Wow ik ben hier gewoon even compleet sprakeloos van... Ik vind als ik heel eerlijk ben dit wel erger als alleen maar bot, egoïstisch en gevoelloos. Weet je zeker dat er niet meer aan de hand is?
Ahhhh sweet!! Hoe doe jij het met eten en drinken? Want hier krijgen ze 2* per dag en als we weg zijn komt er 1* pd iemand... Zou wel sxhelen als we dit anders kunnen regelen
Ik keek net een aflevering van Criminal Minds waarin er een clown onder een bed lag en net heb ik dus even onder mijn bed gekeken. Als volwassen vrouw! Omg...
Ze hebben genoeg hooi, brokken en water. Groenvoer hebben ze niet echt nodig, is meer extra, dus nu een dagje niet. Normaal komen mijn ouders elke dag maar die zijn morgen ook de hele dag weg. We hebben een camera babyfoon, gebruikten we toen ze nog kleiner waren (speciaal voor de cavia's gekocht ) , baal wel dat we die nu niet aan hebben gezet... Ach gewoon maar niet teveel bij stilstaan. Ze redden zich prima.
Wat een rare manier van doen zeg? Heel vreemd. Terecht dat je boos bent. Zou hem ook negeren dan (en die wedstrijd winnen).
Bedankt dames, ligt dus niet aan mij. Hij heeft wel vaker van dat soort dingen... hij denkt dan ook altijd dat alles gewoon weer goed is als je elkaar 5 uur negeert, en hoef je er niet meer over te praten. Zo is hij opgevoed en irriteer me daar zo aan.
Na het kijken van een horror film trek ik mijn voeten altijd heel snel omhoog op het bed en kijk achterom als ik de trap op loop. En ik moet nog even normale tv kijken anders blijft dat enge beeld zo in my face
Ik heb vanavond op het personeelsuitje netjes met allerlei verschillende mensen gepraat, wat gezellige praatjes gemaakt, grappend, wat serieuze vragen gesteld, paar kleine dingetjes over werk en de hele tijd dacht ik: "Wat doe ik hier? Wat moet ik met deze mensen? Waarom werk ik hier nog?" Ik was best blij dat het gelukt was om een sociaal wezen te zijn ondanks dat ik het gevoel heb alsof ik constant van achter glas naar andere mensen kijk, maar ik realiseerde me ook dat ik er eigenlijk helemaal niet bij wil horen. Dat er tussen zitten me alleen maar een gevoel van eenzaamheid bezorgd, hoeveel gezellige praatjes ik ook maak.
Ondanks dat ik zelf best een sociaal wezen ben herken ik dat gevoel wel. Het klinkt altijd heel gezellig zulke dingen maar in werkelijkheid voel ik me er nooit in thuis. Gezellig op stap met vriendinnen ofzo, wat doe ik hier eigenlijk denk ik dan altijd binnen een uur. Ik wil dan gewoon weer naar huis, lekker op de hangen. Ik krijg zelf altijd zin om ook eens mee te gaan naar het één of ander maar wil altijd zo snel mogelijk weer naar huis.
Ik erger me aan mijn vriend. Op een lijst van 18 jongensnamen streept hij alles behalve zijn eigen twee doopnamen weg. Moet ik onze zoon dan volledig naar zijn vader gaan vernoemen??? AAARRRGGHHHHH!
Jaren, echt jaaaaaaren, heb ik onder mijn bed gekeken nadat mijn broer en zus zonodig Amsterdamned moesten zien. Ik heb een schijthekel aan enge films en clowns. Of een combi daarvan.
Wat heb jij in zijn ogen verkeerd gedaan dat hij zich zo raar gedraagt? Of is dit gedrag gebruikelijk bij hem? Mijn bek valt open als ik dit zo lees.