@Beheer kan de discussie verwijderd worden. Tot @Huismuisie begon te discusseren was het een mooi respectvol topic en gezien de ernst van dit ongeval lijkt het mij gepast dat ook zo te houden.
Yes vandaag officieel naar buiten gebracht dat ze buiten levensgevaar zijn, zo fijn om te lezen. Laten we allemaal hopen dat het herstel nu ook voorspoedig zal gaan en dat ze voldoende psygische hulp gaan krijgen om dit alles (voor wat het kan) een plekje te geven! Voor de kindjes die er niet meer zijn, ik hoop serieus dat ze bewusteloos zijn geweest en niks meer hebben meegekregen van wat er gebeurd is, ik denk dat de enkele sec van paniek al heel heel heftig zijn geweest! Als ik alleen al daaraan denk voel ik de angst gewoon, krijg het er benauwd van!
Gelukkig dat de 2 buiten levensgevaar zijn. Ik kan alleen maar hopen dat ze voorspoedig mogen herstellen, lichamelijk en geestelijk.
Wat fijn dat het kindje en de leidster buiten levensgevaar zijn. Maar wat valt er nog een hoop te verwerken Ik fiets elke dag 4 keer over een spoorwegovergang, toevallig komt er de afgelopen dagen telkens een trein voorbij en moet ik dus wachten. Ik zie voor me hoe het ongeluk gebeurd is en vandaag zag ik voor me hoe ik erbij was en ik samen met de leidster wel op tijd was om de stint van het spoor te trekken. Wat had ik graag gewild dat dat gelukt was. Wat een paniek moeten de leidster, kinderen en omstanders gevoeld hebben toen bleek dat het misging
Ik heb er zelfs over gedroomd vannacht. Ik werd kotsmisselijk wakker. Hele dag naar van. Zag de hele tijd onze zoon van 3 voor me in zo'n ding. Stom want hij zit nooit in zo'n ding. En dan die trein.. die trein die op je afkomt. Echt zo verschrikkelijk. Ik hoop dat het zo snel gegaan is dat ze er niks van hebben gemerkt. Klinkt raar maar ik hoop echt dat ze niet eens de tijd hebben gehad om bang te zijn geweest. En die hulpverleners en getuigen. Wat moeten die wel niet gezien hebben... dat krijg je nooit meer van je netvlies af. Als ik erbij was geweest als hulpverlener had ik nu thuis gezeten. Op zo'n melding kan je je nooit voorbereiden. Nooit. Mijn man was gister nogal chagrijnig tegen zoon van 3 omdat die tegenwoordig zn kamer uitkomt om 0700 , onze kamer inkomt en roept: ik ben wakkeeeeeer, ik heb herderlijk geslapen. Goedemogge papaaaa. Ik zei toen: wees blij dat jij dat nog allemaal mee kan maken. Dat je nog een kind hebt dat je wakkermaakt en zn kamertje uitkomt . Wees blij dat je nog een kind hebt die huilend wakker wordt omdat er een monster onder zn bedje zit. Wees blij dat je nog een kind hebt waar je NEE tegen kan zeggen als hij weer een koekje heeft gejat uit de kast. Er zijn mensen die er alles voor over hebben om dat nog 1 keer mee te maken maar waarbij er nooit meer een dag komt dat hun kind de kamer in komt lopen om 0500, 0600 of 0700. Die kwam wel binnen bij hem geloof ik.
Kwart miljoen euro opgehaald bij inzamelingsactie voor Oss https://nu.nl/binnenland/5480219/kwart-miljoen-euro-opgehaald-bij-inzamelingsactie-oss.html
Aan de hand van sommige reacties hier weet ik niet of de begeleidster er (in het begin) blij mee zal zijn dat ze buiten levensgevaar is. Begrijp me aub niet verkeerd ik gun het haar om te leven en het kindje natuurlijk al helemaal. Maar hoe erg zal de begeleidster getekend zijn alleen al door wat ze gezien heeft en het schuldgevoel dat ze zelf al heeft ook al kon ze er niets aan doen.
