Wauw ik wist niet dat dit kon! Vind het best heftig want kom op, als iemand in je hoofd snijd doet dit gewoon zeer! En is echt niet leuk voor de moeder ook! Daarnaast werkte haar ruggenprik niet optimaal, horror!
Ik qoute even je nieuwe stukje. Nog steeds zeg je dat deze mevrouw haar bevalling niet als een nachtmerrie mag beschouwen.....
Dat er hier serieus een discussie ontstaat omdat deze moeder haar bevalling een nachtmerrie vond. Omdat iemand anders wat ergers tijdens de bevalling heeft meegemaakt, betekent nog niet dat deze moeder niet mag klagen.
Tja, dat is mijn mening, zij mag denken wat zij wil, ik ook. Prive mag ze vinden wat ze wil, als ze iets openbaar op Facebook zet, dan heb ik er wel een mening over. Mag toch?
Ik krijg het idee dat ik mijn bevalling geen nachtmerrie mag noemen, maar doe het toch even.... Mijn verhaal lijkt eng veel op dit verhaal. Ivm een placenta previa totalis een spoed keizersnede gehad. Dat alleen is al een nachtmerrie omdat de angst groot is dat je doodbloed of je kind dood gaat of beide. Ook mijn zoon heeft er een flinke snee aan overgehouden. Op zijn schouder. Mooi genezen overigens. Gynaecoloog heeft direct toen ik bij was gekomen van alles uitgelegd hoe dit kon gebeuren. Ik neem haar niks kwalijk en ben blij dat we het beide kunnen na vertellen. Echter.... Voor mij was het een nachtmerrie. Iedereen beleeft de dingen op zijn eigen manier. Een ander mag nooit zeggen hoe jij iets moet voelen.
Ik heb nergens willen zeggen dat jij liegt, ik vind het jammer dat ik je dat gevoel heb gegeven. Ik denk dat we beiden het artikel anders lezen, ik zie een vrouw die het ziekenhuis publiekelijk hard aanvalt met grote woorden, jij ziet een vrouw die het zwaar heeft gehad. Beiden zijn uiteraard waar, maar het kleurt wel hoe we het woord 'nachtmerrie' lezen. Ik als aanval op een medisch team, jij als teken van onmacht. Daarom vind ik het niet kunnen dit in deze context te gebruiken en jij wel.
Jij gebruikt het woord nachtmerrie in een totaal andere context. Zie mijn post hierboven. Jij gebruikt het om jouw gevoel te beschrijven en niet als aanval naar het ziekenhuis. En de angst om je kind te verliezen is er één van de ergste die er is, in jouw geval was het een absolute noodsituatie, ik ben blij te lezen dat je kind het overleefd heeft.
Weer mis. Ik vind dat een buitenstaander nooit mag beslissen dat iemand iets wel of niet als een nachtmerrie mag zien. Zij vond haar ervaring een nachtmerrie. Punt.
Even off topic. Mare die foto in de wasbak van day jongetje vind ik echt niet kunnen in de krant. Die hadden ze best even af kunnen knippen bij zn navel.
Nou kapot gaan aan de pijn zonder de keizersnede en dat er niet naar je geluisterd wordt vond ik al erg zat. Beter gezegd, de vk riep maar dat ik me niet zo moest aanstellen en mn waffel dicht moest houden. Ze zei later wel dat ze t verkeerd had ingeschat ging toch wat sneller dan zij dacht en dat ze was vergeten dat ik chronisch slaapgebrek had gehad de laatste 20 weken (sliep opgeteld maximaal 2.5 uur op een dag). Kijk wat dat betreft ook echt niet uit naar een tweede ookal is de wens er wel, krijg t al spaans benauwd van alleen t idee. Laat staan zo een keizersnede...brrrrrrr.
Tja heel vervelend maar dat kan gebeuren. Aan iedere ingreep zitten risico's. Enige wat er anders kan als ik dit zo lees is dat ze excuses konden maken. Want ook als je iets niet expres doet vind ik dat wel normaal. En dat hij zegt "Gelukkig is het niet het gezicht maar het haar", daar heeft hij toch gewoon gelijk in. Kan ook ipv bot bedoeld zijn om het te relativeren oid. Misschien schrok de arts er zelf wel van...
Je hebt eigenlijk wil gelijk vind ik. Al denk ik wel dat velen vergeten wat een excuses kan doen. Even een voorbeeld, mijn moeder heeft jaren geleden een nieuwe heup gekregen. Ze bleef maar pijn houden, artsen wuifden het weg want alles was goed. Later in een ander ziekenhuis werd het meteen duidelijk dat er een te grote prothese geplaatst was. Ze heeft toen bij het ziekenhuis waar de prothese geplaatst was een klacht ingediend. Ze was echt vreselijk boos, maar waar ze het meest boos om was? Dat ze geen excuses kreeg.