens beginnen met het toetje als ik door mijn ouders word meegesleept naar een vreetschuur (all-you-can-eat-restaurant). Maar ik weet niet of dat echt het breken van een regel is. Mijn vader kan zich er wel aan ergeren in ieder geval

 

Oh ja ik heb er nog 1 bedacht: ik download van alles, films, spelletjes, zonder ervoor te betalen

Wat betreft de rest van de discussie, ik snap beide kanten, ik vind het voor in de winkel op zich wel handig dat de kleding gescheiden ligt, maar als het anders zou zijn zou ik er niet moeilijk over doen. En een extra wc/kleedkamer voor gemengd lijkt me prima.

Ik heb een dochter en een zoon dus zowel 'meisjes-' als 'jongensspeelgoed' in huis, maar van mij hoeft dat ook niet zo duidelijk gescheiden idd.. Als je iets wil wat niet roze of blauw is moet je goed zoeken soms.. Mijn dochter speelt ook met auto's en mijn zoontje loopt ook in een Elsa-jurk, daar doe ik niet moeilijk over. Gisteren hadden we een verjaardag en ik had make-up op, toen wilden ze ook. Mijn dochter ging met roze oogschaduw mee en mijn zoontje met blauwe, interesseert me niks Hij gaat ook gerust naar het kdv met nagellak op enz.. Wat dat betreft probeer ik ze niet in hokjes te duwen..Maar de maatschappij is wel een beetje zo hoor, mijn zoontje is 3 en die zegt soms: ja maar dat is toch voor jongens? of: meisjes kunnen toch geen cowboy zijn of zoiets, dan probeer ik dat wel tegen te spreken en te zeggen dat je zelf mag weten wat je wil zijn of wat je leuk wil vinden.. Maar dat onderscheid hebben ze dus niet van mij geleerd..

 

Nou dan stuur ik maar, ik vind die gedachte echt veel te ver gaan. We zijn erin aan het doorslaan.
Maar de ouders van wie het kind zich later in een hokje geduwd voelt omdat die van mij een roze of blauwe badeend gekregen heeft moeten zich maar melden.

Weet je, laatst was ik bij de action mijn voorraad eendjes aan het bijvullen, waren de blauwe en roze op. Dus ik dacht: ach dan neem ik groene en gele. Maar door het doorslaan hierin zou ik bijna expres roze en blauw gaan aanhouden.

 

Het is natuurlijk niet dat éne eendje. Dat begrijp jij ook wel. Het is de optelsom van 1000x in een hokje geplaatst worden.
Mijn jongste dochter had laatst het "voorleesboek voor boys" uit de bieb meegenomen. Oma zag het liggen en zei:
"Oh, een boek voor Benjamin".
"Nee, die heb ik gekozen"
"Oh, ehhh, ja, dat kan natuurlijk ook. Meisjes kunnen ook van jongensboeken houden he?"

En ik zag aan dat koppie dat ze even van haar stuk was. Onbewust krijgt ze toch iets van de boodschap mee: je hebt het verkeerde gekozen. Ook al - of misschien júíst - zeg je van niet. En als dat 1x gebeurt maakt dat geen donder uit. Net als dat ene badeendje. Maar het gebeurt niet 1 keer, het gebeurt alle kinderen constant. En dan maakt het wel uit.