Ik vraag me af of ik hiermee zou kunnen leven. Hoop dan ook dat ze de juiste hulp krijgt die ze nodig heeft.
Ik begrijp wel wat je bedoelt. Ik denk dat ze waarschijnlijk een heel groot schuldgevoel bij zich zal dragen. Misschien ook wel voor de rest van haar leven. Hopelijk kan ze met de juiste en goede hulp/ begeleiding toch ooit nog een lichtje vinden. Ik denk dat ze ook wel met survivirs guilt te maken krijgt. Het zal sowieso heel zwaar worden.
Heel grof gezegd heeft de begeleidster levenslang, net als de machinist. Het meisje zal het straks ook nog wel heel moeilijk krijgen als ze naar huis mag, daar wordt ze geconfronteerd met de spulletjes van haar zusjes.
Zo vreselijk erg dit... ongelooflijk. Wat een intens verdriet elke dag.. voor zowel dat elf jarig kindje als de leidster als alle betrokkene.. ze zullen we dood moe zijn van al dat verdriet. Wat een gemis!
Oh wat een pak van mijn hart dat het meisje buiten levensgevaar is! Echt, ik hoop zo dat ze allemaal de kracht kunnen vinden om hiermee te kunnen leven ❤️
@Beheer waarom reageren jullie niet op deze vraag. Beetje onbeschoft om mensen te negeren. Of zijn jullie druk bezig met het privacy certificaat? In dat geval vergeef ik jullie onbeschote gedrag.
hoe moet je als begeleidster ooit die ouders onder ogen komen? hoe moet je ooit verder met je eigen leven? het een plaatsje kunnen geven, de gezichtjes vergeten, erover praten etc etc.... lijkt mij echt onmogelijk
We hebben je vraag niet genegeerd. Gister hebben we aangegeven dat we moeten stoppen met speculeren. De discussie verwijderen is niet nodig. Huismuisie heeft aangegeven dat sommige reacties verkeerd over zijn gekomen. Dat is genoeg. Met vriendelijke groet, Beheer Zwangerschapspagina.nl
En wat als het wel meevalt met haar schuldgevoel dan? Omdat ze weet dat ze er niets aan kon doen. Maar dan wel deze reacties leest, niet zozeer de jouwe hoor. Je verwoord het netjes. Maar reacties als misschien maar beter als ze het niet red hoeft ze zich ook niet schuldig te voelen en die zal wel ee trauma hebben.. Ik hoop het net als jullie allemaal dat ze dat niet heeft. Maar ik vind dat we het ook niet moeten invullen voor haar voor als ze toch wat leest van het vuile internet. Dat ze zich haast verplicht schuldig moet gaan voelen en de ouders niet onder ogen durven komen? Ik zie haar echt net zo goed als slachtoffer. Dat stomme ding sloeg op hol.. zij niet. Ze had er ook af kunnen springen?
Ik zie haar het zo goed als slachtoffer. Misschien zelfs nog wel het grootste slachtoffer vanwege alles wat ze over zich heen krijgt. Maar ik kan me nauwelijks voorstellen (en daar kan ik natuurlijk helemaal mee naast zitten) dat ze geen schuld gevoel zou hebben. Als ze dat niet zou hebben ben ik alleen maar blij voor haar. Ik weet uit ervaring (veel minder heftig dan dit) dat het heel lang aan je kan knagen.
Ik vind de laatste reacties ook erg naar om te lezen en ben het dus eens met @Lenaroos Er was veel commentaar van velen op huismussie dr reacties, want stel je voor dat ze dit ook leest ooit. Maar echt... de laatste reacties, hoe goed bedoeld ook, zijn ook echt niet fijn voor haar om te lezen. Als ik dit allemaal zou lezen, zou ik me schuldig voelen als ik er anders in zou staan dan wat hier allemaal staat. Laat deze dingen onbeschreven. Zij is slachtoffer, maar laat een ieder voor zichzelf invullen hoe zij zich moet gaan voelen nu en ga daar niet ook over speculeren. Ik hoop dat ze de kracht vind en steun krijgt van allen die om haar heen staan om haar leven weer op te pakken.