Ik vind dit niet kunnen, nee. Maar, stel je voor, je enige zoon is ineens onbereikbaar, je probeert hem te bereiken, maar dat lukt niet. En dan, na 2 dagen, het bericht dat geen enkele ouder wilt horen: je zoon is dood. Al je dromen, ingestort. En dan, een idee. Nee het mag niet, maar als je dan je zoon kwijt bent, en je kunt nog iets van hem behouden, maar nee, het mag niet. Maar toch, je weet zijn sperma te bemachtigen, je hebt nog iets van hem. En dan, je vindt een arts die je wilt helpen. En dan, een kleinzoon. Je zoon ben je kwijt, maar hij leeft voort in zijn zoon. Begrijp me niet verkeerd, deze (groot-)ouders hebben zoveel ethische grenzen overtreden: lijkschennis, gender selectie, etc. etc. Maar ik ben heel blij dat ik niet de rechter ben die ze moet gaan veroordelen. Het lijkt me trouwens niet het gesprek dat je met je kleinzoon wilt hebben, als hij vraagt waar zijn ouders zijn. Edit: ik moest ineens denken aan pet cematary van Stephen King.
Ik vind het echt ziekelijk. En begrijp dit niet. Wie gaat het kind nu eigenlijk opvoeden? De grootouders? Wat is de rol van de (draag)moeder nu? Wat een goede start voor dat kind, geen vader, (geen moeder). Hele egoïstische bedoeling dit. En idd voor God spelen. Omdat ze geld hebben kan dit ineens allemaal.
Bizar verhaal... Wat ik ook bijzonder vind is dat het kind in 2015 al is geboren, die is al 3 jaar oud. Waarom is dit dan nu pas in het nieuws
Ik krijg hier flashbacks van van de film 'Womb'. Jonge vrouw verliest liefde van haar leven, kan dat niet aan en besluit met zijn dna een kloon te (laten?) maken, die ze zelf draagt, baart en grootbrengt.
Ongelooflijk verhaal weer.. Dit verzin je roch niet?Volgens mij is het in Nederland zelfs strafbaar. Je wordt op veel vlakken goed beschermd na je overlijden.
Daar heb ik weleens iets van geleden inderdaad! In Jurassic Park gebeurt het trouwens ook in de laatste film. Daar verliest de leider van het dinosaurus project zijn dochter, en maakt dan een kloon van haar dna. Die kloon laat hij opgroeien als zijn kleindochter. Echt bizar. En kennelijk toch ook weer niet zó bizar, als er 'gewone' films over gemaakt worden.
Ik vind het veel te ver gaan. Maar ergens snap ik het ook wel dat je in zo een situatie rare dingen doet.. als je je zoon verliest, sta je daar ineens met niks meer. Echt, het idee alleen al dat ik mijn zoon verlies, dat grijpt me om mijn keel. Ik zou niet weten hoe ik verder zou moeten. En ik kan me voorstellen dat dit voor hun een strohalm was (ik bedoel, het kon blijkbaar... ze hadden genoeg geld en mogelijkheden).. een manier om verder te kunnen komen. En hoewel ik het echt veel te ver vind gaan, kan ik niet toch oordelen over het hoe wat en waarom. Omdat ik godzijdank niet (en ik hoop nooit) in die situatie zit.
Logisch dat het verboden is want het is absurt. Dat je eraan denkt om te doen kan ik mij misschien voorstellen, maar na een tijd van verdriet en rouw weet je dat het geen oplossing is. Je zoon is er niet meer, en het kind wat eruit voortkomt zal geen ouders hebben en zal op jonge leeftijd ook zijn grootouders verliezen. Blijkbaar hebben ze daar niet over nagedacht .. of wel over nagedacht maar maakt het ze niets uit, wat ik eigenlijk nog erger vind. Over de arts in Amerika. In Amerika is alles te koop. Wil je een bepaald geslacht? Een vierling? Een kind van je overleden zoon? Niets is onmogelijk zolang je maar dokt.
Hebben artsen in de VS geen beroepsgeheim? In de krant nog wel! (voor zover je de Daily Mail een krant kunt noemen)...
In het buitenland sowieso niet. Daar gebeurd het juist veel betaald. In Nederland denkt men overigens dat het verboden is maar dat blijkt nergens in de wet te staan. Er staat alleen dat je niet in de openbaarheid mag zoeken naar een draagmoeder of wensouders. Een vergoeding geven mag dus zeker wel. Dat is sowieso vaak voor de kosten die ermee gepaard gaan. Maar gelukkig komt commercieel draagmoederschap hier niet echt voor. Commercieel zoals in het buitenland komt vaak voor bij arme vrouwen die net dit geld hun eigen gezin willen onderhouden. Ik vind het verhaal ook een erg zieke gedachte. Ik kan me nog enigszins indenken dat de ouders hier een moment aan dachten, maar het doen is wat anders. Dit vind ik veel te ver gaan. Dat dit door anderen besloten mag worden dan jijzelf, heel bizar. Sowieso dat ze direct na zijn dood sperma hebben afgenomen?
Bizar ja... En hoe moet dat voor het kind later zijn dan? Er overlijden natuurlijk helaas vaker vaders voor de geboorte, maar het zaad van een overledene gebruiken vind ik wel heel extreem.
Hopelijk komen er niet meer van zulke gevallen. Lopen er straks allemaal van die 'post mortem' kindjes. Nee, ik ben redelijk open minded maar dit gaat mij zelfs te ver.
[QUOTE="NavyCrimson91, post: 21785494, member: ] Maar inderdaad ook dat een ziekenhuis/mortuarium een verongelukte man binnenkrijgt, en ze het vervolgens goed vinden om de boel open te snijden. Dan ga je toch volledig buiten je boekje?[/QUOTE] Opensnijden hoeft niet, je kan een reflex ejaculatie opwekken met elektrische stimulatie (sorry beelddenkers). Maar nog steeds, een schending van de lichamelijke integriteit. In Nederland zou dit niet kunnen. De man kan alleen postuum vader worden als hij hiervoor heeft gekozen.
Ik vind het ook bizar, en de grenzen overschrijdend. Wat ik me wel oprecht afvraag; hoe kan het in hemelsnaam dat het zaad van deze man nog levend was, terwijl hij al 2 dagen overleden was??? Ik geloof dit haast niet. Elke levende cel in het lichaam is dan toch dood?? Na een ejaculatie is het zaad na een korte tijd buiten het lichaam te zijn geweest hardstikke dood. En deze jonge man is 2 dagen overleden geweest, hierna is zijn lichaam gevonden, en de artsen wisten uit het lijk nog levende spermacellen te bemachtigen? Yeah right, kan toch niet? Lijkt mij een nepbericht.
Na twee dagen werd het lichaam gevonden dan zijn de zaadjes toch al lang dood lijkt mij... klinkt niet echt geloofwaardig vind ik...